Του Μάξιμου Χαρακόπουλου*

Η Ελλάδα των ανοιχτών θυρών και παραθύρων έχει προ πολλού πεθάνει. Οι ειδήσεις για ληστείες μετά φόνου και στυγερά εγκλήματα είναι τόσο πυκνές χρονικά που αντέχουν ελάχιστα στη συλλογική μνήμη.
Τι έφταιξε και βρεθήκαμε σε αυτό το σημείο; Ένα πρώτο αίτιο είναι η νέα μορφή του κόσμου. Οι ασυγκράτητες μεταναστευτικές ροές, πέραν από τους ανθρώπους που αναζητούν στον ήλιο μοίρα μετέφεραν μαζί τυχοδιώκτες και εγκληματικά στοιχεία. Παράλληλα, γιγαντώθηκε και η παγκοσμιοποίηση του εγκλήματος. Διεθνείς συμμορίες, με «επαγγελματίες» του είδους στήνουν τις δουλειές τους σε οποιαδήποτε χώρα, με την βοήθεια συχνά και των νέων τεχνολογιών.
Η καθολική κρίση που ξέσπασε το 2010 ήλθε για να δυσχεράνει ακόμη περισσότερο τα πράγματα. Με το πολιτικό σύστημα υπό αμφισβήτηση ένα συνονθύλευμα ιδεοληψιών, που απαιτούσαν χαλαρότητα στην αστυνόμευση, βρήκε βήμα στο δημόσιο λόγο και ασκούσε δριμεία κριτική σε οποιαδήποτε προσπάθεια για επιβολή της τάξης.
Βεβαίως, το κράτος διαθέτει τα εργαλεία για την εμπέδωση του αισθήματος ασφάλειας των πολιτών. Μια σοβαρή απόπειρα προς αυτήν την κατεύθυνση έγινε από την κυβέρνηση Σαμαρά. Και πάλι, όμως, συνάντησε την αντίδραση από τους γνωστούς δήθεν προοδευτικούς. Δυστυχώς, η νίκη της «πρώτης φοράς αριστερά» το 2015 είχε ως αποτέλεσμα και τη σφοδρή επιδείνωση στον τομέα της ασφάλειας.
Το ποιος είναι ο ιδεολογικός πυρήνας της κυβέρνησης φάνηκε με το… καλημέρα, και την ψήφιση του νόμου Παρασκευόπουλου, που με συνοπτικές διαδικασίες έβγαλε από τις φυλακές περισσότερους από 10.000 κρατούμενους, ανεξάρτητα από τα εγκλήματα που είχαν διαπράξει.
Επιπλέον, κατήργησαν τις φυλακές υψίστης ασφαλείας με αποτέλεσμα να καθοδηγείται το έγκλημα με κινητά τηλέφωνα εντός των φυλακών και να παίρνει άδειες ο Κουφοντίνας -αν και ο αρχιδολοφόνος της «17 Νοέμβρη» δεν εξέφρασε ποτέ μεταμέλεια.
«Έργο» έχει να επιδείξει η κυβέρνηση και απέναντι στις ομάδες του περιθωρίου, τις «συλλογικότητες», τύπου Ρουβίκωνα, που με τη βία προσπαθούν να επιβάλουν τη δική τους άποψη, και για τούτο κατήργησε με συνοπτικές διαδικασίες την Ομάδα Δέλτα που είχε καταστεί εφιάλτης τους.
Τα ίδια, όμως, έπραξαν και στην παιδεία, όπου με τον νόμο Γαβρόγλου επανήλθε το άσυλο της ανομίας στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Όσα συμβαίνουν τα τελευταία χρόνια στα πανεπιστήμια συνιστούν παγκόσμια αρνητική πρωτοτυπία.
Ο πολίτης έχει αντιληφθεί ότι κανένα αγαθό δεν μπορεί να απολαύσει εφόσον ζει με τον φόβο. Απ’ αυτόν τον φόβο θα κληθεί να τον απαλλάξει η επόμενη κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη, εμπεδώνοντας το αίσθημα ασφάλειας στην ελληνική κοινωνία.


- Το άρθρο δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΠΑΡΑΠΟΛΙΤΙΚΑ» στις 06.10.18


(*) Ο Μάξιμος Χαρακόπουλος είναι τομεάρχης Προστασίας του Πολίτη της Νέας Δημοκρατίας, βουλευτής Λαρίσης.