Μια καλαίσθητη έκδοση που καταγράφει στις σελίδες της την πορεία του “Θεσσαλικού” θεάτρου, παρουσίασαν σήμερα στο πλαίσιο σχετικής συνέντευξης τύπου, ο απερχόμενος δήμαρος Απλ. Καλογιάννης με την πρόεδρο του “ΔΗΠΕΘΕ” κ. Ρ. Απρίλη και την αντιπρόεδρο κ. Ζ. Καλαφάτη.
Πρόκειται όπως είπε ο κ. Καλογιάννης “για ένα έργο που καταγράφει την σπουδαία πορεία ενός θεάτρου που στάθηκε όρθιο για 40 χρόνια, πολλές φορές μέσα σε αντίξοες συνθήκες και κατάφερε να καταξιωθεί και να αναγνωριστεί ως το πιο σπουδαίο ΔΗΠΕΘΕ στη χώρα”. Ο δήμαρχος πρόσθεσε ότι από το 1975 που ιδρύθηκε το θέατρο από την Α. Βαγενά, τον Γ. Ζιάκα και τον Κ. Τσιάνο δημιούργησε όλες τις προϋποθέσεις να έχει μια θαυμαστή πορεία. “Το θέατρο κατάφερε να αναπτύξει μια καταπληκτική εξωστρεφεια. παρέμεινε πάντα ένα λαϊκό θέατρο, με επισκέψεις σε χωριά, σε γειτονιές και πόλεις της χώρας καταγράφοντας μια θαυμαστή πορεία.. Μια πορεία που την οφείλει στους καλλιτεχνικούς διευθυντές, τους προέδρους και τα Δ.Σ., τους εργαζόμενους και τους Λαρισαίους που το στήριξαν”.
Μέσα από το λεύκωμα, όπως πρόσθεσαν η πρόεδρος του ΔΗΠΕΘΕ κ. Ρ. Απρίλη και η αντιπρόεδρος κ. Ζ. Καλαφάτη, αναδύονται θαυμαστές εικόνες και αλησμόνητες μνήμες από τη ζωή του θεατρικού παρελθόντος και παρόντος του Θεσσαλικού. Συνυφασμένες με την ιστορική, κοινωνική και πολιτική πραγματικότητα του τόπου μας.
«Το σπίτι της Μπερνάντα Άλμπα» του Λόρκα, το «Καφενείο» του Γκολντόνι «Τον γάμο» της Βάσας Σολωμού – Ξανθάκη, «Τη Διαθήκη του καθηγητή», την κορυφαία «Ζωή Χαρισάμενη» που έσπασε ρεκόρ βραβείων το 2017. Παραστάσεις εμβληματικές που βρισκόταν σε διαρκή αλληλεπίδραση με τις επικρατούσες συνθήκες κάθε εποχής.
Στα 40 αυτά χρόνια το κοινό γνώρισε τις ρίζες του από την Αρχαία Ελληνική Γραμματεία με ποιοτικές, πολυβραβευμένες παραστάσεις αρχαίου δράματος. «Το Εθνικό Θέατρο» της Ελλάδας βρίσκεται στη Λάρισα είχε δηλώσει το 1989 ο Μηνάς Χρηστίδης για την «Ηλέκτρα» του Ευριπίδη.
Το “Θεσσαλικό” ανέβασε αραστάσεις ορόσημα, βγαλμένες από τις ιστορικές σελίδες του τόπου μας: Το «Κάποτε στη Σμύρνη», «Το χώμα βάφτηκε κόκκινο», την «Πόλη» του Μάκη Λαχανά. Με θεατρικά έργα πουμύησαν το θεατρόφιλο κοινό στις αξίες του λαϊκού πολιτισμού και άλλα που συνέδεσαν το σύγχρονο με το διεθνές και ευρωπαϊκό ρεπερτόριο. Επίσης παραστάσεις -λογοτεχνικά αριστουργήματα- για παιδιά και νέους.
To Θεσσαλικό Θέατρο ανέπτυξε με τους Λαρισαίους μια σχέση αγαπητική και αμφίδρομη. Επί 40 και πλέον έτη εκπαίδευσε και διαμόρφωσε το αισθητικό κριτήριο για να ξεχωρίζει το κοινό τις καλές παραστάσεις και να επιζητά πάντα το καλύτερο.
