Είχα γράψει πριν 2 χρόνια σε άρθρο μου για την Λάρισα, ότι η περίοδος του «Μένουμε Σπίτι», ήταν η μεγάλη ευκαιρία των δήμων για να αλλάξουν τις πόλεις. Σε επίπεδο κανόνων, καθαριότητας, καλλωπισμού, οδοποιίας, υπηρεσιών, ψηφιακών ευκολιών, κυκλοφοριακού «συμμαζέματος». Πάμε να τα πούμε άλλη μία φορά λοιπόν. Καμιά 50αριά τα τελευταία 3 χρόνια…! Όσο κι αν «ενοχλεί» ευτυχώς λίγους, θα συνεχίσω να το λέω. Για τις πόλεις δεν δέχομαι καμία κομματική συζήτηση.

Απαιτώ συνεννοήσεις και δράσεις σε επίπεδο ικανών προσώπων και όχι στενών ιδεολογικών αγκυλώσεων. Η Λάρισα στο «σαλόνι», οι κομματικές «ταυτότητες» στις τσέπες... Δεν άνηκα ποτέ στην κατηγορία όλων εκείνων που μόνο καταγγέλλουν, αφορίζουν, γκρινιάζουν, δείχνουν με το δάχτυλο, χωρίς θέση και κυρίως χωρίς προτάσεις. Όλοι όσοι διετέλεσαν Δήμαρχοι Λαρισαίων προσέφεραν και συνέβαλαν στην πρόοδο της πόλης. Έτσι και με την παρούσα Δημοτική Αρχή, που και εκείνη άφησε το στίγμα της όλα αυτά τα χρόνια. Παρόλ’αυτά, όταν μιλώ για την πόλη με την οποία είχα διαχρονικά μία σχέση «πάθους», δεν χωρούν αυταρέσκειες και εφησυχασμοί. Εχθρός του καλού είναι μόνο το καλύτερο…

Η Λάρισα πρέπει να γίνει ακόμη πιο καθαρή. Επαρκές προσωπικό, σύγχρονος στόλος, κουλτούρα καθαριότητας, κίνητρα ανακύκλωσης και κυρίως συγκομιδή τις ώρες που πρέπει.

Η Λάρισα πρέπει να γίνει ακόμη πιο «πράσινη». Αρκετά με το τσιμέντο στις πλατείες και το μπετόν παντού γύρω μας. Βάλτε χρώμα σήμερα και «στείλτε» ΟΛΑ τα δημόσια κτίρια εκτός του ιστορικού κέντρου «χθες» Ψάχνω να βρω μία σύγχρονη Ευρωπαϊκή πόλη, όπου ενώ πίνει κάποιος τον καφέ του, ακριβώς μπροστά του γίνεται μεταγωγή κρατουμένου, αλλά μάταια…! Η Λάρισα πρέπει να γίνει ακόμη πιο «έξυπνη».

Αδιανόητη η φυσική παρουσία του δημότη στα Δημαρχιακά «γκισέ», λίγο πριν την 5η Βιομηχανική Επανάσταση. Η σχέση δήμου – δημότη, πρέπει να περνάει αποκλειστικά από μία οθόνη.

Η Λάρισα οφείλει να είναι ασφαλής για τον πεζό. Οι πεζόδρομοι και οι πλατείες μίας σύγχρονης μεγαλούπολης «φιλοξενούν» αυστηρά και ΜΟΝΟ πεζούς, μητέρες με καρότσια, ποδήλατα, παιδιά και οχήματα έκτακτης ανάγκης. Η Λάρισα έχει πάρα πολλά αυτοκίνητα δυστυχώς. Η ανάγκη νοοτροπίας χρήσης εναλλακτικών μέσων μεταφοράς - κίνησης, όπως γίνεται στα σύγχρονα ιστορικά κέντρα αντίστοιχων Ευρωπαϊκών πόλεων, είναι πιο μεγάλη από ποτέ. Ειδικά σε πόλεις με σύντομους χρόνους και μικρές αποστάσεις, η καλλιέργεια ειδικής κυκλοφοριακής κουλτούρας είναι η μόνη λύση.

Η Λάρισα έχει ανάγκη από «πλούσιο» τουρισμό. Υψηλού επιπέδου οι υπηρεσίες εστίασης της πόλης δεν λέω, αλλά τι γίνεται με τα πολιτιστικά της μνημεία, τους αρχαιολογικούς χώρους, τις μεγάλες βιομηχανικές μονάδες, τις πλούσιες αγροτικές μονάδες, τον ιατρικό τουρισμό, τα μεγάλα εμπορικά κέντρα, τα μεγάλα ξενοδοχειακά συγκροτήματα; Η Λάρισα, επιβάλλεται να αποδείξει το «πάθος» της για την Α.Ε.Λ. και τον Πηνειό. Η πόλη που «γέννησε» το περιφερειακό ποδόσφαιρο, μπορεί να γίνει «μήτρα» αθλητικής ανάπτυξης. Η πόλη που έγινε τραγούδι για το ποτάμι της, είναι αναγκαίο να αναπτυχθεί από αυτό…

Καθόμουν πρόσφατα με μία παρέα στην Αθήνα, και μόλις άκουσαν ότι είμαι Λαρισαίος μου είπαν: «Από την πόλη με τα πολλά καφέ ε;...» Εύχομαι σύντομα όταν θα ακούν κάποιοι την καταγωγή μου να λένε: «Από την πόλη πρότυπο σε ανάπτυξη και πρόοδο...».

O Bάσος Καραμπίλιας είναι Δικηγόρος – Επιστημονικός Συνεργάτης στην Βουλή των Ελλήνων