Στο πλαίσιο της φετινής Διεθνούς Ημέρας Μουσείων 2023 με θέμα «Μουσεία, Αειφορία και Ποιότητα Ζωής» σχεδιάστηκε και διοργανώθηκε την Τετάρτη 17 Μαΐου, δράση εργαστηριακού τύπου με τίτλο +υφάνσεις, κατόπιν πρόσκλησης της Διευθύντριας του Λαογραφικού Ιστορικού Μουσείου Λάρισας (ΛΙΜΛ) Φανής Καλοκαιρινού.

Συγκεκριμένα, η δράση στράφηκε γύρω από την έννοια και την πρακτική των συν-υφάνσεων: μια φοιτητική ομάδα του Τμήματος Αρχιτεκτόνων Μηχανικών (ΤΑΜ) του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας αποτελούμενη από έντεκα άτομα (εννέα φοιτήτριες και φοιτητές και δύο διδάσκουσες) στον χώρο του Λαογραφικού Ιστορικού Μουσείου Λάρισας, έστησε έναν αυτοσχέδιο αργαλειό, συν-εργάστηκε με έμπειρες υφάντρες, με στόχο όχι μόνο την αναβίωση τεχνικών ύφανσης, αλλά και μια ευρύτερη διερεύνηση τρόπων επιβίωσης των υφαντικών πρακτικών στον σύγχρονο κόσμο.

Στο πλαίσιο του τετράωρου εργαστηρίου, οι συμμετέχουσες και συμμετέχοντες διερεύνησαν δυνατότητες εξέλιξης των υφάνσεων ως συλλογικών διαδικασιών, τις οποίες αναλογίστηκαν σε σχέση µε τα παραδοσιακά και σύγχρονα μέσα, τη χειρωναξία και την άµεση εµπλοκή του σώµατος, τις ποικίλες εκφάνσεις των υλικών και τον εκάστοτε χώρο στον οποίο εκτυλίσσονται οι δυνατότητές τους.

Η δράση πλαισιώθηκε από ενδιαφέρουσες προφορικές αφηγήσεις που προσέφεραν οι έμπειρες υφάντρες μαζί με την μετάδοση της εμπειρίας τους και της αγάπης τους για την υφαντική.

Το υφαντό γλυπτό που συν-φιλοτεχνήθηκε in situ στον χώρο του Μουσείου, σκιαγραφεί την πόλη της Λάρισας ως πολυδιάστατο πέρασμα, γι’ αυτό και δημιουργήθηκε σε επιλεγμένο χώρο εντός του ΛΙΜΛ.

Με αφετηρία τη γεωγραφική θέση της πόλης και την ζωτικής σημασίας κινητικότητα που αυτή συνεπάγεται, η ομάδα εμπνεύστηκε από τις διάφανες υδάτινες ροές που διαπερνούν τον αστικό ιστό και συνάμα παρασύρουν χρήσιμα και άχρηστα υλικά στο πέρασμά τους.

Η πορεία που διαγράφει το νερό και ο τρόπος που διαπλέκεται με το φυσικό και το αστικό τοπίο, όπως και η γεωργική φυσιογνωμία της ευρύτερης περιοχής και οι υφές που συνδέονται με τις εκάστοτε καλλιεργητικές πρακτικές αποτέλεσαν τα δημιουργικά ερεθίσματα που με πρώτη ύλη μας ευτελή υλικά, κυρίως ύφασμα και πλαστικό, και μια παλέτα χρωμάτων που κινείται από το γήινο ως το απόκοσμο -όμοια με τις αποχρώσεις του θεσσαλικού ουρανού- μέσα από την επανάχρηση και το συνταίριασμα συν-υφάνθηκαν επί τόπου δημιουργώντας μια εικαστική παρέμβαση που λειτουργεί ως ανάγλυφη αλληγορία του κάμπου.

Στη δράση συμμετείχαν οι φοιτήτριες και φοιτητές του ΤΑΜ: • Αχιλλέας Αγραβάνης • Δήµητρα Γιάλβαλη • Ιωάννης Κουνάβης • Σουµέλα Μακανίκα • Σωτηρία Μακρή • Αναστασία Μόκα • Δήµητρα Παπασπύρου • Ιωάννα Σµαΐλη • Αναστασία Τσιόπτσια

Με τους φοιτητές διέδρασαν οι κυρίες Θωμαή Αργυροπούλου, Ρούλα Κωστή-Αργυρίου, Αριστέα Μπέσιου, Γιούλα Στεργιούλα και Γεωργία Τσικρίκη.

Τον σχεδιασμό και την υλοποίηση της δράσης συντόνισαν εκ μέρους του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας η Φανή Παραφόρου, θεωρητικός τέχνης – μέλος ΕΔΙΠ ΤΑΜ και η Μαρία Ανδρομάχη Χατζηνικολάου, εικαστικός – διδάσκουσα ΤΑΜ και εκ μέρους του ΛΙΜΛ η Φανή Καλοκαιρινού, αρχαιολόγος-λαογράφος, Διευθύντρια ΛΙΜΛ.