Του Βασίλη Κόκκαλη, βουλευτή Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία
Ο λύκος τρίχα αλλάζει, χούγια δεν αλλάζει, όπως σοφά λέει ο λαός μας κι αυτό έχει εφαρμογή και στην περίπτωση του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Ούτε η καταστροφική άγρια λιτότητα των μνημονίων σε βάρος των πολλών ούτε η πανδημία δίδαξαν στον πρωθυπουργό πως ο νεοφιλελευθερισμός δεν λειτούργησε ποτέ και πουθενά.
Δεν τον έπεισε ούτε ο πρόεδρος των ΗΠΑ, Τζο Μπάιντεν, ο οποίος δήλωσε πριν μερικές εβδομάδες πως οι φοροαπαλλαγές για τους λίγους ποτέ δεν οδήγησαν στην αύξηση των εισοδημάτων του λαού.
Πριν, μάλιστα, κοπάσουν τα χειροκροτήματα για τους ανθρώπους του δημόσιου συστήματος υγείας, που κράτησαν τη χώρα όρθια μολονότι πάλευαν χωρίς ουσιαστική κυβερνητική συνδρομή, ο κ. Μητσοτάκης μιλά ξανά για ιδιωτικοποίηση της υγείας και για κλείσιμο περιφερειακών νοσοκομείων!
Το πόσο ανεπίδεκτοι μαθήσεως αποδεικνύονται οι «άριστοι» φανερώνεται περίτρανα και με το εργασιακό νομοσχέδιο, το οποίο είναι τόσο «καλό» για τους εργαζόμενους που η κυβέρνηση ακόμα δεν τολμά να το φέρει στη Βουλή.
Αφού είναι τόσο ωφέλιμο για την κοινωνική πλειοψηφία γιατί παίζει καθυστερήσεις, επενδύοντας για άλλη μια φορά στην επικοινωνία κι όχι στην ουσία;
Για τον ίδιο λόγο που και τον πτωχευτικό νόμο που ψήφισε η κυβερνητική πλειοψηφία τον περασμένο Οκτώβριο αποφάσισαν την έναρξη εφαρμογής του μόλις την περασμένη Τρίτη: γιατί ξέρουν ότι νομοθετούν προς όφελος των λίγων και σε βάρος των πολλών κι όταν οι πολίτες λάβουν το πρώτο κουτσουρεμένο μηνιάτικο εξουθενωμένοι από τις απλήρωτες κι αυξημένες υπερωρίες που φέρνει το νομοσχέδιο Χατζηδάκη θα πιστέψουν στα μάτια τους κι όχι τα δελτία ειδήσεων των τηλεοπτικών σταθμών πανελλαδικής εμβέλειας.
Κι εκείνοι, μάλιστα, σε βάρος των οποίων δεν θα έχει γίνει πλειστηριασμός της πρώτης κατοικίας τους θα αισθάνονται και τυχεροί...
Βοηθούν και στην καταπολέμηση της εγκληματικότητας
Οι μονόδρομοι είναι για τα αυτοκίνητα, όχι για τους πολιτικούς που αγωνίζονται για την υπεράσπιση κι ενίσχυση των λαϊκών συμφερόντων. Σε αυτό το πλαίσιο, η προστασία κι ενίσχυση των μισθών όχι μόνο δεν είναι τροχοπέδη για την ανάπτυξη, αλλά συνιστά την καλύτερη επένδυση που θα μπορούσαμε να κάνουμε για την επίτευξή της.
Είναι εκατοντάδες οι εθνικές και διεθνείς μελέτες που αποδεικνύουν ότι οι εργαζόμενοι που έχουν λεφτά στην τσέπη τους κι όχι φιλοδωρήματα συντελούν στο να κινηθεί η πραγματική οικονομία, στο να ενισχύουν τα εισοδήματά τους και οι ελεύθεροι επαγγελματίες κι αυτοαπασχολούμενοι.
Δεν είναι τυχαίο, άλλωστε, πως οι έμποροι περιμένουν πώς και πώς το δώρο Χριστουγέννων και τα επιδόματα Πάσχα κι αδείας των μισθωτών ώστε να αβγατίζουν τον τζίρο τους.
Η προστασία κι ενίσχυση των μισθών βοηθά ακόμα και στην καταπολέμηση της εγκληματικότητας, η οποία έχει και οικονομικές διαστάσεις. Η μικρή, μεσαία, ακόμα και η βαριά παραβατικότητα περιορίζονται όταν οι πολίτες απολαμβάνουν μια καλή ποιότητα ζωής και δεν νιώθουν την ανάγκη ακόμα και να καταφύγουν στην παρανομία προκειμένου να ενισχύουν τα εισοδήματά τους.
Αφήστε που όσο η μαφία χρησιμοποιεί, με τεράστια την κυβερνητική ευθύνη γι’ αυτό, τη χώρα μας ως πεδίο ξεκαθαρίσματος των λογαριασμών της τόσο αυτή η εξέλιξη θα δυσχεραίνει έτσι περισσότερο τον ελεύθερο οικονομικό βίο. Τρομοκρατημένοι πολίτες δεν βγαίνουν με ευκολία στα μαγαζιά για να ψωνίζουν ή για να πίνουν τον καφέ τους...
Ο ΣΥΡΙΖΑ-Προοδευτική Συμμαχία έχει ανοίξει τη συζήτηση και για τα εργασιακά ζητήματα, προτείνοντας 35 ώρες εργασίας εβδομαδιαίως κι αύξηση του κατώτατου μισθού στα 750 ευρώ, γιατί έχει συνειδητοποιήσει, χάρη και στην κυβερνητική του εμπειρία, ότι η όποια ανάπτυξη προέλθει κι από το Ταμείο Ανάκαμψης δεν θα είναι βιώσιμη αν δεν είναι δίκαιη. Αν, δηλαδή, και οι εργαζόμενοι δεν απολαμβάνουν ένα αυξημένο μερίδιο μιας διευρυμένης χάρη στα ευρωπαϊκά χρήματα πίτας.