«Ας μάθουμε να ζούμε μ’ αυτούς που μας λείπουν, επειδή αποτελούν κομμάτι μας, επειδή ξέρουμε γιατί μας λείπουν, κι επειδή την απουσία τους την αναπληρώνουμε με καμάρι».
Λουίς Σεπουλβέδα, Να μάθουμε να ζούμε με τις απουσίες
Τρία χρόνια πέρασαν από την νύχτα εκείνη που ξεγύμνωσε το πρόσωπο του φασισμού στην Ελλάδα.
Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα δεν ήταν ένα μεμονωμένο περιστατικό, αλλά το χρονικό ενός προαναγγελθέντος θανάτου. Ήταν η κορύφωση της έντονης δράσης των νεοναζί με τα πογκρόμ και τις δολοφονίες μεταναστών, όπως του Σαχζάντ Λουκμάν και αγωνιστών του κινήματος, όπως η δολοφονική επίθεση κατά αφισοκολλητών του ΚΚΕ στο Πέραμα. Την ίδια περίοδο η Χρυσή Αυγή ανέπτυσσε σχέσεις με το κράτος και τμήματα του κεφαλαίου, προσπαθώντας να συγκροτήσει μηχανισμούς που θα εξασφάλιζαν φθηνά εργατικά χέρια για τους εργοδότες, ενώ αποτελούσε βασικό συνομιλητή της κυβέρνησης.
Το αντιφασιστικό κίνημα που γέμισε τους δρόμους με οργή, αποτίναξε το φόβο απέναντι στις συμμορίες της Χ.Α στις εργατογειτονιές , γέννησε διεθνή κατακραυγή και ανάγκασε την κυβέρνηση να οδηγήσει στη φυλακή τους δολοφόνους του Π. Φύσσα και να ανοίξει η δικαστική δίωξη για τα πολλαπλά εγκλήματα της Χρυσής Αυγής.
Τρία χρόνια μετά δεν έχει αποδοθεί δικαιοσύνη. Οι φυσικοί και ηθικοί αυτουργοί κυκλοφορούν ελεύθεροι, απαξιώνοντας με την απουσία τους από την δίκη, την ίδια την δικαστική εξουσία. Ούτε καν η ανάληψη της πολιτικής ευθύνης από τον Μιχαλολιάκο, πέρσι τέτοιο καιρό, δεν «συγκίνησε» κανέναν εισαγγελέα. Οι δολοφόνοι της Χ.Α δρούν ανενόχλητοι και επιτίθενται σε πρόσφυγες και σε αυτοοργανωμένες δομές αλληλεγγύης.
Η απόδοση της όποιας δικαιοσύνης, αν και όποτε γίνει, δεν θα βάλει τον φασισμό στο περιθώριο.
Αυτό είναι στο χέρι μας .
Τώρα δεν έχουμε καμιά δικαιολογία και δεν αρκεί να ξορκίζουμε το κακό.
Να δράσουμε.
Ενάντια στους φασίστες. Να μην τους αφήσουμε σπιθαμή χώρου , να μην μπορούν να σταθούν πουθενά.
Ενάντια όμως και σε αυτούς που τους «οπλίζουν» . Αυτούς που απαλλοτριώνουν τον πλούτο που παράγουμε, απαξιώνουν την εργασία μας και κλέβουν την ζωή μας. Τους κυβερνώντες, τους τραπεζίτες, τα αφεντικά, τα παπαγαλάκια των ΜΜΕ που μας διαφεντεύουν με εκβιαστικά διλλήματα , τον φόβο και σπέρνουν το μίσος ενάντια στον διπλανό μας.
Γιατί ο ρατσισμός, η ξενοφοβία, η μισαλλοδοξία, ο φασισμός δεν ίπτανται γενικώς στην κοινωνία. Παράγονται από το καπιταλιστικό σύστημα που καθώς σαπίζει βγάζει τα «σκουλήκια» του στην επιφάνεια.
Ενώ τα ίδια τα θεσμικά όργανα του κράτους αποτελούν το βασικό πομπό τους, με τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, την «εντεταλμένη» δικαιοσύνη, τον αυταρχισμό, την οικονομική εξαθλίωση, την σύγχρονη ευγονική που προκαλείται από τα απάνθρωπα μέτρα που έχουν παρθεί τα τελευταία χρόνια.
Να δημιουργήσουμε.
Οργανώνοντας συλλογικότητες και κοινότητες αλληλεγγύης για όλους, για αξιοπρεπή εργασία, για την τροφή, για την επιβίωση, για τον πολιτισμό. Κάνοντας πράξη, σήμερα, τον κόσμο που ονειρευόμαστε , έναν κόσμο ισότητας και ελευθερίας. Χωρίς φασίστες και θάνατο. Χωρίς αφεντικά κι ανεργία.
Δεν κάνουμε επετείους για τους νεκρούς μας . Εξαιτίας τους είμαστε εδώ, ζωντανοί και ανυπότακτοι, αλλά ΔΕΝ ΞΕΧΝΑΜΕ.
Καλούμε σε συγκέντρωση και πορεία την Κυριακή 18 Σεπτέμβρη στις 6.30μμ στην Πλατεία Ταχυδρομείου
Το χρωστάμε στον Παύλο Φύσσα , τον Σαχζάντ Λουκμάν, τον Αλέξη Γρηγορόπουλο και τον Νίκο Τεμπονέρα
Αντιρατσιστική πρωτοβουλία Λάρισας