"Μια από αυτές τις αλήθειες των Χριστουγέννων είναι το ασυμβίβαστό τους με την ανθρώπινη αλαζονεία", τονίζεται μεταξύ άλλων στο μήνυμα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Λαρίσης και Τυρνάβου Ιερωνύμου προς τον ιερό κλήρο και τον ευσεβή λαό για τη σημερινή ημέρα των Χριστουγέννων.  

Αναλυτικά το μήνυμα του Μητροπολίτη Ιερωνύμου έχει ως εξής:

“Αγαπητοί μου, Χριστούγεννα σήμερα, κι εμείς πιστοί σε Εκείνον που σαρκώθηκε «δι᾽ ημάς τους ανθρώπους και διά την ημετέραν σωτηρίαν», όπως ομολογούμε στο Σύμβολο της Πίστεώς μας, στρέφουμε την όλη μας ύπαρξη, το όλο μας είναι, στον Παντοδύναμο Θεό που αποκαλύπτεται ως μικρό και αδύναμο βρέφος σε μια φάτνη στο σπήλαιο της Βηθλεέμ.

Τα Χριστούγεννα, ιδίως στις δυτικές κοινωνίες μετά τη βαθμιαία αποχριστιανοποίησή τους, αν και είναι ο,τι πιο σημαντικό έχουν να εορτάσουν, συνήθως συνδυάζονται με την παιδική αθωότητα, τη γαλήνη και την ελπίδα, περισσότερο ως συναισθηματικές, θεωρητικές και συμβολικές έννοιες, χωρίς να συνδυάζονται με την πρακτικότητα της Πίστης. Έτσι όμως, χάνονται ουσιαστικές αλήθειες που το πνευματικό περιεχόμενο της Εορτής αναδεικνύει και που όταν τις προσεγγίζουμε αιφνιδιαζόμαστε.

Μια από αυτές τις αλήθειες των Χριστουγέννων είναι το ασυμβίβαστό τους με την ανθρώπινη αλαζονεία! Η αλαζονεία, η οποία εκδηλώνεται κυρίως ως πείσμα, πλήττει τον εγωπαθή άνθρωπο και τον οδηγεί να εκδηλώνει την εγωκεντρικότητά του, άσχετα από κοινωνική τάξη, οικονομική κατάσταση ή επιστημονικές γνώσεις. Κι αυτή η αλαζονεία στις ποικιλότροπές της εκφράσεις, δεν παύει μέχρι σήμερα να υπονομεύει τα κράτη και τις κοινωνίες, την ειρηνική συνύπαρξη και την προκοπή, τις οικογενειακές και διαπροσωπικές σχέσεις. Ένα είναι το βασικό χαρακτηριστικό του αλαζόνα κατά τον Άγιο Ιωάννη τον Χρυσόστομο: «ότι γαρ ουδέν είναι νομίζει πάντας ανθρώπους προς εαυτόν», το ότι νομίζει πως σε σχέση με τον εαυτό του όλοι οι αλλοι είναι ένα τίποτα. Γι᾽ αυτό κι επειδή δεν μπορεί να αναγνωρίσει καλό σε άλλους, παραβλέπει την αλήθεια, υποστηρίζει με παρανοικό τρόπο μόνον τη δική του λογική, γίνεται σκληρός, ενδεχομένως και βίαιος, αποδεχόμενος την καταστροφή των άλλων ίσως και την αυτοκαταστροφή.

Αν δεν κατανοήσουμε καλά πόσο αποστρέφεται ο Χριστός μας αυτό το πνεύμα της αλαζονείας, δεν θα μπορέσουμε να κατανοήσουμε γιατί τα Ευαγγέλια τονίζουν και αναδεικνύουν το γεγονός ότι ο Παντοδύναμος Θεός μας εμφανίζεται στην ανθρωπότητα ως ένα απλό και αδύναμο βρέφος μιάς φτωχής οικογένειας κι όχι για παράδειγμα, ως ένας πανέξυπνος διανοητής, ή ως πάμπλουτος εξουσιαστής, ή ως διάσημος διαμορφωτής της κοινής γνώμης. Αντίστοιχα, αποκαλύπτει τον Εαυτό Του στις ταπεινές ψυχές. Χρησιμοποιεί ως όχημα την Κυρία Θεοτόκο, την Βασίλισσα της ταπείνωσης, εμφανίζεται στους απλούς και ταπεινούς στην καρδιά ποιμένες, Τον προστατεύει ο ταπεινός και γι᾽ αυτό σώφρων Ιωσήφ, Τον προσκυνούν οι γεμάτοι πόθο αναζητητές της αλήθειας γι᾽ αυτό και απλοί και ταπεινοί Μάγοι εξ Ανατολών, οι όντως σοφοί…

Αντίθετα, οι αλαζόνες της εποχής, όσοι είχαν εμπιστοσύνη μόνο στον εαυτό τους, στα πλούτη τους, στην εξουσία τους, ακόμη και στη σοφία τους, δεν μπόρεσαν να Τον συναντήσουν, αν και για διαφορετικούς λόγους το επιδιώκουν. Ο επηρμένος Ηρώδης, οι υπερόπτες Γραμματείς και οι Φαρισαίοι, ο υπερήφανος Πιλάτος και κοντά σε αυτούς ολόκληρη η καθεστηκυία τάξη που ενδιαφερόταν μόνο για προνόμια και δικαιώματα, αν και μπροστά στα μάτια τους δεν Τον βλέπουν. Γιατί; Γιατί δεν μπόρεσαν ποτέ να κατανοήσουν ή να συμμεριστούν το ότι ο Χριστός «εαυτόν εκένωσεν, μορφήν δούλου λαβών» (Φιλ. β´, 7).

Και σήμερα, συμβαίνει το ίδιο. Η καμπάνα καλεί για να προσέλθουμε και να μας φανερώσει η Εκκλησία τον Χριστό. Για να Τον συναντήσουμε και να μας αποκαλυφθεί πρέπει να προσέξουμε να προσέλθουμε όπως οι Μάγοι και οι Ποιμένες. Με ταπείνωση και απλότητα, περιστέλλοντας τον εγωισμό και την υπερήφανη διάθεσή μας. Μην πλησιάζουμε όπως οι στρατιώτες του Ηρώδη που Τον ζητούν για να Τον σκοτώσουν, ή όπως αργότερα οι διάφοροι σοφιστές και δόλιοι οι οποίοι κοίταζαν να Τον παγιδεύσουν στο λόγο.

Από τη Γέννησή του και μετά ο Χριστός αντιμετωπίζει όλων των ειδών τις ανθρώπινες στάσεις απέναντί Του. Από τις πλέον έντιμες, έως τις πλέον άθλιες. Από τις πλέον ευσεβείς, έως τις πλέον ιερόσυλες. Από τις πλέον άδολες, έως τις πλέον υστερόβουλες. Τις ανέχεται όλες περιμένοντας την επιστροφή όλων μας στην Πατρική αγκαλιά του Θεού και Πατρός. Έχει όμως, προειδοποιήσει πως ενώ όλα συγχωρούνται, υπάρχει ένα αμάρτημα που δεν συγχωρείται ποτέ. Η Βλασφημία κατά του Αγίου Πνεύματος (Μαρκ. γ´, 28-29). Πως πραγματοποιείται αυτό το αμάρτημα; Κάθε φορά που ο άνθρωπος θεωρεί τον εαυτό του μεγαλύτερο και ανώτερο από τον Θεό και ενεργεί αντίστοιχα. Πότε ο άνθρωπος φτάνει σε αυτό το σημείο; Όταν τον κυριεύει η αλαζονεία. Γι᾽ αυτό και χαρακτηρίζεται πνευματικός καρκίνος, υπεύθυνος για πολλούς πνευματικούς θανάτους.

Τα Χριστούγεννα κυριαρχούν και η ανθρώπινη αλαζονεία ανατρέπεται! Ο Χριστός μας πρώτα με το παράδειγμά Του κι ύστερα με τον λόγο Του έρχεται να μας πεί: «Μάθετε απ’ εμού, ότι πράός ειμι, και ταπεινός τη καρδία· και ευρήσετε ανάπαυσιν ταίς ψυχαίς υμών·» (Ματθ. ια´, 29). Ο καρκινογενής ανθρώπινος εγωκεντρισμός θεραπεύεται με τη Χάρη του Θεού, αλλοιώς ο άνθρωπος παιδαγωγείται καθώς «Ο Θεός υπερηφάνοις αντιτάσσεται, ταπεινοίς δε δίδωσιν χάριν» (Ιακ. δ´, 6).

Αυτή η Χάρη κατ᾽ εξοχήν παραμένει διαχρονικά στον κόσμο και μεταδίδεται μέσα από το Μυστήριο των Μυστηρίων, την Θεία Ευχαριστία. Δυστυχώς, πολλοί αλαζόνες, έφτασαν στο σημείο, εκμεταλλευόμενοι τη δύσκολη όντως συγκυρία της πανδημίας, να συμπεριφερθούν σαν άλλοι Ηρώδες, προσπαθώντας να φονεύσουν τον Χριστό στην καρδιά μας, να μας στερήσουν από την ουσία της Πίστης μας, να μας συμπαρασύρουν στον δικό τους πνευματικό θάνατο, προσβάλλοντας την Θεία Κοινωνία. Θεώρησαν εαυτούς ανώτερους της Εκκλησίας και περιφρονώντας την αποκρυσταλλωμένη εμπειρία τόσων αιώνων, έφτασαν να χαρακτηρίσουν το Μυστήριο της ζωής ως πιθανότητα αιτίας θανάτου.

Δυστυχώς εκμεταλλεύτηκαν τον εύλογο φόβο από τον ιο για να δημιουργήσουν παράλογο πανικό κατά του Υιού. Χρησιμοποίησαν ως επιχείρημα τη δική τους αντίληψη περί επιστήμης και κούνησαν στην Εκκλησία το δάκτυλο, την ίδια ώρα που η επιστήμη μας δήλωνε ανεπαρκής κι ανήμπορη να μας λυτρώσει από την πληγή της πανδημίας Κι όμως, είναι από αιώνες παρατηρημένο και γι᾽ αυτό διαπιστωμένο, πως η Θεία Κοινωνία, ως Μυστήριο άλλων διαστάσεων, δεν περιορίζεται στις συμβατικότητες και τις συνθήκες του κόσμου τούτου. Γι᾽ αυτό και μεταδίδεται «εις άφεσιν αμαρτιών και εις ζωήν αιώνιον», αρκεί ο άνθρωπος να προσέρχεται με μετάνοια και ταπείνωση μπροστά στον φοβερό Θεό.

Αδελφοί μου, ο Χριστός σαρκώνεται για να μας προσφέρει το Σώμα Του και το Αίμα Του. Ταπεινώνεται δείχνοντάς μας τον τρόπο για να Τον πλησιάσουμε, ώστε φθάνοντάς Τον να Τον πάρουμε μέσα μας με την Θεία Κοινωνία και να κατοικήσει αιώνια στις καρδιές μας. Μακάρι, «ο εν σπηλαίω γεννηθείς και εν φάτνη ανακλιθείς Χριστός, ο αληθινός Θεός ημών», να μας χαρίσει την απαλλαγή από το φρικτό πάθος της αλαζονείας και να μας αναδείξει μιμητές Του σε αυτό που με τον ερχομό Του μας προτείνει, την απλότητα της ψυχής, την Αγία ταπείνωση.

Καλά κι ευλογημένα Χριστούγεννα”.