Εν μέσω θέρους και καύσωνος, η κυβέρνηση αποφάσισε να θερμάνει ακόμη περισσότερο το πολιτικό σκηνικό, έως τα όρια της έκρηξης, προωθώντας αποφάσεις βγαλμένες από τον πάτο της αριστερής φαρέτρας της. Η αρχή έγινε με τους σημαιοφόρους, που θα επιλέγονται με βάση τις κληρωτίδες, όπως οι αριθμοί του λόττο. Ένα μέτρο που, με το πρόσχημα της ισότητας, καταστρατηγεί κάθε έννοια αξιοκρατίας. Άλλωστε, η αλλεργία της πρώτης φοράς αριστερά προς τις έννοιες της αξίας και του άξιου εκδηλώνεται σε όλη τη σφαίρα της δημόσιας ζωής. Κι αυτό φάνηκε με το κόλπο της «μη» αξιολόγησης στο δημόσιο, η οποία υπονομεύθηκε από ψηλά, γελοιοποιώντας για ακόμη μια φορά θεσμούς και διαδικασίες.

Στην πραγματικότητα, βέβαια, η μέθοδος της κληρώσεως σκοπεύει να υποβιβάσει την αξία της ίδιας της σημαίας. Από ένα σύμβολο που συμπυκνώνει και αποτυπώνει τους αγώνες και τα πιστεύω του ελληνικού έθνους, σύμβολο καθαγιασμένο για το οποίο χύθηκαν ποταμοί αίματος των προγονών μας, και ως εκ τούτου είναι υπέρτατη τιμή για όποιον την φέρει, θα έχουμε απλώς ένα χρωματιστό πανί που θα δίδεται στη τύχη. Η απαξίωση του εθνικού συμβόλου στις ιδεοληπτικές αντιλήψεις των στελεχών του ΣΥΡΙΖΑ καταδεικνύεται και στην απόφαση να μην γίνεται η έπαρση και η υποστολή της σημαίας στα σχολεία. Τα παιδιά δεν θα ψάλλουν τον εθνικό ύμνο –έστω και μια φορά τον μήνα και στις εθνικές επετείους όπως ήταν μέχρι σήμερα. Το «απ’ τα κόκκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά» του εθνικού μας ποιητή δεν θα ακούγεται πλέον από τα στόματα των παιδιών μας. Φαίνεται ότι και ο Σολωμός έχει ενταχθεί στον κατάλογο των «ταξικών εχθρών» των ανθρώπων που αναρριχήθηκαν στην εξουσία, φορώντας τις μάσκες του φιλολαϊκού πολιτικού και παραπλανώντας έναν λαό που βρέθηκε σε σύγχυση και παραζάλη.

Γιατί, δεν υπάρχει καμία αμφιβολία πως όλες αυτές οι απόψεις που διατυπώνουν οι Φίλης, Γαβρόγλου, Βούτσης κ.α., δεν εκφράζουν την πλειοψηφία του λαού μας. Είναι θλιβερά μειοψηφικές και περιθωριακές. Ακόμη και σήμερα, στα χρόνια της μεγάλης κρίσης, οικονομικής, πολιτισμικής και ηθικής, οι Έλληνες διατηρούν την πίστη τους σε ότι συγκροτεί την ταυτότητα του έθνους μας. Οι προσπάθειες να συνδεθούν η φιλοπατρία και η πίστη στην Ορθοδοξία με τα ιδεολογικά προτάγματα της επταετίας, όπως επεδίωξε να κάνει ο πρόεδρος της Βουλής, λησμονώντας τον θεσμικό του ρόλο, είναι απαράδεκτες. 

Όπως όλα δείχνουν, η αριστερή αντεπίθεση, παρά την προσωρινή ενδοκυβερνητική τρικυμία που προκάλεσε –καθώς οι ΑΝΕΛ θα «καταπιούν» τα πάντα για την έρμη την καρέκλα- θα συνεχιστεί. Και τώρα, σειρά φαίνεται πως έχουν οι μαθητικές παρελάσεις. Εδώ, μάλιστα, οι κυβερνώντες έχουν μαζί τους και τους δήθεν «εκσυγχρονιστές», οι οποίοι στην κριτική τους για τους σημαιοφόρους, τους καλούσαν, αν έχουν τα κότσια, να καταργήσουν τον «αναχρονιστικό» θεσμό των παρελάσεων. Και όπως φαίνεται το μήνυμα ελήφθη. 

Και γι’ αυτό το θέμα, δυστυχώς, κυκλοφορούν τελείως ανυπόστατες προσεγγίσεις, οι οποίες ταυτίζουν το θεσμό των παρελάσεων με τη δικτατορία της 4ης Αυγούστου, λησμονώντας ότι τις δεκαετίες που έχουν μεσολαβήσει, οι εθνικές επέτειοι και οι παρελάσεις των μαθητών έχουν καθιερωθεί στη συνείδηση του λαού μας ως ημέρες πανηγυρικές και ως εκδηλώσεις ελπίδας και αισιοδοξίας για το σήμερα και το αύριο της πατρίδας μας. Οι γονείς καμαρώνουν τα παιδιά τους μακριά από κάθε αίσθημα άρρωστου εθνικισμού ή μισαλλοδοξίας.

Σε κάθε περίπτωση, όλη αυτή η επίδειξη αριστεροσύνης από μια καταστροφική κυβέρνηση είναι δείγμα πανικού μετά την αποκάλυψη του αληθινού της προσώπου. Το μόνο, όμως, που θα καταφέρει, υψώνοντας τέτοιες σημαίες ευκαιρίας ψευτοπροοδευτικότητας, είναι να αυξήσει την απαξίωσή της από ευρύτερα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας. 

*Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος είναι αναπληρωτής τομεάρχης Εσωτερικών της Νέας Δημοκρατίας, αρμόδιος για θέματα Προστασίας του Πολίτη, βουλευτής Λαρίσης.