Όπως κάθε χρόνο έτσι και φέτος η Πανελλήνια Ομοσπονδία Ειδικών Δυνάμεων με επικεφαλής τον Πρόεδρο της Σχη Δημήτρη Γεωργάκη και πολυπληθούς αντιπροσωπείας καταδρομέων από όλες τις Λέσχες της Ελλάδος αλλά και τη Λάρισα, φίλων και συγγενών των πεσόντων καταδρομέων πραγματοποίησε  το υπέρτατο  χρέος της, να  αποτίσει  φόρο τιμής στους ήρωες  πεσόντες καταδρομείς στο Τρίστρατο της Κρυσταλλοπηγής στην Καστοριά, όπου το μνημείο πεσόντων καταδρομέων, με επιμνημόσυνη δέηση, κατάθεση στεφάνων και επίκαιρη ομιλία.
Στην ομιλία του ο Πρόεδρος τόνισε:
Ήταν πολύ σκληρή η εποχή εκείνη και δεν είναι ευχάριστο να τη θυμάται κανείς. Για μάς τους νεωτέρους,  θέλω να τονίσω την αξία της ειρήνης και της συμφιλίωσης και να επισημάνω  ότι σε έναν πόλεμο οι μόνοι νικητές είναι οι ζωντανοί. Σε εμάς τους ζωντανούς ανήκει η υποχρέωση να καθοδηγήσουμε, με τον καλλίτερο τρόπο, τις επερχόμενες γενιές, ώστε να μη ζήσουν τα τραγικά γεγονότα της τότε εποχής. Αξίζει να ευχαριστηθούμε και να εκμεταλλευθούμε και την τελευταία σταγόνα ελευθερίας που κερδίσαμε…».
Αυτό, μας επιβάλλει, να είμαστε ενωμένοι, να εμψυχωνόμαστε από το παράδειγμα και την αυτοθυσία των ηρωικών  νεκρών μας, των οποίων τη μνήμη τιμούμε σήμερα, και να είμαστε έτοιμοι να αντισταθούμε όποτε χρειασθεί, ως γνήσιοι απόγονοι των μεγάλων προγόνων μας, σ’ οποιονδήποτε θελήσει να επιβουλευτεί την ακεραιότητα, την ανεξαρτησία και την τιμή της Πατρίδας μας, όσο δυνατός κι αν είναι.
Γιατί όσο δυνατοί και μεγάλοι και αν είναι οι εχθροί της Ελλάδας, η Ελλάδα είναι πιο δυνατή, είναι πιο μεγάλη. Γιατί όπως λέει και ο ποιητής:
«Η μεγαλοσύνη στα έθνη δεν μετριέται με το στρέμμα, με της καρδιάς το πύρωμα μετριέται και με το αίμα».
Βρισκόμαστε σ΄ένα ιστορικό χώρο,τιμής, εθνικής μνήμης και περισυλλογής.
Ας υποκλιθούμε ευλαβικά, μπροστά στο σεπτό αυτό μνημείο,στην τιμημένη σημαία μας και στις ψυχές των αθάνατων νεκρών μας,
Σ΄αυτούς που δεν πρόλαβαν να γευτούν τις χαρές της ζωής, επειδή έφυγαν ακριβώς σ’ αυτήν τη γλυκιά, την τρυφερή, την ανεπανάληπτη ηλικία , όπου ανθίζουν τα νιάτα και καλπάζουν τα όνειρα

Σ΄αυτούς που έδωσαν στην αγαπημένη τους το πικρό φιλί του αποχαιρετισμού και δεν αξιώθηκαν ποτέ να πάρουν πίσω, το γλυκό φιλί της αντάμωσης, του νόστου, της επιστροφής, γιατί η μοίρα όρισε διαφορετικά, να μείνουν εσαεί εδώ να φυλάνε Θερμοπύλες.
Όταν πολεμούσαν, ατρόμητοι και δυνατοί, ποτέ το χέρι που κρατούσε όπλο δεν λύγισε, ποτέ η καρδιά δε δείλιασε. Ωραίοι και περήφανοι, μία πίστη είχαν μέσα τους, την Ελλάδα.
Γιατί και αυτοί που έπεσαν, και αυτοί που συνέχισαν τον αγώνα, πίστευαν βαθιά μέσα τους στον Θεό και στην Ελλάδα, πίστευαν ότι η Ελλάδα είναι αιώνια, πίστευαν ότι η Ελλάδα «ποτέ δεν πεθαίνει», πίστευαν ότι, κι αν ήταν να πεθάνουν για τη Ελλάδα.
« Θεία είναι η δάφνη. Μια φορά κανείς πεθαίνει!»
Εκείνους, ζώντες και τεθνεώτες, που ανηφόρησαν τον Γολγοθά στα φοβερά βουνά του Βιτσίου και του Γράμμου,
Για όλους εκείνους, τους οποίους η ιστορία δικαίωσε πανηγυρικά, να εκφράσω το πικρό τους παράπονο, για τη διακριτική αλλά και ουσιαστική απουσία της πολιτείας, από τις επετείους της θυσίας τους.
Αν και η ιστορία έχει καταγράψει επακριβώς τα γεγονότα εκείνης της περιόδου και έχει αποδώσει τα του καίσαρος τω Καίσαρι, δεν παραχαράσσεται ούτε διαγράφεται.
Δεν έχει και τόση σημασία εάν η επίσημη πολιτεία δεν εκπληρώνει το υπέρτατο χρέος της προς αυτούς, ίσως κάποτε επανέλθει. Διότι οι μεν πεσόντες θα συνεχίσουν αναπαυόμενοι εν ειρήνη τον αιώνιον ύπνο τους χάριν της Ελλάδος, οι δε ελάχιστοι επιζώντες, αλλά και οι συγγενείς των νεκρών να είναι υπερήφανοι για τους άθλους των.
Αρκεί γι όλους τους νεκρούς μας, ότι  τους στέφει εσαεί ἡ ετυμηγορία τής αδέκαστης Ιστορίας και  η αναγνώριση και ευγνωμοσύνη όλων των συνειδητών Ελλήνων, όπου της γης.-
Η ΠΟΕΔ   δεν τους ξέχασε και δεν θα ξεχάσει ποτέ, αυτούς που με τη θυσία τους μας έδωσαν ελεύθερη την πατρίδα μας και τους τιμούμε όπως μόνο οι Καταδρομείς γνωρίζουν!!!