Νίκος Λυγερός

Ήδη ενδιαφέρον να αναλύσουμε πώς αντιδρούν οι άλλες χώρες όπως είναι η Γαλλία, όπως είναι η Γερμανία, όπως είναι Αμερική σε σχέση με τα νέα δεδομένα της Συρίας. Άρα ας αρχίσουμε από την Γερμανία, η οποία λέει κάτι πολύ ξεκάθαρο το τέλος του Assad αντιπροσωπεύει για εκατομμύρια ανθρώπους στη Συρία μια πρώτη μεγάλη ανακούφιση. Και γιατί το λέει αυτό; γιατί ξέρει πολύ καλά η Γερμανία τι γίνεται στη Συρία, ξέρει και από προσφυγικό κύμα και καταλαβαίνουμε επίσης ότι θέλει η Γερμανία να μην αφεθεί η χώρα στα χέρια άλλων ριζοσπαστών.

Και αυτό είναι σημαντικό γιατί ουσιαστικά δείχνει ότι είναι σε ετοιμότητα, αποδέχεται η Γερμανία τη νέα κατάσταση, αλλά πρέπει να προσέχουμε τι γίνεται στη συνέχεια. Και γι' αυτό λέει μ’ έναν πιο ξεκάθαρο τρόπο, «η χώρα δεν θα πρέπει τώρα να πέσει στα χέρια άλλων ριζοσπαστών, όποια μορφή και αν παίρνουν αυτοί, καλούμε όλες τις πλευρές να αναλάβουν τις ευθύνες τους απέναντι στους Σύρους». Αυτό σημαίνει ότι η Γερμανία προωθεί το ενωτικό που προβάλλουν βέβαια και οι αντάρτες και βλέπουμε επίσης ότι κάνει κάτι το ανάλογο και η Γαλλία, εφόσον χαιρετίζει την πτώση του καθεστώτος του Bashar al-Assad και βέβαια κάλεσε τους Σύρους να επιδείξουν ενότητα, είναι το ανάλογο που βλέπετε και με τη Γερμανία και να απορρίψουν κάθε μορφή εξτρεμισμού.

Άρα καταλαβαίνουμε ότι η Γερμανία και η Γαλλία είναι απόλυτα συντονισμένες. Αν το δούμε με αυτόν τον τρόπο είναι ενδιαφέρον επιπλέον να εξετάσουμε πώς αναλύει τα δεδομένα και ο εκλεγμένος Πρόεδρος της Αμερικής, ο Donald Trump. Άρα στην πλατφόρμα του λέει: «ο Assad δεν είναι πια εδώ ξεκάθαρα, διέφυγε από τη χώρα του αυτό θα το δούμε, αλλά μπορεί να υπάρχουν και πληροφορίες η προστάτιδά του η Ρωσία, η Ρωσία, η Ρωσία -επαναλαμβάνει ο ίδιος τρεις φορές την ίδια λέξη- υπό την ηγεσία του Vladimir  Putin δεν επιθυμούσε πλέον να τον προστατεύει».

Και αυτό έχει ενδιαφέρον γιατί το συνδυάζει με αυτά που είχε πει και  είχαμε αναλύσει στο άλλο μας κανάλι, έχασε κάθε ενδιαφέρον για τη Συρία εξαιτίας της Ουκρανίας, όπου σχεδόν 600.000 Ρώσοι στρατιώτες έχουν τραυματιστεί ή σκοτωθεί σε έναν πόλεμο που δεν έπρεπε να είχε αρχίσει ποτέ και που θα μπορούσε να διαρκέσει αιωνίως. Καταλαβαίνουμε ποιο είναι το υπονοούμενο, πάντως όταν επανέρχεται στο θέμα, η Ρωσία και το Ιράν έχουν αυτή τη στιγμή αποδυναμωθεί, η μία εξαιτίας της Ουκρανίας και μιας κακής οικονομίας, το άλλο εξαιτίας του Ισραήλ και των επιτυχιών του στη μάχη.

Εννοεί για το τι γίνεται με τη Hamas, τι γίνεται με την Hezbollah, ουσιαστικά τι γίνεται με τον proxy war που είχε αρχίσει το Ιράν θεωρώντας ότι ελέγχει εξ ολοκλήρου την κατάσταση, μόνο που τελικά έχει αποδυναμωθεί τόσο πολύ, που δεν μπορεί ούτε καν να υπερασπιστεί τη Συρία και βέβαια ακόμα πιο σημαντικό για το Ιράν το σιιτικό τόξο που διασχίζει την περιοχή.