Μητροπολίτης Λαρίσης (1520-1540), με σπουδαίο εθνικό, πνευματικό και φιλανθρωπικό έργο, για το οποίο αγιοποιήθηκε. Από την Ορθόδοξη Εκκλησία υμνείται ως «Λαρίσης υπέρμαχος και Θεσσαλίας απάσης φρουρός και όντως προστάτης, Ελλάδος τε καύχημα και της Ηπείρου άκουσμα και το της Τρίκκης τείχισμα». Η μνήμη του τιμάται στις 15 Σεπτεμβρίου. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν όσοι φέρουν το όνομα Βησσαρίων.
Ο Βησσαρίων γεννήθηκε το 1490 στην Πόρτα (Πύλη), Τρικάλων και ασπάστηκε από πολύ μικρός τον μοναχικό βίο. Έζησε κοντά στον μητροπολίτη Λαρίσης Μάρκο, από τον οποίο χειροτονήθηκε σε ηλικία μόλις 20 ετών επίσκοπος Δομενίκου και Ελασσόνας (1510). Η εκλογή του θεωρήθηκε αντικανονική από το Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως και εξέπεσε του αξιώματός του.
Μετά τον θάνατο του πνευματικού του πατέρα εκλέχτηκε μητροπολίτης Λαρίσης (1520) με έδρα τα Τρίκαλα. Κατά τη διάρκεια της διακονίας του, ίδρυσε την περίφημη μονή Βησσαρίωνος πλησίον της γενέτειράς του και την αφιέρωσε στον Δεσπότη Χριστό.
Ο Βησσαρίων κοιμήθηκε στις 15 Σεπτεμβρίου 1540, σε ηλικία 50 ετών.
.gif)
