Στην κοινή συνεδρίαση Κοινοβουλευτικών Επιτροπών για την προστασία των παιδιών από τη σεξουαλική κακοποίηση, τοποθετήθηκε η Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής και Βουλευτής Λάρισας, Ευαγγελία Λιακούλη, επισημαίνοντας, μεταξύ άλλων, τα εξής:

«Ο κ Πρωθυπουργός, που κυβερνά τη Χώρα από το 2019, δηλαδή για περισσότερα από 3 χρόνια, ήρθε σήμερα, τέλη του 2022, να μας παρουσιάσει ένα Σχέδιο μέχρι το 2027.

Αναρωτιέται εύλογα κανείς :

∙το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για την κακοποίηση των παιδιών απαιτούσε αλήθεια ένα 12χρονο παιδί πρώτα να μπει στη «μηχανή του κιμά»;

∙απαιτούσε να αποτυπωθεί η φωτογραφία των βιαστών του και να γίνει το viral των ημερών μας;

∙απαιτούσε να γίνουν τα «κόκκινα σπίτια» η απευθείας σύνδεση των ρεπόρτερ –ερευνητών σε κάθε δελτίο ειδήσεων;

∙απαιτούσε να εμφανιστεί το πολιτικό σύστημα με την βοήθεια και της επιστημονικής κοινότητας, να ξεμουδιάζει και να φιλοσοφεί περί των εννοιών άλλοτε των συνεπειών της βίαιης και πρώιμης σεξουαλικής επαφής κι άλλοτε του χημικού ευνουχισμού του δράστη;

∙Αναρωτιέται εύλογα κανείς: έπρεπε όλα αυτά να γίνουν; Και κυρίως - μήπως όλα αυτά που έγιναν θα μπορούσαν να ΜΗΝ έχουν γίνει; Μήπως τελικά αυτή η ζωή, ΕΤΩΝ 12, που ψυχικά χάθηκε στα τάρταρα της κακοποίησης, θα μπορούσε να σωθεί; Μήπως κάποιος φταίει που δεν σώθηκε;

∙Μήπως τελικά είναι έγκλημα τελεσθέν δια της παραλείψεως;

Από Εθνικά Σχέδια πάμε καλά σε αυτή τη Χώρα. Αν κοιτάξουμε, όμως, την ουσία, τα αποτελέσματα είναι θλιβερά. Τώρα αποκτούμε ακόμα ένα Σχέδιο για τα  Παιδιά. Μελέτησα τις 114 σελίδες. Ακόμα μια φορά, ωραία λόγια και καλογραμμένα ευχολόγια, στα οποία κανείς δεν θα μπορούσε να διαφωνήσει.

Πως θα εφαρμοστούν αυτές οι 114 σελίδες; Υπάρχει οδικός χάρτης εφαρμογής; Ποιο προσωπικό θα τα φέρει σε πέρας, στην άκρως υποστελεχωμένη Δημόσια Διοίκηση; Με ποια μέσα, όταν ελλείψεις και απαρχαιωμένες υποδομές ταλανίζουν τους Φορείς; Με ποιους πόρους, όταν η Αυτοδιοίκηση, πυλώνας κοινωνικής πολιτικής, είναι ελλειμματική;

Δεν είναι όλα επικοινωνία. Δεν λύνονται τα προβλήματα μόνο με Δελτία Τύπου. Δεν υλοποιούνται μεταρρυθμίσεις με φωτογραφίσεις και επισκέψεις σε δομές παρουσία καμερών.

Το ΠΑΣΟΚ – Κίνημα Αλλαγής δεν θυμήθηκε όψιμα τα παιδιά. Αρκεί, ως ενδεικτικό παράδειγμα, να υπενθυμίσω ότι τον Απρίλιο, 18 Βουλευτές καταθέσαμε την Ερώτηση “Μια ασφαλής αγκαλιά ενάντια στην παιδική κακοποίηση, θεμελιώδες χρέος της Πολιτείας”. Κρούσαμε τον “κώδωνα του κινδύνου”, επισημάναμε σωρεία θεσμικών δυσλειτουργιών και αναχρονιστικών πρακτικών, τονίσαμε το ατελέσφορο θεσμικό πλαίσιο.

Ζητήσαμε ξεκάθαρες απαντήσεις για τα πάντα, όπως για τη στελέχωση των Κοινωνικών Υπηρεσιών, τη διαβίωση παραμελημένων/κακοποιημένων ανηλίκων σε Νοσοκομεία χωρίς διάκριση από τους ενηλίκους, τον απολογισμό εφαρμογής του θεσμικού πλαισίου, καθώς και την υλοποίηση του Εθνικού Σχεδίου Δράσης για τα Δικαιώματα του Παιδιού.

Διεκδικήσαμε ειδική μέριμνα για τα παιδιά ευάλωτων ομάδων (όπως ασυνόδευτοι ανήλικοι, παιδιά με αναπηρία, παιδιά σε συνθήκες φτώχιας).

Τονίσαμε την ανάγκη άμεσων ενεργειών, ώστε η ενεργειακή ένδεια, να μην αποτελέσει θρυαλλίδα δυσμενών επιπτώσεων εις βάρος των παιδιών.

Τα πεπραγμένα, οι θέσεις και οι προτάσεις του ΠΑΣΟΚ είναι γνωστές, τεκμηριωμένες και αναδείχθηκαν ήδη.

Η Τοπική Αυτοδιοίκηση, με το προνόμιο της εγγύτητας, είναι το “κλειδί” της πρόληψης και του Κοινωνικού Κράτους, η αγκαλιά όπου χωρά κάθε παιδί, αρκεί να ενώσουμε τις δυνάμεις μας για να τη στηρίξουμε και ενδυναμώσουμε έμπρακτα.

Η προστασία του παιδιών, του μέλλοντος αυτού του Τόπου, είναι ο λόγος και σκοπός για τον οποίο οφείλουμε καθημερινά να παλεύουμε με κάθε ικμάδα των δυνάμεών μας.

“Γιατί αν γλυτώσει το παιδί, υπάρχει ελπίδα...”».