Όταν θέλουμε να λύσουμε ένα πρόβλημα, οφείλουμε πρώτα να βρούμε και να κατανοήσουμε τα αίτια που το προκαλούν. Ο βήχας αντιμετώπιση του δεν είναι κάτι απλό.

Εάν οι ασθενείς που πάσχουν από χρόνιο βήχα ερωτηθούν τι τους ξεκινά τον βήχα, η συντριπτική πλειοψηφία θα αναφερθεί στην αλλαγή των ατμοσφαιρικών συνθηκών (από το κρύο στη ζέστη ή το αντίθετο). Πολλοί θα ενοχοποιήσουν αρώματα ή έντονες μυρωδιές. Πάντως, ο βήχας που εμφανίζεται στην αλλαγή θερμοκρασίας, εξηγείται από το γεγονός ότι ένας από τους υποδοχείς του βήχα στο ανώτερο αναπνευστικό είναι ταυτόχρονα και υποδοχέας θερμοκρασίας.

Έτσι, η αλλαγή θερμοκρασίας ερεθίζει τη νευρική εκείνη οδό που είναι υπεύθυνη για τον βήχα. Το ενδιαφέρον ερώτημα είναι γιατί οι φυσιολογικοί άνθρωποι δεν βήχουν τόσο, όταν και οι ίδιοι δέχονται έναν παρόμοιο ερεθιστικό παράγοντα, ειδικά από τη στιγμή που σε όλες σχεδόν τις μορφές του χρόνιου βήχα παρατηρείται αυξημένη ευαισθησία των διαφόρων υποδοχέων του βήχα, οι οποίοι βρίσκονται στο αναπνευστικό σύστημα.

Έτσι, όταν ένα άτομο αναπτύσσει χρόνιο βήχα, έχει αυξημένη ευαισθησία στον βήχα, κατάσταση που το οδηγεί στο να βήχει σε περιπτώσεις όπου δεν θα έβηχε υπό άλλες (φυσιολογικές) συνθήκες. Οι γυναίκες φαίνεται να παρουσιάζουν αυξημένο αντανακλαστικό του βήχα σε σχέση με τους άνδρες, ενώ βήχουν διπλάσια σε απάντηση οποιουδήποτε ερεθιστικού παράγοντα και στα ιατρεία βήχα ο αριθμός τους είναι διπλάσιος σε σχέση με αυτό των ανδρών.