Το προσφυγικό πρόβλημα όπως το βλέπαμε να εκτυλίσσεται στα νησιά, πιστεύοντας ότι δεν μας αφορά, έφτασε και στην πόρτα μας.
Η απόβαση των δυστυχισμένων στα Τέμπη, στο Μουργκάνι Καλαμπάκας, στον Αλμυρό ή αλλού, είναι ένα μικρό δείγμα του τι πρόκειται να βιώσει η Θεσσαλία τώρα που τα δεδομένα μεταβάλλονται άρδην. Η δραματικότερη των αλλαγών είναι το κλείσιμο των βορείων συνόρων μας, από χώρες που δεν υπακούουν πια ούτε σε συμφωνίες, ούτε σε υπέρτερους θεσμούς.
Είναι λοιπόν βέβαιο ότι από την στιγμή που η χώρα πλημμυρίζει ήδη από πρόσφυγες, η Θεσσαλία δεν μπορεί να μείνει απροετοίμαστη γιατί οι συνέπειες θα είναι απρόβλεπτες.
Θα πρέπει άμεσα η Περιφέρεια και οι Δήμοι να σταματήσουν να παρατηρούν το φαινόμενο σαστισμένοι και να αναλάβουν δράση. Να επιλέξουμε μόνοι μας και να υποδείξουμε, πριν μας προλάβουν οι εξελίξεις, τους καταλληλότερους χώρους για την προσωρινή φιλοξενία αυτών των ανθρώπων, δημιουργώντας τις στοιχειώδεις υποδομές διαβίωσης με την συνδρομή φυσικά της κεντρικής κυβέρνησης.
Οι χώροι αυτοί θα πρέπει να βρίσκονται εκτός του αστικού ιστού των Θεσσαλικών πόλεων και να είναι βεβαίως φυλασσόμενοι. Διότι αν η τοπική ηγεσία ολιγωρήσει και η κυβέρνηση, απελπισμένη όπως είναι, μετατρέψει σε κέντρα φιλοξενίας τους πρώτους άδειους στρατώνες που θα βρει μπροστά της, όπως είναι το στρατόπεδο Μπουγά στη Λάρισα ή το Λουμάκη στην Καρδίτσα, η κρίση θα προσλάβει ανεξέλεγκτες διαστάσεις. Και αυτό διότι στρατόπεδα όπως τα συγκεκριμένα βρίσκονται μέσα ή κοντά σε πολυπληθείς συνοικίες και είναι βέβαιο ότι οι κάτοικοι δεν θα ανεχθούν να μετατραπούν σε κέντρα φιλοξενίας Αφγανών ή άλλων προσφύγων. Ήδη στο Βόλο επελέγει από το ΥΠΕΘΑ χώρος στα όρια της πόλης (Φυτόκο), αλλά είναι άγνωστο αν πρόκειται για υπόδειξη των τοπικών αρχών.
Ας σπεύσουν λοιπόν οι τοπικοί ηγήτορες να προετοιμαστούν πριν η κατάσταση γίνει ανεξέλεγκτη…
Κ.Τ.
