Αυτή την Κυριακή 11/2 θα προβληθεί από την Κινηματογραφική Λέσχη Νίκαιας «Η γιορτή της Μπαμπέτ», ταινία του Γκάμπριελ Άξελ (1987), βασισμένη σε διήγημα της Κάρεν Μπλίξεν
Η ιστορία της ταινίας Η γιορτή της Μπαμπέτ διαδραματίζεται σε ένα απομακρυσμένο ψαροχώρι της Δανίας. Εκεί ζουν δύο ανύπαντρες αδελφές παπαδοκόρες κάνοντας αγαθοεργίες και προσφέροντας φαγητό στους ανήμπορους. Οι δύο αδελφές – Μαρτίνα και Φιλίππα- υπήρξαν πολύ όμορφες στα νιάτα τους και παρότι είχαν ερωτικές αλλά και επαγγελματικές προτάσεις, αποφάσισαν να μείνουν στο χωριό τους κοντά στον πάστορα πατέρα τους και να συνεχίσουν το ενάρετο έργο του..Η Μπαμπέτ εμφανίζεται μία μέρα στην πόρτα τους και ζητάει καταφύγιο, καθότι είναι πρόσφυγας τους εμφυλίου πολέμου της Γαλλίας. Οι δύο αδελφές δίνουν τροφή και στέγη στην Μπαμπέτ, η οποίο γίνεται η οικονόμος τους σπιτιού. Μετά από 14 χρόνια κοινής ζωής, η Μπαμπέτ ενημερώνεται πως κέρδισε στο λαχείο 10.000 φράγκα. Όλοι σκέφτονται πλέον ότι θα φύγει για να φτιάξει και πάλι τη ζωή της.
Η Μπαμπέτ όμως ζητάει μία και μοναδική χάρη από της δύο αδελφές, να ετοιμάσει ένα δείπνο για αυτές και τα μέλη της εκκλησίας, με αφορμή τα 100 χρόνια από τη γέννηση του πάστορα. Αυτές δέχονται με δυσκολία και έτσι η Μπαμπέτ αρχίζει τις ετοιμασίες του δείπνου μέρες νωρίτερα καθότι πηγαίνει στη Γαλλία για να κάνει τις αγορές των τροφίμων και των κρασιών που θα χρειαστεί για το δείπνο.
Οι προτεστάντισσες αδελφές, θεωρούν τα πολυτελή φαγητά αμαρτία και θα προτρέψουν και τα υπόλοιπα μέλη της Εκκλησίας να μην εκφέρουν καμιά άποψη για τα φαγητά αλλά να μείνουν ανέκφραστοι και να συζητούν για θέματα πέρα από το φαγητό.
Τι μυστικό κρύβει  Η γιορτή της Μπαμπέτ πίσω από το καλόμαγειρεμένο δείπνο και πως η Μπαμπέτ θα καταφέρει να διαλύσει τα “πρέπει” και επαναφέρει τη χαρά της ζωής σε όλους όσους συμμετείχαν στο δείπνο ;
Η ταινία Η γιορτή της Μπαμπέτ  αποτελεί μια μικρή αλληγορία πάνω στη χαρά και στις απολαύσεις της ζωής -της τόσο σύντομης ζωής του ανθρώπου σε τούτο τον όμορφο κόσμο. Η ταινία παρουσιάζει την αξία της ανιδιοτελούς αγάπης και προσπαθεί να περάσει το μήνυμα του εφήμερου και σύντομου στην ζωή. Ο ανθρώπινος βίος είναι τόσο μικρός που πρέπει κανείς να αδράξει και να απολαμβάνει καθημερινά τη ζωή.
Η ταινία κέρδισε το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας[1] και το BAFTA Καλύτερης Μη Αγγλόφωνης Ταινίας,[2] ενώ ήταν υποψήφια για τη Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας.[3]