Είναι το κέλυφος του Δημοτικού θεάτρου ΟΥΗΛ, στην καρδιά της Λάρισας, το οποίο παραμένει ανολοκλήρωτο για ενδέκατο χρόνο, συμβολίζοντας την αβελτηρία των δημοτικών αρχών. Ένα κουφάρι που δεν απέκτησε ποτέ ψυχή.
Στην ξεφλουδισμένη του πρόσοψη διακρίνεται ένα μεγάλο κουτί. Αν πλησιάσει κανείς διαπιστώνει ότι πρόκειται για ένα σκυλόσπιτο για αδέσποτα ζώα. Να μια ιδέα. Αφού το μέγαρο δεν έχει στο εσωτερικό του παρά όγκους γυμνού τσιμέντου, θα μπορούσε να λειτουργήσει τουλάχιστον ως κυνοκομείο…
Κώστας Τόλης (από τη στήλη Kampos Land)
