Στις διήμερες εκδηλώσεις «100 Χρόνια Γιάννουλη – Εκατό Χρόνια Προσφυγιάς και Μνήμης», με αφορμή την συμπλήρωση εκατό χρόνων από την Μικρασιατική καταστροφή, παρευρέθηκε η Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ-Κινήματος Αλλαγής και Βουλευτής Λάρισας, Ευαγγελία Λιακούλη, η οποία στον χαιρετισμό της επεσήμανε, μεταξύ άλλων, τα εξής:

«Είμαι ιδιαίτερα συγκινημένη που βρίσκομαι σήμερα στην ιστορική Γιάννουλη, για την οποία η συμπλήρωση των εκατό χρόνων από την Μικρασιατική Καταστροφή έχει ιδιαίτερη σημασία.

Η Γιάννουλη υποδέχτηκε εκατοντάδες πρόσφυγες από τη Μικρά Ασία και την Ανατολική Θράκη, οι οποίοι άρχισαν να εγκαθίστανται στην περιοχή από το 1922. Οι ξεριζωμένοι δημιούργησαν έναν νέο τόπο, διατηρώντας άσβεστη τη φλόγα της μικρασιατικής παράδοσης, έδωσαν νέα πνοή με τη νοικοκυροσύνη τους, τη δημιουργικότητα και την τεχνογνωσία τους, αποτελώντας φάρους δημιουργικότητας και πολιτισμού.

Η Λάρισα και ευρύτερα ο νομός μας, έγιναν ‘καταφύγιο’ φιλοξενίας και αποτέλεσαν μια νέα πατρίδα, καθώς υποδέχτηκαν και ενσωμάτωσαν εκατοντάδες ξεριζωμένους Έλληνες της Μικράς Ασίας.

Αυτούς τους ξεριζωμένους τιμούμε σήμερα. Τους ανυπέρβλητους άθλους που πέτυχαν, κατορθώνοντας να χτίσουν μια νέα ζωή από το μηδέν, κάνοντας με τον ιδρώτα τους να ανθίσουν και να καρπίσουν τα πιο ξερά, πετρώδη ή και ελώδη χώματα απ’ άκρη σ’ άκρη της “Μητέρας-Ελλάδας”. Την ανυπολόγιστη συνεισφορά τους στη διαμόρφωση του σύγχρονου ελληνικού πολιτισμού, στην πρόοδο και ανάπτυξη του Ελληνικού Κράτους. Την πρωτοβουλία για την ανάδειξη και καθιέρωση της 14ης Σεπτεμβρίου ως Ημέρα Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μ. Ασίας, είχαν τρεις βουλευτές του ΠΑΣΟΚ με μικρασιατική καταγωγή.

Έναν αιώνα μετά, «η Σμύρνη, μάνα, καίγεται» ακόμα. Εκείνη η φωτιά δεν έχει σβήσει. Καίει ακόμα μέσα στη συλλογική μνήμη του Ελληνισμού που δεν ξεχνά. Η μνήμη φουντώνει πιο δυνατά ειδικά τώρα, που η εντεινόμενη τουρκική προκλητικότητα, δημιουργεί εντονότατο προβληματισμό. Η Παράταξή μας, έχει αναδείξει το θέμα σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, επισημαίνοντας πως η πολιτική του εμπάργκο όπλων προς την Τουρκία πρέπει να είναι μία κοινή ευρωπαϊκή πολιτική, η οποία θα  υπογραμμίζει την άμυνα και την ασφάλεια, που τόσο έχουν ανάγκη όλοι οι Ευρωπαϊκοί Λαοί.

Όλοι εμείς φέρουμε ένα βαρύ καθήκον. Καθήκον μνήμης, αλλά και αγώνα να αναδείξουμε διεθνώς τη μόνη ιστορική αλήθεια, να μετουσιώσουμε τη μνήμη –ακόμα και την πιο τραγική αβάσταχτη μνήμη– σε ελπίδα για το μέλλον.

Έχουμε χρέος να παλέψουμε για την Ειρήνη, τη Δημοκρατία, τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, τον Αλληλοσεβασμό των Λαών.

Μικρασία 1922 και ο Ελληνισμός ξεριζώνεται, σφαγιάζεται, εξανδραποδίζεται.

Ελλάδα 2022, έχει ηθική υποχρέωση μνήμης και αγώνα διεθνούς αναγνώρισης»