Το βράδυ θα ξέρουμε εάν υπάρχουν ισχυρές πιθανότητες να αποκτήσει η χώρα βιώσιμη κυβέρνηση – αυτοδύναμη ή συνεργασίας.
Οι δύο μονομάχοι, Αντώνης Σαμαράς και Αλέξης Τσίπρας, ενέταξαν στον προεκλογικό τους λόγο τη δέσμευση ότι ακόμη και εάν αναδειχθούν αυτοδύναμοι νικητές, θα επιδιώξουν ευρύτερες συνεργασίες για να αντιμετωπίσουν τα μεγάλα προβλήματα των πρώτων μετεκλογικών ημερών.
Στην περίπτωση μη αυτοδύναμης νίκης, απλά θα υποχρεωθούν να επιδιώξουν αυτές τις συμπράξεις προκειμένου να αποφευχθούν οι δεύτερες εθνικές εκλογές περί τα μέσα Φεβρουαρίου – όπως συνέβη δηλαδή το 2012 με τη διπλή αναμέτρηση της 6ης Μαϊου και της 17ης Ιουνίου.
Τα σενάρια δεν είναι πολλά:
- Πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ με αυτοδυναμία
Τυπικά, θα μπορεί να σχηματίσει μονοκομματική κυβέρνηση. Στελέχη του ωστόσο έχουν αφήσει (και αφήνουν) ανοικτό το ενδεχόμενο συμπράξεων στο όνομα των μεγάλων ζητημάτων που πρέπει να αντιμετωπισθούν. Αυτό το ενδεχόμενο θα ενισχυθεί στην περίπτωση οριακής αυτοδυναμίας. Ως πιθανοί εταίροι «φωτογραφίζονται το Ποτάμι και οι ΑΝΕΛ (αν μπουν στη Βουλή).
Το ΚΚΕ αυτοαποκλείσθηκε, ενώ ΠΑΣΟΚ και «Κίνημα» (Γ.Παπανδρέου) μένουν εκτός πρότασης από την ίδια την Κουμουνδούρου.
Συνεργάτες του κ.Τσίπρα δεν έχουν αποκλείσει και την κυβερνητική συνεργασία με προσωπικότητες και τεχνοκράτες του ευρύτερου (αριστερού) μεταρρυθμιστικού χώρου, οι οποίοι διατηρούν σταθερή επαφή με την ηγετική ομάδα της Κουμουνδούρου – κυρίως τον Νίκο Παππά και τον Γιάννη Δραγασάκη.
- Πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ χωρίς αυτοδυναμία
Εδώ, υποσενάρια είναι δύο:
- Το πλεον αδύναμο είναι να σχηματίζει μονοκομματική κυβέρνηση και λαμβάνει ψήφο ανοχής. Το Σύνταγμα δίνει αυτή τη δυνατότητα καθώς η ψηφοφορία για παροχή ψήφου εμπιστοσύνης γίνεται επί των παρόντων και δεν μπορούν οι θετικές ψήφοι να είναι λιγότερες από 120. Εάν λοιπόν απόσχει από τη διαδικασία ένα κόμμα με 20 βουλευτές, για παράδειγμα, τότε τα αναγκαία “ναι” θα πρέπει να είναι 141 κ.ο.κ.
Σε μία τέτοια εξέλιξη (με ευθύνη είτε του ΣΥΡΙΖΑ είτε των δυνάμει εταίρων) η αριστερή παρένθεση θα είναι η μοναδική προοπτική αφού ανά πάσα περίπτωση η κυβέρνηση θα μπορεί να “πέσει”.
- Το αναμενόμενο, είναι να σχηματίσει κυβέρνηση συνεργασίας με τα κόμματα που αναφέραμε παραπάνω. Πρώην στελέχη της ΔΗΜΑΡ (και όχι μόνο…) που εντάχθηκαν στο Ποτάμι αναφέρονται θετικά σε μία τέτοια σύμπραξη “υπό όρους και προϋποθέσεις”.
Θα έχει ενδιαφέρον η ισορροπία που θα βρεθεί εντός ΣΥΡΙΖΑ μεταξύ των «αριστερών» και των «ρεαλιστών» του.
- Πρώτη η ΝΔ χωρίς αυτοδυναμία
Η κυβερνητική συνεργασία θεωρείται και δεδομένη και άνετη δεδομένης της τριετούς εμπειρίας (κυβέρνηση Παπαδήμου, τρικομματική ΝΔ-ΠΑΣΟΚ-ΔΗΜΑΡ, δικομματική ΝΔ-ΠΑΣΟΚ).
Ο κ.Σαμαράς, άλλωστε, στην προσπάθειά του να δείξει ότι το δικό του κόμμα διαθέτει όμορες δυνάμεις για να συνεργασθεί μετεκλογικά, ενέταξε στον προεκλογικό του λόγο το ζήτημα των συμμαχιών, θέτοντας στον αντίποδα τον ΣΥΡΙΖΑ που, όπως τόνισε εμφατικά, δεν έχει συμμάχους.
Το σενάριο της πρώτης και αυτοδύναμης ΝΔ θεωρείται …ακραίο, βεβαίως, παρότι ο κ.Σαμαράς ξεκαθάρισε ότι και σε μία τέτοια περίπτωση θα επιλέξει κυβερνητική σύμπραξη.
- Ισχυροί ΝΔ-ΣΥΡΙΖΑ, αποδυναμωμένοι οι ενδιάμεσοι
Θεωρητικά, υπάρχει και το ενδεχόμενο να βγει πρώτος ο ΣΥΡΙΖΑ με πολύ μικρή διαφορά από τη ΝΔ και αποδυναμωμένα τα ενδιάμεσα κόμματα.
Σ΄αυτή την περίπτωση δεν αποκλείεται να τεθεί (από στελέχη τους) θέμα “μεγάλου συνασπισμού” (με πρόσωπο κοινής αποδοχής για τη θέση του πρωθυπουργού) προκειμένου να αποφευχθούν οι δεύτερες κάλπες.
Οι ηγεσίες των δύο κομμάτων δεν συζητούν καν μία τέτοια εξέλιξη, αλλά ουδείς μπορεί να την αποκλείσει – κυρίως εάν οι εταίροι επιβάλλουν ασφυκτικά χρονοδιαγράμματα για την χώρα.
Πηγή:www.capital.gr