Η «Οικολογική Θεσσαλία» για τη συγχώνευση του Πανεπιστημίου και ΤΕΙ Θεσσαλίας τονίζει τα εξής:

Παρακολουθούμε όλο αυτό το διάστημα με έντονο ενδιαφέρον τον διάλογο για την συγχώνευση Πανεπιστημίου και ΤΕΙ στην περιφέρειά μας, με σεβασμό στη διαδικασία και στην εργασία της αντίστοιχης επιτροπής που συγκρότησαν τα διαλεγόμενα μέρη.

Πλέον η διαδικασία ολοκληρώθηκε και το σχέδιο συγχώνευσης υποβάλλεται σε δημόσια διαβούλευση.

Από πρόσφατες ανακοινώσεις και ψηφίσματα τμημάτων του ΤΕΙ Θεσσαλίας, που είδαν το φως της δημοσιότητας, η ακαδημαϊκή κοινότητα εμφανίζεται διχασμένη,

ενώ τοπικές κοινωνίες θεσσαλικών πόλεων ετοιμάζουν συλλαλητήρια.

Θεωρούμε πως υπάρχει χρόνος ικανός για βελτιώσεις και διορθωτικές παρεμβάσεις. Φτάνει, βεβαίως, να συμφωνήσουμε τι είναι αυτό που πρέπει να διορθωθεί και προς ποια κατεύθυνση.

Για την «Οικολογική Θεσσαλία», γνώμονας των όποιων αποφάσεων πρέπει να είναι η δημιουργία ενός ισχυρού τριτοβάθμιου ιδρύματος, που να μπορεί να ανταποκριθεί στις προκλήσεις της εποχής, αλλά και να συμβάλει, με αντίστοιχες επιστήμες και ειδικότητες, στο αίτημα για επαναπροσδιορισμό του αναπτυξιακού μοντέλου της χώρας. 

Σ’ αυτό το πνεύμα και σε ανύποπτο χρόνο, είχαμε την ευκαιρία να αναπτύξουμε αναλυτικά τις θέσεις μας για την Παιδεία σε περιφερειακό επίπεδο, κατά την διαδικασία "Αναθεώρησης και Εξειδίκευσης του Περιφερειακού Πλαισίου Χωροταξικού Σχεδιασμού και Αειφόρου Ανάπτυξης της Περιφέρειας Θεσσαλίας", τον Μάρτη του 2016. 

Σ’ αυτή την κατεύθυνση θεωρούμε πως πρέπει να στοχεύει η προσπάθεια συγχώνευσης Πανεπιστημίου και ΤΕΙ Θεσσαλίας, με αυτονόητο σεβασμό στην ιστορία και τις αντικειμενικές δυνατότητες καθενός εκ των δυο σημερινών ιδρυμάτων. 

Όσον αφορά τη γεωγραφική κατανομή σχολών και τμημάτων, θεωρούμε πως αυτή δεν πρέπει να αγνοεί τα αναπτυξιακά χαρακτηριστικά και τα συγκριτικά πλεονεκτήματα της κάθε περιοχής, ενώ μεταξύ των ακαδημαϊκών κριτηρίων δεν πρέπει να παραθεωρείται και η τοπική ακαδημαϊκή παράδοση. 

Βεβαίως, όλες οι προβλεπόμενες ρυθμίσεις του σχεδίου συγχώνευσης που βρίσκεται σε δημόσια διαβούλευση, θα μπορούσαν ευκολότερα να πείσουν, προλαβαίνοντας μεγάλο μέρος των αντιδράσεων, ως ενέργειες μελετημένες, χωρίς χαρακτήρα αποσπασματικό, αν γινόταν φανερό πως εντάσσονται στο πλαίσιο ενός εθνικού χωροταξικού σχεδιασμού για την Παιδεία. Άραγε υπάρχει τέτοιος;