Με ανυπολόγιστες ζημιές υποδέχονται την επόμενη μέρα οι μελισσοκόμοι του θεσσαλικού κάμπου, μετά τις ανεξέλεγκτες πλημμύρες που παρέσυραν ό,τι έβρισκαν στο πέρασμα τους, καταστρέφοντας ολοσχερώς περισσότερα από 20.000 μελίσσια.
Ο ήδη χτυπημένος από τις καιρικές συνθήκες της φετινής χρονιάς, κλάδος της μελισσοκομίας είδε τους κόπους του να παρασύρονται από τη βροχή, οδηγώντας στον θάνατο ολόκληρα “βασίλεια” μελισσών που περιέχει κάθε κυψέλη.
Όπως αναφέρει ο πρόεδρος του Συλλόγου Μελισσοκομίας Λάρισας Πέτρος Σαρούδης, η αξία κάθε μελισσιού κυμαίνεται από 120 έως και 200 ευρώ. “Είναι μεγάλες οι απώλειες. Μία κυψέλη χωρίς μέλισσες κοστίζει έως 35 ευρώ, ενώ με ζωικό κεφάλαιο 130 ευρώ. Όταν έχει και μέλι -καθώς αυτές οι κυψέλες είχαν και παραγωγή, φτάνει έως και 200 ευρώ η κυψέλη”.
Ο ίδιος, σημειώνει ότι αρκετοί μελισσοκόμοι εξετάζουν το ενδεχόμενο να αλλάξουν επάγγελμα, καθώς ήδη δυσκολεύονταν να τα βγάλουν πέρα με τη φετινή παραγωγή, ενώ οι πλημμύρες που κατέστρεψαν τον κόπο τους, ήταν το αποκορύφωμα γι’ αυτούς.
“Υπήρχαν έτσι κι αλλιώς οι δυσαρεστημένοι γιατί η παραγωγή ήταν ήδη πεσμένη λόγω των βροχών του Μαΐου και σε συνδυασμό με τις πλημμύρες, τα πράγματα επιδεινώθηκαν. Έτσι, αρκετοί συνάδελφοι όπως και αγρότες, σκέφτονται σοβαρά να εγκαταλείψουν τον κλάδο της μελισσοκομίας”.
Οι περισσότερες μέλισσες παρασύρθηκαν μαζί με τα μελίσσια τους, καθώς η νεροποντή ξέσπασε βράδυ, όσο βρίσκονταν μέσα, σημειώνει ο πρόεδρος του συλλόγου μελισσοκόμων.
“Τα ρέματα ξεχείλισαν όλα μαζί, η νεροποντή είχε μεγάλη δύναμη. Οι μέλισσες ήταν στις κυψέλες τους, όταν τις έπιασε το νερό δεν μπορούσαν να φύγουν και πνίγηκαν. Η κυψέλη έχει μόνο μια πορτούλα για να παίρνουν αέρα, να συλλέγουν τη γύρη, να καθαρίζουν το σπίτι τους. Ακόμη και αν δεν πέθαναν κάποιες, σίγουρα αρρώστησαν από τα ύδατα” εξηγεί ο κ. Σαρούδης.
Ο ίδιος εκτιμά πως απαιτείται τουλάχιστον ένας χρόνος προκειμένου να αποκατασταθούν τα χαμένα μελίσσια, καθώς όλα θα πρέπει να ξεκινήσουν από την αρχή.
“Και εγώ είχα απώλειες, θα πρέπει να ξεκινήσομε από την αρχή. Οι ξύλινες κυψέλες -που είναι αυτές που χρησιμοποιούμε περισσότερο- μέσα στο νερό τόσες μέρες, ακόμη κι αν στεγνώσουν καταστράφηκαν, συν το ότι το νερό είναι μολυσματικό. Για να ξαναδημιουργήσουμε το χαμένο ζωικό κεφάλαιο και την παραγωγή του μελιού θα χρειαστεί τουλάχιστον ένας χρόνος σίγουρα” προσθέτει.
Εν αναμονή των αποζημιώσεων του ΕΛΓΑ για τα κατεστραμμένα μελίσσια, ο κ. Σαρούδης αναφέρει πως “ο κανονισμός που προβλέπει φυσικές καταστροφές δεν καλύπτει ούτε το ελάχιστο από τις ζημιές που έφερε η κακοκαιρία. Τα χρήματα που δίνονται σε άλλες περιπτώσεις δεν φτάνουν”, ενώ συμπλήρωσε πως οι μελισσοκόμοι της Λάρισας έχουν δηλώσει όσα χρειάζεται για τις καταστροφές που υπέστησαν οι περιουσίες τους.
Κωνσταντίνα Πλοιαρίδη (thesstoday.gr)
