Επίθεση στην κυβέρνηση εξαπέλυσε από το βήμα της βουλής ο βουλευτής Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ κ. Βασίλης Κόκκαλης, στο πλαίσιο της συζήτησης για το νέο εργασιακό νομοσχέδιο.
Ο κ. Κόκκαλης έκανε λόγο αφενός για διατάξεις στη θετική κατεύθυνση, όμως με ένα μεγάλο «αλλά» που ανατρέπει οτιδήποτε θετικό, που είναι οι ατομικές συμβάσεις και η έγγραφη συμφωνία.
Στο πλαίσιο αυτό μάλιστα, μίλησε για «δούρειο ίππο» που καταργεί βασικά εργασιακά δικαιώματα, υπενθυμίζοντας πως στο εργατικό δίκαιο δεν μπορεί να εφαρμοστεί η αρχή της ισοτιμίας καθώς τα δύο μέρη δεν είναι στην ίδια θέση, δηλαδή ο εργοδότης με τον εργαζόμενο.
Στο πλαίσιο αυτό, εκτίμησε πως με το συγκεκριμένο νομοσχέδιο η κυβέρνηση βγαίνει έξω από οποιαδήποτε πολιτική με κοινωνικό πρόσημο.
Αναλυτικά η τοποθέτηση του κ. Κόκκαλη στη βουλή: «Από χτες που ξεκίνησε αυτό το νομοσχέδιο ακούμε από την πλευρά της Κυβέρνησης και από τον ίδιο τον κύριο Υπουργό να επαναλαμβάνει ότι είναι με την κοινωνία και είμαστε με τους εργατοπατέρες, ότι είναι με την πρόοδο και είμαστε με την οπισθοδρόμηση.
Αλήθεια οι δικηγορικοί σύλλογοι, η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων δεν εκφράζουν την κοινωνία επιστημονικά τουλάχιστον; Θα μου επιτρέψετε να σταθώ στον δούρειο ίππο της κατάργησης βασικών δικαιωμάτων. Διότι στο νομοσχέδιο σίγουρα υπάρχουν θετικές διατάξεις.
Κανείς δεν το αμφισβητεί. Υπάρχει όμως ένα μεγάλο «αλλά» το οποίο ανατρέπει οτιδήποτε θετικό: Ατομικές συμβάσεις, έγγραφη συμφωνία.
Από λίγους έχει ακουστεί και έχει αναπτυχθεί από ακόμα λιγότερους η άποψη της Επιστημονικής Υπηρεσίας της Βουλής η οποία τι λέει; «Πρέπει να σημειωθεί ότι στην επιστήμη του εργατικού δικαίου αμφισβητείται η αυθεντικότητα των ατομικών συμφωνιών εργαζόμενου και εργοδότη λόγω ακριβώς της εξάρτησής του πρώτου από τον δεύτερο».
Η διατύπωση αυτής της ένστασης κατά τη γνώμη μου δεν κομίζει συμπεράσματα. Γιατί άραγε το λέει αυτό Επιστημονική Υπηρεσία της Βουλής και γιατί
σύμφωνα με το εργατικό δίκαιο δεν είναι αποδεκτές τέτοιου είδους έγγραφες συμφωνίες;
Τα τελευταία σαράντα με πενήντα χρόνια η έννομη τάξη στο εργατικό δίκαιο έχει διαμορφωθεί σε πολύ διαφορετικό τρόπο απ’ ότι στο αστικό δίκαιο. Τι εννοώ;
Η αρχή της ελευθερίας των συμβάσεων -το είπε ένας ομιλητής, δεν θέλω να αναφερθώ σε ονόματα- η αρχή της ισότητας απέναντι στο νόμο, τι ωραίο που ακούγεται! Εκφράζει την αρχή της ελευθερίας των συμβάσεων αυτή η αρχή της ισότητας απέναντι στο νόμο και η αρχή της ισοτιμίας.
Μόνο όμως που στο εργατικό δίκαιο δεν γίνονται αποδεκτές αυτές οι αρχές. Στο εργατικό δίκαιο ισχύει η αρχή της προστασίας της εργασίας. Η αρχή της προστασίας της εργασίας δεν είναι απλά ένα μέτρο επιείκειας για τον εργαζόμενο αλλά έρχεται και κινείται ανταγωνιστικά με την αρχή της ελευθερίας των συμβάσεων. Για ποιο λόγο;
Διότι προϋποθέτει ότι τα δύο μέρη δεν είναι ίσα. Διατάξεις τα τελευταία τριάντα χρόνια που έχουν ψηφιστεί και είχαν σκοπό -και έχουν μέχρι και αύριο- την προστασία δικαιωμάτων, για αυτό το λόγο έχουν ψηφιστεί.
Ποιος είναι ο φορέας αυτής της έννομης τάξης η οποία έχει χαρακτηριστεί ως η κοινωνική δημόσια τάξη; Δηλαδή παρεμβαίνει η πολιτεία, παρεμβαίνει υπέρ του αδύναμου κρίκου.
Και ειλικρινά με αυτό το νομοσχέδιο θα ήταν πιο έντιμο να πείτε -όπως το είπε ο προηγούμενος ομιλητής από τη συμπολίτευση- ότι πιστεύουμε στην αρχή της ελευθερίας των συμβάσεων και δεν θεωρούμε ότι τα δύο μέρη είναι ίσα. Αυτό θα ανοίξει ουσιαστικά την κερκόπορτα για την παραβίαση σημαντικών δικαιωμάτων.
Ακούμε από τη συμπολίτευση, από την Κυβέρνηση να λέει «μα το ορίζουμε ξεκάθαρα, προστατεύεται το οκτάωρο, μην επιμένετε, παραπληροφορείτε τον κόσμο, λέτε ψέματα».
Προβλέπεται στο νομοσχέδιο ευθέως όχι συμπερασματικά η έγγραφη συμφωνία, η οποία έγγραφη συμφωνία δηλώνει ότι το κράτος φεύγει από τις σχέσεις των δύο μερών, όπως ακριβώς στο αστικό δίκαιο, σχέσεις στο αστικό δίκαιο που είναι ανταγωνιστικές. Απεμπλέκεστε δηλαδή από οποιαδήποτε κοινωνική πολιτική. Βγαίνετε έξω από οποιαδήποτε πολιτική με κοινωνικό πρόσημο.
Το έχετε κάνει και με το εθνικό σύστημα υγείας, το έχετε κάνει και με την δυνατότητα που είχατε να προστατεύσετε τον αδύναμο κρίκο στην παραγωγή και πώληση των αγροτικών προϊόντων δηλαδή τον αγρότη. Δεν το κάνετε και τώρα. Βγαίνετε απ’ έξω και είστε θεατής σε μία σύμβαση που ξέρετε εκ των προτέρων ότι δεν είναι ίση. Νομίζω ότι γι’ αυτούς τους λόγους αυτό το νομοσχέδιο δεν πρέπει να ψηφιστεί».
Να σημειωθεί τέλος πως πριν την ομιλία του, ο κ. Κόκκαλης έκανε αναφορά και στις εξελίξεις στο ζήτημα των εμβολιασμών, εφιστώντας την προσοχή για τον κίνδυνο απαξίωσης της εκστρατείας εμβολιασμού.
«Εδώ όλοι μας πρέπει να αναλάβουμε τις ευθύνες μας, διότι είμαστε Βουλευτές είτε επιστήμονες. Σύγχυση και ανασφάλεια επικρατεί στον κόσμο, γι’ αυτό ειδικά οι ιθύνοντες και εδώ, αλλά και στην Ευρωπαϊκή Ένωση πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί» είπε χαρακτηριστικά.