Για δανεισμό με… δανεικά χωρίς ωστόσο να εξηγεί τα οφέλη στους πολίτες, κατηγόρησε την κυβέρνηση ο βουλευτής Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ – Π.Σ. κ. Βασίλης Κόκκαλης σε ότι αφορά τον δανεισμό χρημάτων στο ΔΝΤ από τη χώρα μας, χρήματα όμως που θα ληφθούν ως… δάνειο από την Τράπεζα της Ελλάδας με τη σύμφωνη γνώμη της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Από το βήμα της βουλής ο Λαρισαίος πολιτικός σημείωσε χαρακτηριστικά πως «προβαίνετε σε μια επαχθή πράξη που είναι το δάνειο. Δεν παρουσιάζετε όμως ποια είναι τα οφέλη» και κάλεσε την κυβέρνηση να παρουσιάσει στον ελληνικό λαό, ποια θα είναι αυτά τα οφέλη.
Αναλυτικότερα, ο κ. Κόκκαλης ανέφερε: «Το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο έχει συνδεθεί στη χώρα μας με τη λιτότητα, έχει συνδεθεί και με τη μείωση του εισοδήματος των φορολογουμένων. Έχει συνδεθεί με εποχές τις οποίες δεν θέλουμε να ξαναζήσουμε.
Στην πρώτη συνεδρίαση στην Επιτροπή ακούσαμε και τον πρώην Υπουργό Οικονομικών να καταθέτει την εμπειρία του από το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, για το πόσο λαθεμένες ήταν οι προβλέψεις του για το ελληνικό πρόγραμμα, αλλά και για κάποιες εμμονές τις οποίες διατύπωνε σχετικά με το ελληνικό πρόγραμμα διάσωσης.
Επιτρέψτε μου, ν’ αναφέρω ότι το ζητούμενο, είναι να μην επιστρέψουμε και να μην επιτρέψουμε να δημιουργηθούν οι συνθήκες αυτές οι οποίες είχαν
δημιουργηθεί ώστε να είναι πάλι το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο στη χώρα μας. Όλοι το απευχόμαστε.
Γι’ αυτό, η οποιαδήποτε αναφορά στο παρελθόν πρέπει να είναι προσεκτική. Πρέπει και οφείλουμε να κοιτάμε το μέλλον. Σας ακούσαμε να λέτε στην Επιτροπή ότι η Ελλάδα από δανειολήπτης έχει γίνει πιστωτής. Είναι βαριά κουβέντα.
Η Ελλάδα, σύμφωνα με τον Υπουργό Οικονομικών της Κυβέρνησης, από δανειολήπτης έχει γίνει πλέον πιστωτής. Για να δούμε όμως εάν είναι.
Ας δούμε το είδος της Σύμβασης. Άκουσα από την πλειοψηφία την κυβερνητική να αναφέρεται ότι είναι δανειακή σύμβαση, ότι είναι δάνειο το οποίο το δίνουμε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο προκειμένου να προσχωρήσουμε σ’ έναν σχηματισμό, σ’ ένα σχήμα δανειοδοτικό. Όσο και να προσομοιάζει, η συγκεκριμένη σύμβαση με όρους δανείου, λείπει ένα βασικό συστατικό: Δεν έχει την κυριότητα των χρημάτων το ελληνικό δημόσιο. Αναγκάζεται να δανειστεί από την Τράπεζα της Ελλάδος με τη σύμφωνη γνώμη της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας. Άρα, όταν δίνεις δανεικά, τα οποία τα έχεις πάρει πάλι με δανεικά δεν μπορούμε να μιλάμε για μια δανειακή συγκεκριμένα σύμβαση.
Συνεπώς, τυπικά δεν είναι πιστωτής η Ελλάδα. Είναι όμως και ουσιαστικά; Είναι βαριά η κουβέντα. Είναι ουσιαστικά πιστωτής; Απέκτησε πλέον τη θέση του πιστωτή η Ελλάδα, όταν το χρέος της χώρας μας, σύμφωνα με το ίδιο το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, έχει εκτοξευθεί και είναι σε ανησυχητική ανοδική πορεία σύμφωνα με πηγές όχι της Αντιπολίτευσης;
Προσκομίζω δημοσιεύματα της «ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗΣ» και της «DEUTSCHE WELLE» που αναφέρουν την ανησυχητική εκτόξευση του χρέους.
Είναι άραγε πιστωτής η Ελλάδα, όταν απαγορεύει το ελληνικό δημόσιο στους ιδιώτες να εισπράξουν τις απαιτήσεις τους από φορείς της Γενικής Κυβέρνησης, σύμφωνα με την εγκύκλιο του κ. Σκυλακάκη; Έχει γίνει πλέον η χώρα μας πιστωτής, όταν τρεις στους δέκα Έλληνες είναι στα όρια της φτώχειας; Έχει γίνει πιστωτής η χώρα μας, όταν τριακόσιες χιλιάδες σπίτια θα βγουν στον πλειστηριασμό; Έχει γίνει πιστωτής η χώρα μας σε μια εποχή και σε μια περίοδο ακρίβειας; Νομίζω η απάντηση είναι ξεκάθαρα «όχι».
Προβαίνετε σε μια επαχθή πράξη που είναι το δάνειο. Δεν παρουσιάζετε όμως ποια είναι τα οφέλη. Οφείλετε να παρουσιάσετε στον ελληνικό λαό, ποια θα είναι αυτά τα οφέλη. Γι’ αυτό και η Αξιωματική Αντιπολίτευση θα τοποθετηθεί με «Παρών», αφενός διότι με τα χρήματα τα οποία θα δώσουμε σίγουρα θα βοηθηθούν τρίτες και αδύνατες οικονομικά χώρες, αφετέρου, όμως, κύριε Υπουργέ, δεν έχετε παρουσιάσει αξιόπιστα επιχειρήματα. Το μοναδικό επιχείρημα είναι ότι ανακτάται η αξιοπιστία της χώρας.
Επιτρέψτε μου, αυτό δεν είναι ισχυρό. Δεν έχετε παρουσιάσει επιχειρήματα ποια θα είναι η ωφέλεια από το δάνειο το οποίο θα πάρετε προκειμένου να προχωρήσετε στην εισφορά. Αυτή είναι η σωστή λέξη, κύριε Υπουργέ. Εισφέρει η χώρα μας κατόπιν δανεισμού προς το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο.
Κι επειδή πρέπει να το καταλάβουν όλοι και να σας πω ένα απλό παράδειγμα. Μια οικογένεια η οποία οφείλει κοινόχρηστα, οφείλει ρεύμα, οφείλει και ενοίκιο, πάει στο δανεισμό, τι σημαίνει αυτό; Αφήνει απλήρωτα τα κοινόχρηστα μια οικογένεια και το ρεύμα και το ενοίκιο. Δεν τα πληρώνει και καταφεύγει σε δανεισμό. Ποιο θα είναι το όφελος συγκεκριμένα; Αυτό δεν μας το παρουσιάσατε στην Επιτροπή.
Το μοναδικό επιχείρημα είναι το ότι ανακτάται η αξιοπιστία της χώρας, ένα γενικό επιχείρημα. Η πρόωρη εξόφληση δανείου, ναι, είναι πράξη ανάκτησης αξιοπιστίας. Συγκεκριμένα, όμως, αφενός όταν προχωράς σε μια απεχθή -με την έννοια της δύσκολης- πράξη που είναι ένας δανεισμός, αφετέρου πρέπει να παρουσιάσεις ποια θα είναι η ωφέλεια. Και αυτό δεν το έχει παρουσιάσει η Κυβέρνηση σε μια ιδιαίτερα κρίσιμη περίοδο, σε μια περίοδο οικονομικής αστάθειας και εκτόξευσης της ακρίβειας.»