Σε ανακοίνωση του δημοτικού συνδυασμού «Λαρισαίων Κοινόν» σχετικά με τη συμμετοχή του σε δράση του Δήμου Λαρισαίων για την αντιμετώπιση του κορωνοϊού, αναφέρονται τα εξής:
"Πόσο θ’ αλλάξει η ζωή αν γίνει ένα θάμα τιμή κι αξιοπρέπεια να περπατούν αντάμα" Πόσο κοστίζει η αξιοπρέπεια; Τι προέχει μπροστά σε μία εθνική κρίση; Ποιος έχει το δικαίωμα να ονομάζεται Πολίτης, κι από πότε ο εθελοντισμός και η αλληλεγγύη αποτελούν προνόμιο μόνο των “δικών μας” παιδιών; Πως ονομάζονται αυτοί που στη Δύσκολη Ώρα βάζουν μπροστά το μικροκομματικό τους συμφέρον; Ποια λέξη μπορεί να περιγράψει μια τέτοια χυδαιότητα;
Στη “Λαρισαίων Κοινόν” έχουμε τον Κοινοτισμό ως βασική μας θέση, κι αυτό δεν έγινε τυχαία. Αποτελούσε και αποτελεί τον κύριο πυλώνα της ιδεολογίας μας. Απέναντι σε αρρωστημένα μυαλά, γεμάτα με καχυποψία και ευτελείς μικροπολιτικούς ψηφοσυλλεκτικούς υπολογισμούς, απέναντι στη σαπίλα του “Εγώ” και της αντίληψης της πολιτικής ως παιχνίδι, θελήσαμε να βάλουμε ΕΠΙ ΤΗΣ ΟΥΣΙΑΣ το Εμείς. Όχι στα λόγια, στην πράξη.
Έτσι από την πρώτη στιγμή της κρίσης, ήρθαμε σε επαφή με τη Δημοτική αρχή και θέσαμε στη διάθεσή της τα στελέχη μας (και τον μηχανισμό μας) ΓΙΑ ΝΑ ΤΟΝ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΣΕΙ ΟΠΟΤΕ ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΑΥΤΗ ΚΡΙΝΕΙ, ξεκαθαρίζοντας πως δεν επιθυμούμε καμία προβολή και πως δεν πρόκειται να προβούμε σε καμία πολιτική εκμετάλλευση. Τα στελέχη τα οποία δήλωσαν ως εθελοντές θα λειτουργούσαν κάτω από τις οδηγίες των υπευθύνων, θα εντάσσονταν ως Πολίτες και δεν θα δήλωναν με κανένα τρόπο την ιδιότητά τους ως μέλη της “Λαρισαίων Κοινόν”.
Από την πρώτη στιγμή διακηρύσσαμε σε όλους τους τόνους ότι προέχει η ενότητα, δεν περισσεύει κανείς και ότι δεν είναι –τώρα- η ώρα για μεμψιμοιρίες, κριτική και αναζήτηση ευθυνών. Μόνο συστράτευση και ανιδιοτελή προσφορά.
Όταν λοιπόν στις 20:00 της Μεγάλης Δευτέρας, μας ζητήθηκε από τον Αντιδήμαρχο κύριο Βούλγαρη να συμμετάσχουμε στη διανομή τροφίμων, ανταποκριθήκαμε αμέσως, απευθύνοντας κάλεσμα στα στελέχη μας να δηλώσουν συμμετοχή, προκειμένου να τεθούν στη διάθεση του Δήμου, αναλαμβάνοντας την επόμενη κιόλας μέρα συγκεκριμένη αποστολή.
Για να δεχθούμε τρεις ώρες μετά ένα τηλέφωνο με το οποίο μας αρνιόταν τη συμμετοχή την οποία εκείνοι ζήτησαν, επειδή λέει ήμαστε πολιτικά πρόσωπα!!!!!
Προφανώς, το είναι κανείς υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος είναι έγκλημα καθοσιώσεως, πολύ περισσότερο το να είναι υποψήφιος δημοτικός σύμβουλος με τη “Λαρισαίων Κοινόν”.
Δεν επιτρέπεται σύμφωνα με την άθλια πολιτικάντικη νοοτροπία τους, Πολίτες που ψηφίζουν άλλη παράταξη από τη δική τους να βοηθήσουν σ' αυτόν τον πόλεμο, κι ας πάει στα κομμάτια η βοήθεια στους ανήμπορους, καλύτερα να μην επανδρώσουμε δομές, καλύτερα να μη γίνουν δράσεις.
Ό,τι πιο άθλιο θα μπορούσε να υπάρξει σ' αυτή τη συγκυρία, είναι αυτός ο επιχειρούμενος τεχνητός διχασμός. Ίσως έτσι να έχουν μάθει, ίσως οι κομματικές παρωπίδες δεν τους επιτρέπουν να δουν ότι η αλληλεγγύη δεν αποτελεί μονοπώλιό τους, ούτε ασκείται μόνο μέσω αδρά χρηματοδοτούμενων Μ.Κ.Ο.
Αυτό δεν σημαίνει πως εμείς, οι Πολίτες αυτής της πόλης, πρέπει να ζούμε με τις δικές τους αρχές. Τους παραδίδουμε στην κρίση των Δημοτών της πόλης μας και παρά την Ύβρη απέναντι στην τόσο απαραίτητη ενότητα, εξακολουθούμε να είμαστε στη διάθεση της Πολιτείας όπου και όποτε μας χρειαστεί. Γιατί είμαστε ενεργοί Πολίτες και αυτή την ιδιότητα δεν μπορεί να μας την αφαιρέσει κανείς."
