Πιστή στην παράδοση και με αγάπη και μεράκι στα ζώα, ιδιαίτερα στην αυτόχθονη σαρακατσάνικη φυλή, η οικογένεια του Απόστολου Νάστου στο Μακρυχώρι Λάρισας διατηρεί ένα κοπάδι περίπου 1.000 προβάτων.
Μπορεί τα ζώα που εκτρέφουν σε σύγκριση με τις ξενικές φυλές να έχουν φτωχές αποδόσεις σε γάλα και κρέας, αλλά επενδύουν στην ποιότητα του κρέατος, η οποία, κατά κοινή ομολογία, είναι ασύγκριτη. Το πρόβλημα είναι ότι οι καταναλωτές δεν το γνωρίζουν, με αποτέλεσμα η οικογένεια Νάστου να βρίσκεται αρκετές φορές σε δίλημμα για το αν «αξίζει ο κόπος».
«Το γεγονός ότι εξακολουθούμε να επιβιώνουμε οφείλεται στην ένταξή μας στο πρόγραμμα διατήρησης αυτόχθονων φυλών του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων», δηλώνει ο Απόστολος Νάστος.
Να σημειωθεί ότι η οικογένεια Νάστου ανήκει στην κατηγορία των μετακινούμενων κτηνοτρόφων. Τα τελευταία 20 χρόνια, μετακινείται σε θερινά βοσκοτόπια στο Καϊμακτσαλάν και μένει κοντά στα πρόβατα.
Σύμφωνα με τον Απόστολο Νάστο, «ο παππούς μου είχε τα σαρακατσάνικα πρόβατα από τις αρχές του 20ού αιώνα. Διατηρήσαμε στην οικογένεια τη συγκεκριμένη φυλή, καθώς οι απαιτήσεις σε τροφή ήταν λίγες και τα ζώα ήταν ανθεκτικά. Τα πρώτα χρόνια, είχαμε στην οικογένεια περίπου 500 πρόβατα, που κατά τον πόλεμο (1945-1950) λιγόστεψαν.
Όταν ανέλαβα εγώ το κοπάδι, με μεράκι και πολλή δουλειά, έφτασα σήμερα με τον γιο μου να έχουμε κοπάδι με περίπου 1.000 πρόβατα σαρακατσάνικα. Σήμερα είναι ένα από τα λίγα κοπάδια που βρίσκονται στη Θεσσαλία (συνολικά είναι περίπου τρία ή τέσσερα κοπάδια). Τα ζώα μας γεννούν μία φορά τον χρόνο και τα αρνιά μας είναι όψιμα (τα πουλάμε κυρίως για την περίοδο του Πάσχα)».
Συγκριτικά πλεονεκτήματα
Στη συνέχεια, ο ίδιος υποστηρίζει ότι «τα ζώα μας, σε σύγκριση με τις ξενικές φυλές, έχουν φτωχές αποδόσεις σε γάλα και κρέας, αλλά η ποιότητα του κρέατος είναι ασύγκριτη. Το γάλα, επίσης, υπερτερεί σε ποιότητα (λιποπεριεκτικότητα γάλακτος: 8-9%, πρωτεϊνοπεριεκτικότητα: 6%).
Η ποιοτική ανωτερότητα δεν βρίσκει αντίκρισμα στην αγορά, καθώς πουλάμε τα αρνιά στην ίδια τιμή με όλα τα άλλα, όπως και το γάλα. Τα τελευταία χρόνια, η κατάσταση με τις τιμές γίνεται όλο και χειρότερη, καθώς κάθε χρόνο μειώνονται χωρίς παράλληλα να μειώνονται οι τιμές των τροφών και όλα τα υπόλοιπα έξοδα. Παρ’ όλα αυτά, παλεύουμε να επιβιώσουμε και αν είμαστε κτηνοτρόφοι αυτόχθονης φυλής ζώων οφείλεται στο μεράκι και την αγάπη για τα ζώα, αλλά και τον σεβασμό στην παράδοση της οικογένειας».
Όπως αναφέρει ο 80χρόνος κτηνοτρόφος κ. Νάστος, «ένας καταναλωτής, που θέλει να φάει καλό αρνίσιο κρέας, πρέπει να προτιμήσει το κρέας μιας αυτόχθονης φυλής, καθώς η ποιότητα είναι ασύγκριτη.
Όμως, όταν κάποιος πηγαίνει στο κρεοπωλείο και ζητά ελληνικό αρνί, χωρίς να ρωτά αν το αρνί είναι ελληνικής ή ξένης φυλής, ή εκτρεφόμενο για λίγο καιρό στην Ελλάδα, χάνεται η ποιότητα και υποβαθμίζεται η προσπάθεια όσων πασχίζουν να κρατήσουν με νύχια και με δόντια αυτές τις υπό εξαφάνιση φυλές. Δυστυχώς, τα προϊόντα μας προωθούνται σε εμπόρους κυρίως της τοπικής αγοράς στην ίδια τιμή με όλα τα άλλα αρνιά.
Σε δύσκολους καιρούς στους οποίους η ζήτηση στο γάλα και στο κρέας είναι χαμηλή και η τιμή κάθε χρόνο μειώνεται, ανησυχώ για το μέλλον και στεναχωριέμαι για την προσπάθειά μας που δεν βρίσκει ανταπόκριση».
Γιώργος Ρούστας (ypaithros.gr)