Στις εκδηλώσεις της 25ης Μαρτίου, στη Λάρισα, παρευρέθηκε η Γραμματέας της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΠΑΣΟΚ – Κινήματος Αλλαγής και Βουλευτής Λάρισας, Ευαγγελία Λιακούλη.  

Η Λαρισαία Βουλευτής, μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, της κατάθεσης στεφάνων και της παρέλασης στο κέντρο της πόλης, δήλωσε τα εξής:

«Η 25η Μαρτίου, με τον διπλό εορτασμό του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου και της έναρξης της Επανάστασης του 1821, φέτος είναι διαφορετική. Η λέξη “εορτασμός” δεν χωρά πια στην ελληνική πραγματικότητα. 

Κοιτάζοντας τα νιάτα του Τόπου μας να παρελαύνουν μπροστά μας, ο νους μου μοιραία βρισκόταν αλλού. Στα χαμένα νιάτα των Τεμπών. Στα αγόρια και τα κορίτσια, που μέχρι χθες κρατούσαν ψηλά, με χαρά και περηφάνια, τη Γαλανόλευκη, τη σημαία μιας Χώρας που απέτυχε να τα προστατέψει. Στους γονείς που, ελάχιστα χρόνια πριν, σαν σήμερα τα καμάρωναν και τα φωτογράφιζαν στην παρέλαση, ενώ σήμερα το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να τους ανάβουν το καντήλι μπροστά στο απομεινάρι της άψυχης φωτογραφίας.

Όχι, η φετινή 25η Μαρτίου στη Λάρισα δεν είναι γιορτή.

Μόνο αφορμή για μια ακόμα προσευχή στην Παναγιά μας, που τη μνήμη Της τιμούμε σήμερα, να αναπαύσει τις αδικοχαμένες ψυχές, να γαληνέψει το θρήνο των οικογενειών τους, να προστατεύει τα παιδιά μας από ...”ανθρώπινα σφάλματα”.

Όταν δύο αιώνες πριν, οι πρόγονοί μας ρίχτηκαν με αυταπάρνηση στη φωτιά της μάχης, θυσιάζοντας τη ζωή τους για τη δική μας Λευτεριά, ποιος να φανταζόταν πόσο ανίερα θα λερωνόταν η λέξη “θυσιάστηκαν” στα πρωθυπουργικά χείλη το 2023.

Όταν οι Ήρωες του 1821 ύψωναν τα λάβαρα του Αγώνα, σπάζοντας τα δεσμά της σκλαβιάς, ποιος να φανταζόταν μια Ελλάδα “αλυσοδεμένη” στο ρουσφέτι, στην αναξιοκρατία, στη φτωχοποίηση, στα κουπόνια ελεημοσύνης, στους “κοριούς” και στην ανασφάλεια.

Η φετινή επέτειος ας γίνει έναυσμα να ανάψει ξανά το δημοκρατικό “φυτίλι”, ώστε οι σύγχρονοι “ελεύθεροι πολιορκημένοι”, μονοιασμένοι, μέσω των εκλογών, να κάνουμε τη δική μας ειρηνική “έξοδο” προς την ισότητα, την αξιοπρέπεια και την κοινωνική δικαιοσύνη. Ενωμένοι, να αποτινάξουμε το “ζυγό” της αδικίας, που γίνεται όλο και πιο βαρύς. Όλοι μαζί, να κάνουμε τη δημοκρατική ανατροπή, γεφυρώνοντας το χάσμα των κοινωνικών ανισοτήτων, που καθημερινά βαθαίνει. 

Η φετινή επέτειος, σε μια πατρίδα που ο δημόσιος λόγος κατηφορίζει στο “γκρεμό” του διχαστικού μένους και ο πολιτικός προεκλογικός διάλογος κατρακυλά σε αήθη βάθη αλληλοσπαραγμού, ας γίνει ευκαιρία να αντηχήσει δυνατά προς όλους, ο στίχος του Εθνικού μας Ποιητή: “ (…) η Διχόνοια που βαστάει ένα σκήπτρο η δολερή, καθενός χαμογελάει, πάρ’ το, λέγοντας, και συ. Κειό το σκήπτρο που σας δείχνει έχει αλήθεια ωραία θωριά. Μην το πιάστε, γιατί ρίχνει εισέ δάκρυα θλιβερά. (...) Εάν μισούνται ανάμεσό τους δεν τους πρέπει ελευθεριά ”.

Από καρδιάς, χρόνια καλύτερα, δίκαια και ασφαλή, για κάθε Ελληνίδα και για κάθε Έλληνα