Οι 2.130 άνθρωποι που επένδυσαν, εν αγνοία τους, 110 εκατ. ευρώ σε τοξικά τραπεζικά προϊόντα της Lehman Brothers και τα είδαν να χάνονται σε μια νύχτα με την κατάρρευσή της, ήταν τα πρώτα θύματα της οικονομικής κρίσης στη χώρα μας, πριν ακόμα αυτή φτάσει στην Ελλάδα. Η προσπάθεια που έκαναν για να πάρουν πίσω τα χρήματά τους, μια σύγχρονη μάχη του Δαβίδ εναντίον του Γολιάθ, είναι το θέμα του «μυθιστορηματικού ντοκιμαντέρ» του δημοσιογράφου και συγγραφέα Πάνου Χρυσοστόμου με τίτλο «Μη Μιλάς...».

Ταυτόχρονα, είναι και μια ιστορία για τη συλλογική προσπάθεια και την έλλειψή της στην Ελλάδα. Ο ήρωας του βιβλίου, ο Νίκος Ξενάκης, είναι το alter ego του πραγματικού πρωταγωνιστή, του Λαρισαίου επιχειρηματία Νίκου Πιτσούλη, ο οποίος, αφού έχασε τα χρήματα της επένδυσής του, προσπάθησε και κατάφερε να οργανώσει εκατοντάδες ανθρώπους που βρέθηκαν στην ίδια θέση για να προσπαθήσουν όλοι μαζί να τα πάρουν πίσω.

Υστερα από έναν αγώνα 18 μηνών, η Citibank -η τράπεζα μέσω της οποίας είχε επενδύσει το 90% των πολιτών που καταστράφηκαν από αυτά τα προϊόντα- υποχρεώθηκε σε εξωδικαστικό συμβιβασμό και πλήρωσε το 70% του κεφαλαίου. Ηταν μια νίκη που άφησε τον πρωταγωνιστή με μια πικρή γεύση, καθώς γρήγορα διαπίστωσε ότι οι άνθρωποι που πορεύτηκαν μαζί του ήταν ανακουφισμένοι με την επιστροφή μέρους των χρημάτων τους και δεν ήθελαν να προχωρήσουν περισσότερο.

O κ. Πιτσούλης, μιλώντας στο «Εθνος» αναφέρεται στην περίοδο που αποφάσισε να επενδύσει ένα σημαντικό ποσό, λέγοντας ότι δεν αισθάνεται ντροπή που πιάστηκε κορόιδο. «Μετά την κατάρρευση του Χρηματιστηρίου, όλοι αναζητούσαμε τρόπους για να επενδύσουμε τα χρήματά μας. Τα προϊόντα all weather -δηλαδή παντός καιρού- της Citibank είχαν εγγυημένο το 100% του αρχικού κεφαλαίου. Τουλάχιστον, αυτό μας πούλησαν. Ομως αυτή η ιστορία ήταν παραπλανητική. Αντί να γίνει διασπορά του κεφαλαίου, τα έριξαν όλα στη Lehman Brothers. Οταν αυτή κατέρρευσε, μας ανακοίνωσαν ότι χάσαμε τα λεφτά μας».

Ο Δαβίδ νίκησε τον Γολιάθ στα σημεία, αλλά ο κ. Πιτσούλης εκτιμά ότι το έργο της «Ενωσης Πολιτών Κατόχων Τίτλων Lehman Brothers» έμεινε ημιτελές. «Ηθελα να συνεχίσουμε για να δημιουργηθεί δεδικασμένο. Οταν, όμως, έγινε η πρόταση για συμβιβασμό ο κόσμος πήρε τα χρήματα και αποχώρησε», σημειώνει και εξηγεί τους λόγους που αυτό τον κάνει να αισθάνεται πικραμένος:

«Οι περισσότεροι δεν συντάχθηκαν ενεργά και άφησαν λίγους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα. Οταν τελείωσε η κοινή προσπάθεια δεν χτύπησε το τηλέφωνο ούτε για ένα "ευχαριστώ". Δυστυχώς, οι Ελληνες πάσχουμε από έλλειψη συλλογικότητας. Απλά δίνουμε εν λευκώ σε κάποιον την άδεια να ασχολείται με τα προβλήματά μας και εμείς μένουμε θεατές αντί να συμμετέχουμε. Μόνο ως ενεργοί πολίτες μπορούμε να διαχειριστούμε κρίσεις», λέει. Όπως και για τον πρωταγωνιστή του βιβλίου, έτσι και για τον ίδιο, η περιπέτεια τελείωσε με τις πληγές να μένουν ανοιχτές…