Αιχμές για τον τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση φέρνει θέματα στη βουλή, αλλά και για τον θεσμό της παροχής δωρεάν νομικής βοήθειας, άφησε ο αναπληρωτής τομεάρχης Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων του ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτής Λάρισας κ. Βασίλης Κόκκαλης.
Ο Λαρισαίος πολιτικός ζήτησε από τον αρμόδιο υπουργό Δικαιοσύνης κ. Τσιάρα, να δοθούν ουσιαστικά κίνητρα για να συμμετέχουν οι δικηγόροι στο συγκεκριμένο θεσμό, εκτιμώντας πως σε διαφορετική περίπτωση «θα καταντήσει μία τυπική, διεκπεραιωτική διαδικασία η σχέση δικηγόρου - εντολέα, με επακόλουθο να έχουμε τυπικές δίκες. Άρα, δεν θα είναι εις όφελος των πολιτών».
Μεταξύ άλλων ο κ. Κόκκαλης ανέφερε: «Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, νομίζω ότι η έκφραση «επιστροφή στην κανονικότητα» δεν ταιριάζει στην ίδια την πραγματικότητα. Όταν χιλιάδες μικρομεσαίες επιχειρήσεις δεν έχουν πρόσβαση στη ρευστότητα, όταν κινδυνεύουν να χαθούν χιλιάδες θέσεις εργασίας, όταν έρχονται νομοσχέδια τα οποία δεν τηρούν τους κανόνες της ορθής νομοθέτησης, δεν μπορούμε επ’ ουδενί να ισχυριζόμαστε ότι επιστρέφουμε στην κανονικότητα.
Και εξηγούμαι. Η διαφωνία μας, κύριε Υπουργέ δεν είναι, γι’ αυτό και ψηφίζουμε επί της αρχής «ναι», στα κείμενα των Οδηγιών. Πολλά από αυτά τα είχε επεξεργαστεί και η προηγούμενη κυβέρνηση, όπως η κατεύθυνση των ειρηνοδικών στην Εθνική Σχολή Δικαστών, η ηλεκτρονική επίδοση. Και βέβαια είναι θετικά. Η διαφωνία μας, εάν το έχετε παρατηρήσει -που σίγουρα θα το έχετε παρατηρήσει- έγκειται στο γεγονός της διαδικασίας. Διότι είναι κρίσιμο για την αποκατάσταση της σχέσης του πολίτη και της πολιτείας η λέξη «εμπιστοσύνη».
Είπατε πριν: «Μα, είναι άσχετα αυτά τα οποία φέρνουμε;». Όχι, βέβαια. Απλά δεν είναι κατεπείγοντα. Απόδειξη ότι δεν είναι άσχετα, αλλά για σας είναι κατεπείγοντα, είναι η διαδικασία σύμφωνα με την οποία ψηφίζεται αυτό το νομοσχέδιο, κατά παρέκκλιση της ίδιας νομοθέτησης της δικιάς σας.
Αναφέρομαι στην παράγραφο 9, του άρθρου 63 , του ν. 4322/2019, η οποία λέει ότι δεν ισχύουν οι προηγούμενοι παράγραφοι 1-8, όταν πρόκειται για επείγοντα ή κατεπείγοντα νομοσχέδια.
Και ερωτώ: Θεωρείται κατεπείγον -άσχετο δεν είναι- η νομική βοήθεια; Θεωρούνται κατεπείγοντα άλλα θέματα;
Νομίζω ότι είναι προς τιμήν σας αυτό που είπατε για την τροπολογία της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης για τη λειτουργία της Δικαιοσύνης, η οποία είναι σε αναστολή.
Για κάτι για το οποίο, όμως, θα σας μεμφθώ, είναι οι θέσεις των επιλαχόντων στον πρόσφατο διαγωνισμό. Το αφήνω, όμως, για το τέλος της ομιλίας μου.
Εκεί που διαφωνούμε -και διαφωνούμε με πραγματικά επιχειρήματα, όχι γιατί διαφωνούμε με την ουσία της νομικής βοήθειας- είναι η διαδικασία.
Προσέξτε: Ο θεσμός της δωρεάν νομικής βοήθειας είναι θεσμός εξαιρετικού δικαίου, όπερ σημαίνει ότι πρέπει να αντιμετωπίζεται υπό το πρίσμα του «εξαιρετικών κανόνων», δηλαδή να στοχεύει εκεί που πραγματικά έχει ανάγκη ο πολίτης, διότι ο κανόνας είναι η ελεύθερη επιλογή του φυσικού δικηγόρου.
Κοιτάξτε τώρα πώς κινδυνεύει αυτός ο θεσμός, ενώ έχει πράγματι κοινωνικό πρόσημο, να είναι εις βάρος των πολιτών.
Είπατε πριν ότι δεν έχουμε προτάσεις. Μα, ο Εισηγητής μας και στην Επιτροπή και εδώ ανέφερε συγκεκριμένα πράγματα.
Πρώτον, αν -όσον αφορά σε αυτό το θεσμό- για τον δικηγόρο δεν υπάρχουν κίνητρα, δεν θα λειτουργήσει σωστά. Τοκοφορία. Άμεση εκκαθάριση των οφειλομένων. Να συμπεριληφθούν ευάλωτες, πραγματικά, ομάδες του πληθυσμού, τα Άτομα με Ειδικές Ανάγκες, αυτοί οι οποίοι κινδυνεύουν εμπράκτως να χάσουν τα σπίτια τους σε πλειστηριασμό.
Ταυτόχρονα, όμως, θα πρέπει να δοθούν κίνητρα και σε αυτόν ο οποίος παρέχει την υπηρεσία, κύριε Υπουργέ, διότι, διαφορετικά, θα καταντήσει μία τυπική, διεκπεραιωτική διαδικασία η σχέση δικηγόρου - εντολέα, με επακόλουθο να έχουμε τυπικές δίκες. Άρα, δεν θα είναι εις όφελος των πολιτών.
Δεύτερον, όσον αφορά στον αριθμό «10», ειλικρινά περίμενα μία αιτιολόγηση. Δηλαδή, θεωρείται επαρκής ο δικηγόρος ο οποίος έχει δέκα παραστάσεις τον μήνα. Ο μικροβιολόγος ο οποίος έχει εννιά αναλύσεις ή ο χειρουργός ο οποίος έχει εννιά, δεν είναι επαρκής;»
