Ένα άλλο αποτελεσματικό ευρέος φάσματος αντηλιακό που έχει δημιουργηθεί είναι το tetraphalydine dicamphor sulfonic acid (Mexoryl), που δεν απορροφάται από το δέρμα οπότε δεν προκύπτουν θέματα ασφάλειας. Πρόσφατα αναπτύχθηκαν προϊόντα με μικροϊονισμένα μεταλλικά φίλτρα (διοξείδιο του τιτανίου, οξείδιο του ψευδαργύρου) που δεν αφήνουν λευκά κατάλοιπα, αλλά δεν είναι δυνατός ο υπολογισμός της προστασίας που προσφέρουν, αφού δεν υπάρχει ακόμα σύστημα υπολογισμού SPF για αυτά.
Αρκετά αντηλιακά προϊόντα περιέχουν επιπλέον συστατικά εκτός από τα φίλτρα, όπως το retinyl palmitate, που μειώνει τη φωτογήρανση, αλλά είναι δυνητικά καρκινογόνο, σύμφωνα με κάποια πρώιμα, μη καλά τεκμηριωμένα αποτελέσματα από πειράματα, τα οποία έχουν γίνει σε ποντίκια.
Παρά τις υποθέσεις και τα αντικρουόμενα αποτελέσματα των μελετών στα πειραματόζωα, σχετικά με την ασφάλεια των συστατικών των αντηλιακών, αυτό που πλέον έχει αποδειχθεί μέσα από πολλές έρευνες, είναι πως τα αντηλιακά προστατεύουν με βεβαιότητα από τον καρκίνο του δέρματος.
Σε μια μελέτη στην Αυστραλία, όπου ο καρκίνος του δέρματος αποτελεί μεγάλο πρόβλημα της δημόσιας υγείας, σε δείγμα 1600 ατόμων που χρησιμοποίησαν καθημερινά αντηλιακό για 4.5 χρόνια, σημειώθηκαν 40% λιγότεροι καρκίνοι πλακώδους επιθηλίου από την ομάδα ελέγχου. Πρόσφατα, ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας (ΠΟΥ) υπολογίζει σε 48.000 τους θανάτους ετησίως από μελάνωμα και σε 14.000 από άλλους τύπους καρκίνου δέρματος.
