Εδώ και λίγες μέρες με πρωτοβουλία των συνελεύσεων του Μαρίνου Αντύπα και της κατάληψης Ντουγρού, "έχουμε ξεκινήσει μια καμπάνια αλληλεγγύης σε ευπαθείς και αποκλεισμένες κοινωνικά ομάδες, τις οποίες κράτος και πολιτεία έχουν αφήσει ουσιαστικά μόνες και αβοήθητες εν μέσω της πανδημίας του SARS-CoV-2.

Στην καμπάνια συμπεριλαμβάνονται η ομάδα αλληλοβοήθειας , η συλλογή ειδών πρώτης ανάγκης και υγιεινής και το ράψιμο υφασμάτινων μασκών προστασίας.

Από την αρχή, το όλο εγχείρημα στηρίχθηκε και πλαισιώθηκε από πλήθος αλληλέγγυων, οι οποίοι με την υλική, οικονομική και κυρίως πρακτική τους βοήθεια μας βοήθησαν να πετύχουμε τον πρώτο μας στόχο, να έχουμε έτοιμες δηλαδή μέχρι σήμερα Τετάρτη 8 Απρίλη τις πρώτες 1000 περίπου μάσκες, οι οποίες παραδόθηκαν στους κρατούμενους των φυλακών Λάρισας (800 μάσκες) και στους τροφίμους και το προσωπικό του γηροκομείου Λάρισας (130 μάσκες).

Οι μάσκες αυτές κατασκευάστηκαν εξ ολοκλήρου από αλληλέγγυους/ες, οι οποίοι δούλεψαν  είτε από τα σπίτια τους είτε στη δομή που έχει στηθεί όλες αυτές τις μέρες στον χώρο της κατάληψης Ντουγρού.

Όλοι και όλες, συνεισφέραμε ο καθένας στο βαθμό που μπορούσε κι έτσι σε λίγες μόνο ημέρες και με ελάχιστους  πόρους  (ότι καθένας και καθεμία μπορούσε να προσφέρει από το υστέρημά του/της) καταφέραμε ότι κράτος και κυβέρνηση «αδυνατούν» εδώ και 2 περίπου μήνες (!).

Γιατί σε αυτό το σημείο αξίζει να ειπωθεί πως πέρα από μεγαλεπήβολες και δακρύβρεχτες δηλώσεις για «ήρωες» γιατρούς  και το πέταγμα της μπάλας στην ατομική ευθύνη («μένουμε σπίτι», απαγόρευση «άσκοπης» κυκλοφορίας, κοινωνική απομόνωση, κλπ), η κυβέρνηση δεν έχει κάνει τίποτα ουσιαστικό για να βοηθήσει την κοινωνία, πόσο μάλλον τα μη παραγωγικά, ξεχασμένα και αποκλεισμένα κομμάτια της. 

Από την αρχή της πανδημικής κρίσης του SARS-CoV-2, η πολιτική της κυβέρνησης για τους κρατούμενους των φυλακών σε όλη την επικράτεια ήταν η διακοπή όλων των επισκεπτηρίων και η απαγόρευση λήψης  δεμάτων και προσωπικών αντικειμένων.

Οι άνθρωποι αυτοί αφέθηκαν ακόμα πιο αποκλεισμένοι, χωρίς να ενισχυθούν με κανέναν τρόπο απέναντι στον κορονοϊό και στοιβαγμένοι σε δομές που εδώ και χρόνια ασφυκτιούν από τον υπερπληθυσμό.

Αλλά και οι άνθρωποι της τρίτης ηλικίας, οι γέροντες και οι γερόντισσες που ζουν σε γηροκομεία δε χρήστηκαν καλύτερης μεταχείρισης, όντας προφανώς για την πολιτεία μη παραγωγικοί και άρα αναλώσιμοι.

Τρανταχτό παράδειγμα το γηροκομείο Αθηνών, το οποίο ενισχύθηκε από πρωτοβουλία του Ρουβίκωνα (!), για την οποία ο πρόεδρός του αναφέρθηκε ως τη μεγαλύτερη προσφορά που έχει δεχτεί.

Τοπικά, το γηροκομείο Λάρισας έχει κάνει έκκληση για μάσκες και είδη πρώτης ανάγκης, καθώς η  χρόνια κακή διαχείριση των πόρων του έχει οδηγήσει σε σοβαρές ελλείψεις  και στην περίοδο την οποία διανύουμε έχει αφήσει απροστάτευτους τόσο τους τροφίμους του όσο και το προσωπικό (συνήθως απλήρωτο και υποβαθμισμένο) που τους φροντίζει.

Όπου λοιπόν κράτος και πολιτεία δείχνουν τα πραγματικά σκληρά τους πρόσωπα (γιατί για τον καπιταλισμό οι  μη παραγωγικοί, οι κοινωνικά αποκλεισμένοι και κατατρεγμένοι είναι βαρίδια και αναλώσιμοι), εμείς προτάσσουμε την αλληλεγγύη και την αλληλοβοήθεια. Η αυτοπροστασία μας είναι μεν σημαντική, όμως δεν πρέπει να ξεχνάμε και αυτούς που δεν μπορούν να προστατευθούν μόνοι τους.

Αυτό το σάπιο πολιτικό σύστημα μας θέλει διαιρεμένους και φοβισμένους, ο καθένας να παλεύει μόνος για την επιβίωσή του, όμως πρέπει και θα μας βρει ενωμένους και δυνατούς.

Η δράση μας δεν σταματά εδώ, συνεχίζουμε την καμπάνια αλληλεγγύης και καλούμε και άλλο κόσμο να την στηρίξει με όποιο τρόπο μπορεί. Ότι έχουμε είμαστε εμείς και αυτό δεν πρέπει και δε θα το ξεχάσουμε."