Του Βασίλη Κόκκαλη, βουλευτή Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία

Λένε πως καθαρή συνείδηση παριστάνουν πως έχουν μόνο όσοι δεν διαθέτουν ισχυρή μνήμη. Σε αυτή την κατηγορία ανήκει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, ο οποίος κι αυτή την εβδομάδα από το βήμα της Βουλής φιλοτέχνησε ένα παραδείσιο σκηνικό για τη χώρα, το οποίο όμως απολαμβάνει μόνο ο ίδιος και μια κλειστή ελίτ για τα συμφέροντα της οποίας νομοθετεί.

Οι πολίτες, ωστόσο, δεν έχουν κοντή μνήμη και θυμούνται πολλές από τις προεκλογικές διακηρύξεις του σημερινού πρωθυπουργού τις οποίες έχει πάρει το κύμα και τις γύρισε ως φουρτούνα για τους μικρομεσαίους.

Ήταν, για παράδειγμα, Ιούνιος του 2019 όταν ο κ. Μητσοτάκης και η ΝΔ υπόσχονταν ανάσχεση της υπερφορολόγησης και φορολογικές ελαφρύνσεις κι όταν ήρθαν στην εξουσία ένα μήνα αργότερα ώδινεν όρος κι έτεκεν μυ. Πάνω στη γενναία μείωση του ΕΝΦΙΑ που είχε ψηφίσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ για τις μικρές και μεσαίες κατοικίες πρόσθεσαν ένα οριζόντιο 10% από το οποίο κέρδισαν περισσότερο οι κάτοικοι της Εκάλης και της Πολιτείας.

Ήταν, επίσης, ο προεκλογικός Μητσοτάκης εκείνος που υποσχόταν από τα μπαλκόνια της λαϊκής εξαπάτησης μείωση του ΕΝΦΙΑ έως και 30% στη διετία. Ηρθε, όμως, το πλήρωμα του χρόνου και οι πομπώδεις εξαγγελίες εξατμίζονται η μία μετά από την άλλη.

Κι αν το αντεργατικό νομοσχέδιο που ψηφίζεται την επόμενη εβδομάδα συνιστά σίγουρα κορυφαία στιγμή εκδήλωσης της κυβερνητικής απέχθειας για τον κόσμο της μισθωτής εργασίας, οι νέες αντικειμενικές αξίες που ανακοινώθηκαν τη Δευτέρα, εν μέσω μάλιστα και των δυσμενών οικονομικών συνεπειών της πανδημίας, αποτελούν το κερασάκι στην άγευστη τούρτα.

Είναι κομμένες και ραμμένες στα μέτρα των ιδιοκτητών ακινήτων στην Κηφισιά, στη Βούλα ή στη Μύκονο, οι οποίοι θα απολαύσουν τις ευεργετικές 
συνέπειες των μειώσεων ως προς τους φόρους που θα καταβάλλουν.

Αντιθέτως, οι κάτοικοι λαϊκών συνοικιών, όπως του Χαϊδαρίου, της Δραπετσώνας ή της Καισαριανής, θα δουν για το 2022 τον ΕΝΦΙΑ,
τα δημοτικά τέλη, τα τεκμήρια διαβίωσής τους κι άλλους 17 φόρους, τέλη και τεκμήρια να αυξάνονται έως και 75%! Κι όλα αυτά υπολογισμένα προ κοροναΐού, χωρίς να μας έχουν ενημερώσει για τη μεθοδολογία υπολογισμού που ακολούθησαν και δίχως να διευκρινίζεται αν αλλάζει επί τα χείρω η, ελάχιστη έτσι κι αλλιώς βάσει του νέου πτωχευτικού νόμου, προστασία των δανειοληπτών... 

Ως φορομπηχτικός μηχανισμός

Στην κυβέρνηση, μάλιστα, προσθέτουν ένα ακόμα λιθαράκι στον κοινωνικό αυτοματισμό και στη στρέβλωση του λόγου για τον οποίο υφίστανται οι αντικειμενικές αξίες κι ο οποίος σχετίζεται με τα δημόσια έσοδα κι όχι με τις ιδιωτικές συναλλαγές.

Ο αναπληρωτής υπουργός Οικονομικών, Θόδωρος Σκυλακάκης, έκλεισε το μάτι στους πληττόμενους από τα «κουρεμένα» ενοίκια των τελευταίων
μηνών ιδιοκτήτες ακινήτων, λέγοντάς τους πως θα μπορούν να ζητάνε αυξημένα μισθώματα από τους ενοικιαστές τους!

Υπενθυμίζω, επίσης, πως το κυβερνητικό ευαγγέλιο του σχεδίου Πισσαρίδη προτείνει νέα ελάφρυνση φόρων για τα ακριβότερα ακίνητα μέσω της κατάργησης του συμπληρωματικού ΕΝΦΙΑ. Τι σημαίνει, εξαλλου, η θολή κυβερνητική υπόσχεση πως η αλλαγή στον ΕΝΦΙΑ θα είναι δημοσιονομικά ουδέτερη;

Τον κίνδυνο οι κάτοικοι των φτωχότερων περιοχών να καλύψουν τις απώλειες στο κρατικό ταμείο από τη μείωση του επίμαχου φόρου για τους
πλουσιότερους συμπολίτες τους...

Οι αντικειμενικές αξίες έγινε διαχρονικά αποδεκτό να είναι χαμηλότερες από τις εμπορικές ούτως ώστε να μην επιβαρύνονται οι πολίτες. Η σημερινή κυβέρνηση, ωστόσο, τις αντιμετωπίζει ως φορομπηχτικό μηχανισμό για τους πολλούς κι εξυπηρετήσεων για τους λίγους, όπως ακριβώς δηλαδή όλες τις πτυχές των πολιτικών της  και γι’ αυτό δεν μας ξαφνιάζει.

Είναι χαρακτηριστικό ότι πολυκατοικίες των δεκαετιών του ’50 και του ’60 εξοιμοιώνονται με πολύ μεταγενέστερες. Για όλα αυτά απαιτείται αναθεώρηση των αντικειμενικών αξιών προς το κοινωνικώς δικαιότερο, μόνο που για να συμβεί κάτι τέτοιο χρειάζεται και μια άλλη κυβέρνηση, μια
κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία.

Η σημερινή είναι προφανές ότι έχει άλλες προτεραιότητες...