Ημέρα οδύνης για την ΑΕΛ και τον κόσμο της. Ένας νέος άνθρωπος που πρόλαβε όμως να συνδέσει το όνομά του με το οπαδικό κίνημα έφυγε από κοντά μας, μετά από μάχη λίγων εβδομάδων.

Ο Σέργιος Μαρούδας μεγάλωσε μαζί με τη χρυσή ΑΕΛ της δεκαετίας του '80 και συνδέθηκε μαζί της έμπρακτα. Δεν περιορίστηκε στο να είναι ένας πιστός ακόλουθός της, αλλά υπήρξε πρωτεργάτης και εκ των λίγων επικεφαλής της αναβίωσης του οπαδικού κινήματος στην πόλη.

Όταν η ΑΕΛ βίωνε τα πέτρινα χρόνια και την απαξίωση, ο Σέργιος μαζί με τους συνοδοιπόρους του έβαλε τις βάσεις για να οργανωθεί ξανά ο σύνδεσμος των Μonsters. Ακόμα και όταν η ομάδα παράπαιε αγωνιστικά και διοικητικά, ήταν αυτοί που έμειναν στη θέση τους στο Αλκαζάρ, εκδρομή με ένα λεωφορείο σε κάθε γήπεδο και χωριό της Ελλάδας, σε κάθε κατηγορία.

"Έβαλε πλάτη" για την ομάδα για να την δει όπως την οραματιζόταν. Στις αρχές μόνο 50 άτομα, στη συνέχεια όλο και περισσότεροι, μέχρι να ζήσει η ομάδα νέες χρυσές σελίδες σε Ελλάδα και Ευρώπη. Με χιλιάδες να την ακολουθούν και τον Σύνδεσμο γιγαντωμένο.

Και μετά, ξανά στη Β και στη Γ, πάλι από την αρχή, πάλι ο Σέργιος εκεί. Πάντα στο πέταλο, άλλωστε, όπως έλεγε, μόνο από εκεί μπορούσε να δει αγώνα, από την "ευθεία" του ερχόταν "ανάποδα".

Ασυμβίβαστος, ανθρωπιστής και κοινωνικά ενεργός, ο Σέργιος Μαρούδας είχε άποψη και ισχυρή προσωπικότητα. Η προσφορά του στην ΑΕΛ και το οπαδικό κίνημα δεν μπορεί να συμπυκνωθεί σε ένα κατευόδιο. Μόνο όσοι τον έζησαν και όσοι μάθουν την ιστορία και τις ιστορίες του θα την κατανοήσουν. Για αυτό και η απώλειά του μας συνθλίβει.

Η ΑΘΛΗΤΙΚΗ ΕΝΩΣΗ ΛΑΡΙΣΑΣ εκφράζει τα συλλυπητήριά της στη σύζυγο, την κορούλα και την οικογένειά του. Σέργιε δεν θα σε ξεχάσουμε ποτέ.