Εμπορικός οίκος προσεγγίζει το τελευταίο διάστημα τον ΑΣ Πλατυκάμπου για την πώληση σκληρού σιταριού στην τιμή των 222 ευρώ ανά τόνο, σύμφωνα με πληροφορίες.

Από το ποσό αυτό, ο Συνεταιρισμός προτίθεται να πληρώσει καθαρή τιμή παραγωγού στα 21 λεπτά ανά κιλό.

Υπενθυμίζεται ότι ο ΑΣ Πλατυκάμπου αγόρασε πέρυσι κατά μέσο όρο με 21 λεπτά σιτάρι (σε κάποιους έδωσε και 21,5 λ), συγκεντρώνοντας περί τους 8.000 τόνους, ενώ και μερικές εβδομάδες νωρίτερα, ο πρόεδρος του ΑΣ Πλατυκάμπου, Γιάννης Κουκούτσης, είχε αφήσει να εννοηθεί ότι ο Συνεταιρισμός του θα κινηθεί όπως και πέρυσι.

Σύμφωνα με το ρεπορτάζ, φαίνεται πως αυτό είναι μόνο η αρχή, αφού δεν έχει περάσει ακόμα σε επίπεδο τιμής η μικρή παραγωγή στην Ευρώπη αλλά και παγκοσμίως.

Θα έρθει, αν και µε διαφορά φάσης, η άνοδος της τιµής, καθώς στην Ευρώπη, εκτός από τα καιρικά φαινόµενα που έχουν ρίξει την ποσότητα παραγωγής σκληρού, τα αρκετά µειωµένα στρέµµατα που καλλιεργήθηκαν, οδηγούν σε µια χρονιά που η προσφορά στο εξωτερικό θα είναι πολύ µικρότερη.

Αυτό, αναπόφευκτα θα ανεβάσει την τιµή, όµως κάτι τέτοιο για να γίνει χρειάζεται το χρόνο του, καθώς τα παγκόσµια αποθέµατα αντέχουν ακόµα.

Χαρακτηριστικά, ενώ στον Καναδά είχαν 20% µικρότερη καλλιεργούµενη έκταση και µικρή παραγωγή, οι εξαγόµενες ποσότητες όχι µόνο δεν έχουν πέσει ακόµη, αλλά αντίθετα έχουν αυξηθεί.

Οι φετινές αποδόσεις στο Θεσσαλικό κάµπο, τη Μακεδονία και την Κοζάνη ήταν αρκετά υψηλές, ωστόσο χρειάζεται υποµονή στην εξέλιξη, ειδικά την ώρα που ξεκίνησαν µετά τα αλώνια να αγοράζουν οι µεγάλοι παίχτες µέτρια σιτάρια, κόβοντας επιταγές για 18 λεπτά το κιλό τιµή ηµέρας.

Έχουν γίνει κάποιες εξαγωγές στα µέτρια, που προορίζονται κυρίως για Ιταλία, ενώ τα καλά ποιοτικώς σκληρά θα ζητηθούν αργότερα από το εξωτερικό, µε µεγάλη πιθανότητα οι εγχώριοι µύλοι να τα πληρώσουν για να τα κρατήσουν.

Οι Ιταλοί, για να τροφοδοτήσουν τη βιοµηχανία ζυµαρικών τους, συχνά ανακατεύουν µέτρια ελληνικά σιτάρια µε ποιοτικά από τον Καναδά ή αλλού, για να πετύχουν το επιθυµητό για αυτούς χαρµάνι.

Στο γήπεδο της συµβολαιακής, τέλος, τα πράγµατα είναι διαφορετικά, µε σταθερά τα 20 λεπτά. Σηµειωτέον ότι βιοµηχανίες όπως η Barilla, η Melissa και οι Μύλοι Λούλη κρατούν κλειστή την τιµή µόνο προς τα κάτω και ετοιµάζονται να πληρώσουν στον παραγωγό τη διαφορά προς τα πάνω, αν τα επίπεδα τιµών της αγοράς υπερβούν αυτή του συµβολαίου.

Οι διαβαθµίσεις της ποιότητας παίζουν µεγάλο ρόλο στα συµβόλαια για το σκληρό, καθώς υπάρχουν εταιρείες που πληρώνουν παραγωγούς που έχουν συµβόλαιο µέχρι και πάνω από 21 λεπτά, αν πιάσουν υψηλές τιµές σε περιεκτικότητα πρωτεϊνης, υαλώδη και ειδικό βάρος.

agronews.gr