"Συνάδελφε και σύντροφε Θανάση

Σήμερα δεν ανέβηκες στον δεύτερο όροφο να τα πούμε. Ηρθες μέχρι το ισόγειο του Εργατικού Κέντρου, του σπιτιού των εργατών της Λάρισας, που υπηρέτησες για πάνω απο 3 δεκαετίες αταλάντευτα, μαχητικά ως συνειδητός κομμουνιστής συνδικαλιστής, για να σε αποχεραιτίσουμε με θλίψη και πόνο, στο πρόωρό σου ταξίδι στην αιωνιότητα, με τούτη τη σεμνή πολιτική τελετή, που όπως εσύ το θέλησες, γιατί αυτή έλεγες συνάδει στους κομμουνιστές-αγωνιστές.

Σύντροφε Θανάση, έφυγες νωρίς απο κοντά μας, αλλά λεβέντικα και αγωνιστής ως το τέλος, όπως έζησες τα 60 σου χρόνια, όπως ταιριάζει στους Κομμουνιστές.

Έδωσες για χρόνια μια άνιση μάχη με την ασθένεια που σε πήρε απο κοντά μας, με θαυμαστή αισιοδοξία, μαχητικότητα, καρτερικότητα και πάντα στην πρώτη γραμμή των κοινωνικοπολιτικών αγώνων, με το ΚΚΕ, το ΕΚΝΛ, το Συνδικάτο Οικοδόμων, το ΠΑΜΕ, την Επιτροπή Ειρήνης, μέχρι τέλος.

Ακόμα και όταν τις τελευταίες ημέρες, οι φυσικές σου αντοχές σε εγκατέλειπαν, δεν λιποψύχισες, δεν είπες δεν μπορώ, αλλά με την δύναμη της ψυχής και της συνείδησης του κομμουνιστή μαχητή, έδωσες το παρών μαζί μας, στην εκδήλωση τιμής της Κ.Ε του ΚΚΕ, για τις χιλιάδες εξόριστες κομμουνίστριες και αγωνίστριες στο νησί του Τρίκερι.

Έζησες μια σύντομη ζωή, αλλά γεμάτη με κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες, συνειδητής και ανιδιοτελούς προσφοράς μέσα απο τις γραμμές του ταξικού εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος και του ΚΚΕ, για την υπεράσπιση του δίκιου του εργάτη, για την κατάργηση της εκμεταλλευτικής καπιταλιστικής κοινωνίας και την οικοδόμηση της σοσιαλιστικής-κομμουνιστικής κοινωνίας, χωρίς εκπτώσεις, χωρίς να κάνεις πίσω στις δυσκολίες και τα προβλήματα, στον ταξικό αντίπαλο, στον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό, αλλά και στη διαβρωτική δράση των διάφορων οπορτουνιστών στο εργατικό κίνημα.

Μέσα σ’ αυτή σου τη διαδρομή, γνώρισες και παντρεύτηκες την συντρόφισσα στη ζωή και στον αγώνα Αννα Ζάγκα, αποκτήσατε την αγαπημένη σας Γεωργία, η οποία πονά που σε έχασε, αλλά πρέπει να είναι περήφανη που σε είχε πατέρα της και να συνεχίσει τον αγώνα σου.

Απο τη γέννησή σου στα 1956 στην Βερδικούσια Ελασσόνας, απο γονείς με εργατοαγροτική θέση στην κοινωνία και ως ένα απο τα 9 παιδιά της οικογένειας, γνώρισες τη φτώχεια και την εκμετάλλευση, αλλά και την εχθρότητα του ταξικού αντιπάλου, αφού και τον πατέρα σου Γιάννη Βάϊο, το μοναρχοφασιστικό καθεστώς τον έστειλε εξορία στη Ζάκυνθο την περίοδο του εμφυλίου πολέμου, γιατί κι’ αυτός πίστευε και αγωνίσθηκε για μια κοινωνία χωρίς ταξική εκμετάλλευση.

Ο σ. Θανάσης, μπήκε απο μικρός στον αγώνα για το μεροκάματο. Πρώτα ναυτεργάτης σε τάνκερ και  μετά για χρόνια με το μυστρί και το πυλοφόρι, με το φτυάρι και τη μηχανή, έστρωσε και έτριψε δεκάδες χιλιάδες τετραγωνικά δαπέδων στην οικοδομή.

Ζώντας άμεσα και ο ίδιος καθημερινά τα βάσανα και τις αγωνίες της εργατιάς, ο σ. Θανάσης πνεύμα και φύση ανήσυχος, δεν μπορούσε να μείνει παθητικός θεατής, ούτε μοιρολάτρης, απέναντι τους. Αντιπάλευε έμπρακατα την αδικία, αλλά και την υποταγή, την μορολατρία.

Αυτό τον οδήγησε να οργανωθεί στο σωματείο Μαρμαράδων το 1978 και στο ΚΚΕ το 1984, αναπτύσσοντας μια πρωτοπόρα και συνειδητή δράση μέσα απο τις γραμμές τους, για τα συμφέροντα των οικοδόμων και γενικά των εργαζομένων. Το 1982 εκλέχθηκε στη διοίκηση του Συνδικάτου Οικοδόμων Λάρισας και απο το 1992 έως το 2005 πρόεδρος του. Απο το 1989 έως το 2014 εκλέγονταν συνεχώς στη διοίκηση του ΕΚΝΛ και διετέλεσε για χρόνια Γ.Γραμματέας, Αντιπρόεδρος και 1 χρόνο πρόεδρος του Δ.Σ του ΕΚΝΛ. Παράλληλα απο το 1992. έως το 2016 εκλέγονταν στην διοίκηση της Ομοσπονδίας Οικοδόμων και παλιότερα στις Γραμματείες της ΕΣΑΚ και του ΠΑΜΕ στο Ν. Λάρισας. Διετέλεσε παλιότερα μέλος της Ν.Ε και της Α.Ε Εργατών Λάρισας του ΚΚΕ.

Σε όλη του τη διαδρομή στο συνδικαλιστικό κίνημα, στο κίνημα ειρήνης, το γονεικό κίνημα και στο ΚΚΕ, είτε σαν απλό μέλος, είτε απο τις θέσεις ευθύνης που αναδείχτηκε, πορεύτηκε σεμνός, ανιδιοτελής, αταλάντευτος και μαχητικός κομμουνιστής-συνδικαλιστής, αγωνιστής για το δίκιο του εργάτη, για να γίνει η εργατική τάξη, κύριος του εαυτού της, με την απελευθέρωσή της απ’ τα δεσμά της καπιταλιστικής εκμετάλλευσης.

Ήταν συνεπής, μεθοδικός, επίμονος και απαιτητικός τόσο με τον εαυτό του, όσο και με τους συναδέλφους και συντρόφους του. Αναζητούσε πάντα με διάβασμα και συζητήσεις την γνώση, τόσο της μαρξιστικής –λενινιστικής θεωρίας, όσο και γενικότερα. Ήταν μπροστά στη δράση και όχι μόνο λόγια.

Δεν ταλαντεύτηκε ποτέ για την ορθότητα της επιλογής του να ενταχθεί στις γραμμές του εργατικού κινήματος, με το ταξικό ρεύμα και του ΚΚΕ. Ηταν πάντα στην πρώτη γραμμή μαζί με άλλους απο εμάς, τόσο στην καθημερινή δράση στο ΕΚΝΛ, στο Συνδικάτο Οικοδόμων, στους χώρους δουλειάς, στο κίνημα ειρήνης, στους αγώνες, στην πολιτική δράση. Αλλά και στις κρίσιμες στιγμές για το εργατικό κίνημα και την πρωτοπρία του, το ΚΚΕ, όταν οι κάθε λογής δεξιοί και αριστεροί οπορτουνιστές τύπου ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΤΑΡΣΥΑ, εγκατέλειπαν τρέχοντας το μετερίζι της ταξικής πάλης και το ΚΚΕ, περνώντας στο αντίπαλο ταξικό στρατόπεδο, κράτησε μαζί με άλλους σ. αταλάντευτη στάση, με το ΚΚΕ, στο ΕΚΝΛ και στο Συνδικάτο Οικοδόμων, συνέβαλε στην ανασύνταξη των ταξικών δυνάμεων στο συνδικαλιστικό κίνημα της Λάρισας, χωρίς να επηρεάζεται απο τις συκοφαντίες και τις κακεντρέχειες των ριψάσπιδων.

Συνάδελφε και Σύντροφε Θανάση

Μας έφυγες πρόωρα, σε μια περίοδο, που οι καπιταλιστές και η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, μαζί με την Ε.Ε, το ΔΝΤ, ορμούν κατά κύματα με βαρβαρότητα σε βάρος της τάξης μας, τσακίζοντας ότι εργασιακά, ασφαλιστικά, κοινωνικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα είχε κατακτήσει παλιότερα, βυθίζοντας την στην ανεργία, στη φτώχεια και την εξαιλίωση, μας σπρώχνουν σε πολέμους για χάρη των ταξικών συμφερόντων τους.

Η φυσική σου απουσία απο το ΕΚΝΛ και τους αγώνες μας, θα είναι αισθητή. Ομως στη μνήμη μας θα είναι πάντα ζωντανή η πρωτοπόρα σου δράση και στάση ζωής και θα μας δίνει κουράγιο στον δύσκολο, αλλά δίκαιο αγώνα μας, τον οποίο σου υποσχόμαστε να συνεχίσουμε και να φέρουμε νικηφόρα σε πέρας, μαζί με χιλιάδες νέους αγωνιστές που θα μπούν στη θέση σου.

Συνάδελφε και σύντροφε Θανάση

Η διοίκηση του ΕΚΝΛ, σε αποχαιρετά με πόνο ψυχής για πάντα. Να είναι ελαφρύ το χώμα που θα σε σκεπάσει στον όμορφο ΚΙΣΛΑ της Βερδικούσιας.

Στη γυναίκα σου Άννα, στην κόρη σου Γεωργία, στα αδέλφια σου και στους άλλους συγγενείς σου, εκφράζει τα πιο θερμά συλλυπητήρια. Κουράγιο και δύναμη σ’ αυτή τη δύσκολη στιγμή, όπως μας έδειξε και ο Θανάσης".