Ο βουλευτής του ΚΚΕ μίλησε σε συγκέντρωση που διοργάνωσε η ΚΟΒ Γιάννουλης του ΚΚΕ το απόγευμα της Παρασκευής 12 Οκτωβρίου.
Στην ομιλία του ο Γ. Λαμπρούλης, με αφορμή τις δηλώσεις Καμμένου από τις ΗΠΑ τόνισε ότι με τις δηλώσεις του, ο υπουργός της κυβέρνησης Π. Καμμένος, επιβεβαίωσε αυτό που ήδη γνωρίζει ο ελληνικός λαός, ότι η χώρα μετατρέπεται σε μια απέραντη ΝΑΤΟϊκή βάση, με ευθύνη σύσσωμης της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ και τη συμφωνία και των άλλων κομμάτων.
Οι δηλώσεις του Π. Καμμένου για νέες βάσεις αποτελούν έναν ακόμη κρίκο στη μέχρι τώρα εμπλοκή της κυβέρνησης στους αμερικανοΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς.
Οι δεσμεύσεις της κυβέρνησης περιλαμβάνουν ήδη την αναβάθμιση της βάσης της Σούδας, την πρόθεση για μεταφορά πυρηνικών στον Αραξο, τα αμερικανικά drones στην πόλη μας τη Λάρισα, τη βάση των αμερικανικών ελικοπτέρων στην Αλεξανδρούπολη, τη στάθμευση άλλων στο Στεφανοβίκειο, κ.λπ. Η μετατροπή δηλαδή όλης της χώρας σε αμερικανοΝΑΤΟική βάση είναι ήδη σε εξέλιξη με τη σφραγίδα της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Η εξέλιξη αυτή έρχεται μια περίοδο που τα σύννεφα του πολέμου πληθαίνουν στη γειτονιά μας, σε μια περίοδο που η περιοχή μας μυρίζει μπαρούτι, που δημιουργούνται προϋποθέσεις να ανάψει το φιτίλι του πολέμου στην πόρτα μας.
Η κυβέρνηση, σε συνέχεια της πολιτικής των προηγούμενων, επιδιώκει την "αναβάθμιση" του ρόλου της Ελλάδας και την κλιμάκωση της εμπλοκής της χώρας στα πολεμικά σχέδια στην ευρύτερη περιοχή των Βαλκανίων και της Νοτιοανατολικής Μεσόγειου. Την ίδια ώρα που κόβει μισθούς και συντάξεις και φορτώνει στις πλάτες μας νέους δυσβάσταχτους φόρους, θυσιάζοντας κάθε δικαίωμά μας στο βωμό της κερδοφορίας και της ανταγωνιστικότητας των επιχειρηματικών ομίλων, δίνει "γη και ύδωρ" στους φονιάδες των λαών. Δε διστάζει να διαθέτει 4 δισ. ευρώ κάθε χρόνο για Νατοικές δαπάνες, δίνοντας στην Ελλάδα την πρωτιά ανάμεσα στις ΝΑΤΟικές χώρες της Ευρώπης!
Η θέση της κυβέρνησης και των άλλων αστικών κομμάτων ότι οι ΗΠΑ, το ΝΑΤΟ και η ΕΕ μπορούν να εγγυηθούν την ασφάλεια και τη σταθερότητα στην περιοχή είναι πρόκληση κατά του λαού μας. Έχει αποδειχτεί, από τις ευθύνες που έχουν για την τουρκική εισβολή στην Κύπρο το 1974 και την αναζήτηση διχοτομικής λύσης, τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας, από τους εκατοντάδες ιμπεριαλιστικούς πολέμους και επεμβάσεις.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, με αφορμή το τυπικό τέλος του 3ου μνημονίου, κοροϊδεύει, όταν μιλάει για επιστροφή στην "ευρωπαϊκή κανονικότητα" και την "εθνική κυριαρχία" στην άσκηση πολιτικής.
Η "κανονικότητα" της ΕΕ και του κεφαλαίου περιλαμβάνει "μνημόνια διαρκείας".
Για αυτό διατηρούν τους εκατοντάδες μνημονιακούς νόμους, τα ματωμένα πλεονάσματα μέχρι το 2060, τη συνέχιση των αναδιαρθρώσεων, όπως η προώθηση των ιδιωτικοποιήσεων και οι πλειστηριασμοί.
Οι υποσχέσεις της κυβέρνησης για μέτρα ανακούφισης είναι χωρίς αντίκρισμα. Προβάλλει την αύξηση του κατώτατου μισθού για λίγα ευρώ. Την ίδια ώρα, ενεργοποιεί έναν από τους πιο αντεργατικούς νόμους των ΝΔ - ΠΑΣΟΚ, το "νόμο Βρούτση", ο οποίος καταργεί τη συλλογική διαπραγμάτευση για το ύψος του κατώτατου μισθού, που θα καθορίζεται με Υπουργική Απόφαση και με κριτήριο το καπιταλιστικό κέρδος.
Προβάλλει την επέκταση ελάχιστων Συλλογικών Συμβάσεων. Την ίδια ώρα, μόλις το 10% των εργαζομένων - κυρίως των νέων - καλύπτονται από αυτές και η κυβέρνηση δίνει νέα όπλα στη μεγαλοεργοδοσία για να τις υπονομεύει. Όπως το νόμο για το ξήλωμα του δικαιώματος στην απεργία.
Η υποκρισία της κυβέρνησης φάνηκε όταν απέρριψε την πρόταση νόμου του ΚΚΕ για την κατάργηση των αντεργατικών νόμων, την επαναφορά των Συλλογικών Συμβάσεων, την ουσιαστική αύξηση του κατώτατου μισθού στα 751 ευρώ.
Ακόμη κι αν δώσει κάποια ψίχουλα στους εργαζόμενους για προεκλογική χρήση, αυτά θα εξανεμιστούν από άλλα αντιλαϊκά μέτρα, όπως η δραστική μείωση του αφορολόγητου.
Η ΝΔ δίνει ακόμη μεγαλύτερα διαπιστευτήρια στο κεφάλαιο, για να διεκδικήσει αυτή το χρίσμα του εκλεκτού. Βλέπει με αμηχανία τον ΣΥΡΙΖΑ να έχει εξελιχθεί σε στυλοβάτη του κεφαλαίου, της ΕΕ και του ΝΑΤΟ. Όλοι αυτοί, που η ΝΔ υπηρετούσε από τα γεννοφάσκια της, σήμερα δίνουν τα εύσημα στον ΣΥΡΙΖΑ για το ρόλο που έπαιξε.
Γι' αυτόν το λόγο πλειοδοτεί σε αντιλαϊκές προτάσεις και τονίζει την αποφασιστικότητά της να προχωρήσει τις αναδιαρθρώσεις που απαιτεί το κεφάλαιο.
Οι πραγματικές διαφορές τους είναι μηδαμινές. Αφορούν στο από ποια τσέπη θα τα πάρουν από το λαό, καθώς και την υπηρεσία που προσφέρει ο καθένας στο σύστημα.
Η πραγματική διαφορά μπορεί να γίνει με ένα πιο ισχυρό ΚΚΕ
Για να δυναμώσει η ελπίδα, για να υπάρξει πραγματική "καθαρή έξοδος" και σίγουρη προοπτική για το λαό, ενάντια στο σύστημα που γεννά φτώχεια, κρίσεις, πολέμους.
