Ο Μπραντ Πητ κερδίζει Όσκαρ και όχι εκλογές!

«Είναι τα πρόσωπα ηλίθιε», ήταν ο τίτλος ενός άρθρου μου που δημοσιεύθηκε με την έναρξη της προεκλογικής περιόδου. Έγραφα μεταξύ άλλων «Τα φθαρμένα πολιτικά και ηθικά στο χρόνο γνωστά πρόσωπα της κεντροδεξιάς αποτελούν την μόνιμη τροχοπέδη της ανόδου της. Στις πρόωρες εκλογές που έρχονται στα κριτήρια επιλογής ψήφου θα παίξει σημαντικό ρόλο το ταξικό πρόσημο των προσώπων που θα κοσμούν τα ψηφοδέλτια των κομμάτων.». Οι εκλογές το επιβεβαίωσαν.

Για πρώτη φορά αρχηγός κόμματος κερδίζει τις εκλογές στην κυριολεξία μόνος του και με μεγάλη διαφορά, παρόλο που απώλεσε πρωτοκλασάτα στελέχη από το κόμμα του, δέχθηκε μύρια όσα μαχαιρώματα εσωκομματικά και μη, τσαλάκωσε την υπερηφάνεια των Ελλήνων με τις ουρές στις τράπεζες, πέταξε στον κάλαθο των αχρήστων όλες τις προεκλογικές εξαγγελίες της Θεσσαλονίκης, άνοιξε την πόρτα της χώρας, έφερε δυσβάσταχτο τρίτο μνημόνιο με βροχή νέων φόρων μετά από ατελείωτες διαπραγματεύσεις που λίγο έλειψε να μας πάνε στον γκρεμό.

Τελικά γιατί κέρδισε ο Αλέξης….; Γιατί έχει όμορφο νεανικό πρόσωπο, λαμπερό χαμόγελο, ευφράδεια ή μήπως κατάφερε να μαγέψει τους ψηφοφόρους κάνοντας για δεύτερη φορά αριστερά μαγικά; Δηλαδή αν ένα κόμμα είχε για αρχηγό ένα συνδυασμό εμφάνισης Μπραντ Πητ, ρητορικής Ομπάμα και γοητείας Ρίτσαρντ Γκηρ, θα κέρδιζε τον Αλέξη; Εκλογές είχαμε και όχι καλλιστεία! Σίγουρα ένα νέο, φρέσκο νέας γενιάς πρόσωπο βοηθάει στην επίτευξη κάθε προεκλογικού στόχου αλλά τη νίκη σε κάθε εκλογική διαδικασία τη δίνει η πολιτική στρατηγική που θα χαράξει το κόμμα. Ποιό διακύβευμα θα προβάλλει, ποιο δίλημμα θα θέσει στους ψηφοφόρους του. Ακόμη πρέπει να είναι γνωστό, σε όλους όσους ασχολούνται με την πολιτική επικοινωνία ότι τα ποσοστά της κεντροδεξιάς ανέρχονται στην Ελλάδα σε 30%-35% και της κεντροαριστεράς σε 60%-65%.

Όσες φορές η κεντροδεξιά κατάφερε να κερδίσει την εξουσία ήταν γιατί είχε να προβάλλει ένα ισχυρό δίλημμα. Θυμίζω το «Καραμανλής ή τανκς», την «κάθαρση» το 1990 και την «επανίδρυση του Κράτους» το 2004. Κλασσικός κανόνας σε κάθε εκλογική αναμέτρηση, το Διακύβευμα.

Και ο Αλέξης το είχε, « Ξεμπερδεύουμε με το παλιό, κερδίζουμε το αύριο». Με ψυχολογία νικητή, την τελευταία εβδομάδα, το πέρασε στους ψηφοφόρους και πήρε άνετα τη νίκη. Αντίθετα το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, προφανώς βασιζόμενο σε δημοσκοπικά ευρήματα, προέβαλλε τη συναίνεση ως επικοινωνιακή προεκλογική στρατηγική και σε συνδυασμό με την έλλειψη φρέσκων, νέας γενιάς πολιτικών προσώπων, τιμωρήθηκε για τρίτη φορά μέσα σε λίγους μήνες από το εκλογικό σώμα. Δεν ήξεραν, δε ρώταγαν…;