Ν. Λυγερός

Η Τουρκία λειτουργεί εκτός πλαισίου του ΝΑΤΟ. Αυτό είναι πλέον ξεκάθαρο και το ερώτημα είναι γιατί είναι ακόμα στο ΝΑΤΟ. Η απάντηση είναι πολύ απλή. Δεν υπάρχει διαδικασία ούτε να βγει από το ΝΑΤΟ ούτε να τη διώξουμε από το ΝΑΤΟ. Απλώς πρέπει να καταλάβουμε όλοι ότι η Τουρκία δεν συμπεριφέρεται καθόλου ως σύμμαχος κι αυτό που προσπαθεί αυτή την περίοδο είναι, μέσω της συμμαχίας που κάνει με το Ιράν, να λειτουργήσει ως πρωταγωνιστής για να ενεργοποιήσει όλες τις αραβικές χώρες εναντίον του Ισραήλ. Δεν είναι ότι σκέφτεται αυτές τις αραβικές χώρες ούτε βέβαια ειδικά την Παλαιστίνη και ακόμα λιγότερο τη λωρίδα της Γάζας. Έχει την εντύπωση ο Ερντογάν ότι πράττοντας με αυτόν τον τρόπο εξασφαλίζει την πρωτιά της Τουρκίας, μπαίνει μέσα σ΄αυτή τη σκακιέρα, ακόμα και με τεχνητό τρόπο, ενώ στην πργματικότητα παίζει ουσιαστικά το Ιράν, το Κατάρ και λίγο η Αίγυπτος, αλλά πάντως όχι η Τουρκία. Γιατί πολύ απλά όλοι ξέρουν ότι δεν είναι Άραβες, όπως είναι το ίδιο πρόβλημα και στο Ιράν. Αυτό όμως που έχει σημασία, είναι να καταλάβουμε ότι ο Ερντογάν, μέσα από το νεοοθωμανικό δόγμα και τον είδαμε πώς μείωσε την επέτειο σε σχέση με τον Κεμάλ στην Τουρκία, θέλει να παίξει έναν ρόλο σημαντικό τουλάχιστον επικοινωνιακά. Απλώς δεν του βγαίνει. Αυτό όμως που καταλαβαίνουμε εμείς από την πλευρά μας, εννοώ την πλευρά του Ελληνισμού, είναι ότι η θέλησή του να χτυπήσει το Ισραήλ δεν είναι το τελευταίο στάδιο. Στην πραγματικότητα θέλει να χτυπήσει τη Δύση και γι’ αυτό είναι αστείο που είναι μία χώρα που παραμένει υποψήφια χώρα για την ένταξη στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Δεν έχει καμία σχέση με την Ευρωπαϊκή Ένωση, δεν έχει καθόλου τη φιλοσοφία της ούτε το πνεύμα της ούτε τις ιδέες της. Αυτό που θέλει ουσιαστικά είναι να ανανεώσει μια μορφή, υποτίθεται, μοντέρνας Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, αλλά αυτό δεν γίνεται. Το μόνο πράγμα που μπορεί να κάνει επί του πρακτέου είναι να είναι ακόμα πιο ακραίος στις δηλώσεις του, να είναι ακόμα πιο βίαιος, σε σχέση ακόμα και με τους Άραβες έτσι ώστε να τους αναγκάσει, τουλάχιστον αυτό πιστεύει, να ενωθούν εναντίον του Ισραήλ. Αλλά επί της ουσίας καταλαβαίνουμε ότι είναι μια απεγνωσμένη προσπάθεια, γιατί ενώ προσπάθησε πριν να τα έχει καλά με την Αμερική, να τα έχει καλά με την Ευρωπαϊκή Ένωση, ακόμα και μ’ αυτόν τον αμφίσημο τρόπο με τη Ρωσία, θεωρεί ότι μπορεί να παίξει με το μουσουλμανικό στοιχείο που υπάρχει στην Τουρκία και ουσιαστικά, ενώ απευθύνεται και στις αραβικές χώρες, απευθύνεται στους μουσουλμάνους που είναι εντός της Τουρκίας, απευθύνεται στα ακραία στοιχεία που είναι εντός της Τουρκίας για να μπορεί να κρατήσει την εξουσία και να μην τον αμφισβητεί κανένας, γιατί θέλει να φαίνεται ότι είναι ο ισχυρός άντρας της Τουρκίας. Η αλήθεια είναι εντελώς διαφορετική και πρέπει να το καταλάβουμε. Όσοι προσπαθούν να πουν ότι η Ελλάδα μπορεί να τα βρει με την Τουρκία, εδώ φαίνεται πως όχι. Δεν μπορούμε να τα βρούμε με την Τουρκία γιατί ούτε η Τουρκία θέλει να τα βρει με τον εαυτό της. Θέλει να μπει σε μια νέα φάση μετά από τα εκατό χρόνια κι αυτή η νέα φάση είναι απλώς η επανάληψη της προηγούμενης. Αλλά σε αυτή τη νέα φάση δεν έχει καμία σχέση η Ελλάδα. Άρα πρέπει να σταματήσουμε τον ραγιαδισμό, να μιλούμε πιο ξεκάθαρα, εμείς ξέρουμε ποιοι είναι οι σύμμαχοί μας, ξέρουμε τι σημαίνει να είσαι από τη σωστή πλευρά της ιστορίας και ξέρουμε ότι η Τουρκία δεν είναι.