Πραγματοποιήθηκε με επιτυχία η εκδήλωση της Τ.Ε. Λάρισας αφιερωμένη στα 100 χρόνια ζωής και δράσης του ΚΚΕ με την προβολή της ταινίας το «τελευταίο σημείωμα» του Παντελή Βούλγαρη αφιερωμένη στους 200 εκτελεσμένους κομμουνιστές της Καισαριανής την πρωτομαγιά του 1944.
Οπως σημειώνεται στο σχετικό δελτίο Τύπου του κόμματος, την εκδήλωση άνοιξε η Ρούλα Ξυφαρά μέλος του Τομεακού Γραφείου Λάρισας του κόμματος η οποία με την ευκαιρία της εκδήλωσης αναφέρθηκε στις εξελίξεις , με αφορμή τη θανατηφόρα πυρκαγιά στην Ανατ. Αττική αποκάλυψε για μια ακόμη φορά τις τραγικές συνέπειες που έχει για το λαό η αντιλαϊκή πολιτική στήριξης του κεφαλαίου, που με συνέπεια υπηρετεί και η σημερινή κυβέρνηση. Δίπλα στα άλλα αντεργατικά - αντιλαϊκά μέτρα, η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ - ΑΝΕΛ παρέλαβε και συνεχίζει μια πολιτική συντριβής των λαϊκών αναγκών στις μυλόπετρες της ανάκαμψης και της καπιταλιστικής κερδοφορίας υποβαθμίζοντας συνολικά τη ζωή του λαού.
Αυτήν την πολιτική αντανακλούν τα μειωμένα κονδύλια για τη δασοπροστασία και την πυρόσβεση, η απουσία ολοκληρωμένου σχεδίου πρόληψης, οργανωμένων και επαρκώς στελεχωμένων υπηρεσιών διαχείρισης έκτακτων αναγκών, οι τεράστιες ελλείψεις στα νοσοκομεία, που μπορούν να αποδειχτούν μοιραίες σε περιπτώσεις όπως αυτή της πυρκαγιάς στο Μάτι, και πάει λέγοντας.
Αυτή η επικίνδυνη για το λαό πολιτική αντανακλάται στην εμπορευματοποίηση της γης, στο χωροταξικό σχεδιασμό για το κεφάλαιο, στους «αναπτυξιακούς» νόμους που προβλέπουν κίνητρα και επιδοτήσεις για τους επιχειρηματικούς ομίλους, αλλά μόνο μέτρα διαχείρισης της φτώχειας για το λαό, στην εμπορευματοποίηση της Υγείας, στην αναγωγή της λαϊκής στέγης, της αναψυχής, των διακοπών σε ατομική ευθύνη.
Για την ικανότητά της στην προώθηση αυτής της πολιτικής, που παρέλαβε απ' όλους τους προηγούμενους, η κυβέρνηση παίρνει «άριστα» από τους ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς και το κεφάλαιο, την ίδια ώρα που οι εργαζόμενοι τσακίζονται στους χώρους δουλειάς, πνίγονται στα σκουπίδια, ζουν σε υποβαθμισμένο αστικό περιβάλλον, βουλιάζουν στην πρώτη νεροποντή, καίγονται από την πλήρη απουσία πρόληψης, σχεδίου και μέσων καταστολής της πυρκαγιάς.
Είναι φανερό ότι η λύση για το λαό δεν είναι το μερεμέτισμα ενός κράτους που τον συνθλίβει ούτε η αναβάπτισή του με την ανάδειξη «ικανότερων» στη διαχείριση της ίδιας βάρβαρης πολιτικής.
Διέξοδος είναι η πάλη για ουσιαστικά μέτρα ανακούφισης, οργάνωση και διεκδίκηση για την πρόληψη και προστασία, όπως αυτά που προβάλλουν τα συνδικάτα και κατατέθηκαν στη Βουλή με τη μορφή Ερώτησης στην κυβέρνηση από το ΚΚΕ. Τέλος, αναφέρθηκε στο περιεχόμενο της ταινίας και τι σημαίνει αυτός στις σημερινές συνθήκες.
Πρόκειται για μια ταινία που χωρίς να αποτελεί ντοκιμαντέρ ή να έχει την πρόθεση να διδάξει Ιστορία, σέβεται την ιστορική, χρήσιμη αλήθεια και δίνει έναυσμα, ιδιαίτερα στους νεότερους, για να ψάξουν την πρόσφατη Ιστορία της ταξικής πάλης στη χώρα μας, που σφράγισαν με τη δράση του το ΚΚΕ και με το αίμα τους οι κομμουνιστές, όπως οι 200 εκτελεσμένοι της Καισαριανής.
Είναι δηλαδή μια ταινία που, ανεξάρτητα από παρατηρήσεις, γνώμες, παίρνει θέση στο ζήτημα της διαπάλης απέναντι στη διεθνή εκστρατεία του κεφαλαίου για ταύτιση του φασισμού με τον κομμουνισμό. Αποτυπώνοντας την ανωτερότητα και το ηθικό μεγαλείο των κομμουνιστών, την υπεροχή της οργάνωσης και της κομμουνιστικής ιδεολογίας που κατάφερε να σμπαραλιάσει, να συντρίψει, να εκμηδενίσει το μύθο του αήττητου, σιδερόφρακτου χιτλερικού οικοδομήματος, τη σάπια τενεκεδένια «υπεροχή» της «ανώτερης άριας φυλής», μια υπεροχή για την οποία καυχιέται άλλωστε στην αρχή της ταινία ο Γερμανός διοικητής του στρατοπέδου, ο Φίσερ.
