Άρθρο του Θανάση Παπαμιχαήλ - Επικοινωνιολόγου
Οι κάλπες άνοιξαν, οι ψήφοι μετρήθηκαν, τα αποτελέσματα έκαναν τον γύρο του κόσμου, και ειδικοί αναλύουν τα αίτια της νίκης του ενός και της ήττας του άλλου. Με πολιτικούς αλλά και επικοινωνιακούς όρους.
Εκ του αποτελέσματος η ελπίδα νίκησε το φόβο. Όπως είπε και πρωτοκλασάτο στέλεχος του κόμματος της ΝΔ «κακώς επενδύσαμε επικοινωνιακά στο φόβο».
Φυσικά, αν τα αποτελέσματα ήταν διαφορετικά, το «κακώς» θα γινόταν «καλώς». Το τίμημα της καλής ή κακής επικοινωνιακής πολιτικής, πληρώνεται μετά την απομάκρυνση από την κάλπη, γι αυτό παίζει σημαντικό ρόλο ο σωστός στρατηγικός σχεδιασμός της επικοινωνίας κάθε κόμματος.
Στις τελευταίες εκλογές η επικοινωνιακή στρατηγική της αισιοδοξίας νίκησε την καμπάνια των πιο αρχαϊκών στερεότυπων. Κατά κράτος, εκ του αποτελέσματος πάντα. Η καμπάνια του ΣΥΡΙΖΑ έδωσε την εικόνα ενός μαζικού κινήματος πολιτικού ενθουσιασμού, αισιοδοξίας, εναλλακτικής δράσης, και σημερινής έκφρασης όλων των παραγωγικών τάξεων της κοινωνίας.
Το μήνυμα του ΣΥΡΙΖΑ, το αισιόδοξο χαμόγελο του Αλέξη «έγραψε» καλύτερα στη μνήμη των ψηφοφόρων όταν βρέθηκαν πάνω από την κάλπη, από ότι οι αγχώδεις προτροπές του Αντώνη στον μπαμπά του μικρού Νικόλα.
Με θετική φρασεολογία, η επικοινωνία του ΣΥΡΙΖΑ ψύχραιμη και μεστή νοήματος, νίκησε τις φοβικές προεκλογικές διαφημίσεις της ΝΔ με μεγάλη διαφορά, και χωρίς τη βοήθεια «φώτο – φίνις».
Ο πανικός που θέλησε να σπείρει το σποτάκι της ΝΔ, με τα μελλοντικά «μαύρα» πρωτοσέλιδα σε περίπτωση νίκης του ΣΥΡΙΖΑ, εξόργισε τους ψηφοφόρους με την τρομολαγνεία και συμμετείχε σε ένα μέρος στο αρνητικό αποτέλεσμα για τη ΝΔ. Μια επικοινωνία που ακολούθησε τον δύσκολο και «καταστροφικό» δρόμο που καθημερινά βλέπαμε και ακούγαμε, από τα λεγόμενα συστημικά ΜΜΕ. Ευτυχώς που απεφεύχθη η ταύτιση με «πειραματόζωα» σε ρεαλιστική απεικόνιση!
Την έκπληξη φυσικά, έκανε η επικοινωνία των ΑΝΕΛ. Με μια επικοινωνία διαφορετική, συγκριτικά με όσα έχουμε δει μέχρι τώρα στην πολιτική επικοινωνία. Το τρενάκι με τον μικρό Αλέξη και τον Πρόεδρο των ΑΝΕΛ σε ρόλο πατέρα – καθοδηγητή. Ένα ρόλο που ο Πρόεδρος υποδύθηκε με τον πλέον πειστικό τρόπο, καθοδηγώντας τον «μικρό Αλέξη» για να μην εκτροχιαστεί το τρένο, δηλαδή η Χώρα. Μια επικοινωνία που εξηγούσε εικονογραφημένα και όχι λεκτικά τον σημαντικό και αναγκαίο ρόλο ύπαρξης συγκυβερνήτη σε μια κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ.
Τα λοιπά κόμματα επέλεξαν να χρησιμοποιήσουν για τον ίδιο στόχο μια «αφήγηση» για την «τρίτη θέση»!
Η επικοινωνιακή στρατηγική των κομμάτων έπαιξε, όπως φάνηκε, καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του εκλογικού αποτελέσματος, διαμόρφωσε νικητές και ηττημένους, και απέδειξε για μια φορά ακόμη την ανάγκη για χρησιμοποίηση επαγγελματιών επικοινωνίας και όχι ερασιτεχνών.
Η προτροπή «Αλέξη ξεκόλλα» το αποδεικνύει!
