Επίσημη ανάληψη καθηκόντων είχαμε χθες Δευτέρα για τον Παναγιώτη Νάνο. Στην τελετή που πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου, απευθυνόμενος προς τους παρευρισκόμενους και αφού εξέφρασε τη συγκίνησή του και την βαριά ευθύνη της ανάληψης των καθηκόντων του, σημείωσε μεταξύ άλλων πως το βάρος της διοίκησης είναι μεγάλο «σε μια εποχή οικονομικής και κοινωνικής κρίσης και έχω απόλυτη συνείδηση τι σημαίνει να διοικείς με ελλειμματικούς προϋπολογισμούς, με ελλείψεις σε ιατρικό, νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό, με νοοτροπίες και εδραιωμένες αντιλήψεις, που ως ένα βαθμό ευθύνονται για την χρεοκοπία της χώρας».

Η ομιλία του έχει ως εξής:

"Πρώτα απ’ όλα θα μου επιτρέψετε να μοιραστώ μαζί σας αισθήματα συγκίνησης, χαράς και ευθύνης, που νοιώθω σήμερα με την ανάληψη της διοίκησης μιας από τις μεγαλύτερες υγειονομικής μονάδας της χώρας το ΠΓΝΛ –ΓΝΛ  «Κουτλιμπάνειο και Τριανταφύλλειο» Νοσοκομείο ένα συγκρότημα με δυναμικότητα 950 κλινών.

Νοιώθω συγκίνηση διότι ευλογήθηκα από το Θεό να έχω συμπληρωμένα 31 χρόνια στο ΕΣΥ, από το 1985 όταν βρέθηκα στο Υπουργείο Υγείας υπό την ηγεσία του αείμνηστου Γιώργου Γεννηματά, θεμελιωτή του ΕΣΥ και πολιτικό με σπάνιο ήθος που μας ενέπνεε να εργαζόμαστε μέχρι αργά το βράδυ.

Νοιώθω χαρά διότι είμαι έτοιμος να εργαστώ για δύο Νοσοκομεία που παρέχουν υπηρεσίες σε πολίτες ολόκληρης της περιφέρειας σε όλα τα επίπεδα, πρωτοβάθμιο, δευτεροβάθμιο, τριτοβάθμιο, υπηρετώντας ένα διαχρονικά δημόσιο αγαθό όπως είναι η Υγεία των πολιτών.

Νοιώθω τιμή διότι θα συνεργαστώ με όλους εσάς και με ενωμένες τις δυνάμεις μας, θα συνεχίσουμε το έργο των προηγούμενων διοικήσεων, για να προσφέρουμε υπηρεσίες αντάξιες της προσδοκίας των πολιτών. 

Νοιώθω το βάρος της διοίκησης δύο μονάδων υγείας σε μια εποχή οικονομικής και κοινωνικής κρίσης και έχω απόλυτη συνείδηση τι σημαίνει να διοικείς με ελλειμματικούς προϋπολογισμούς, με ελλείψεις σε ιατρικό, νοσηλευτικό και λοιπό προσωπικό, με νοοτροπίες και εδραιωμένες αντιλήψεις, που ως ένα βαθμό ευθύνονται για την χρεοκοπία της χώρας.

Νοιώθω ηθική υποχρέωση απέναντι στους Θεσσαλούς πολίτες που με αγωνία στα μάτια αναζητούν λύση στο πρόβλημα υγείας των ιδίων ή των συγγενών τους, χωρίς να έχουν άλλο αποκούμπι, παρά μόνο στο ΕΣΥ και στο θεό. Ας μην ξεχνάμε ότι 1 στους 4 έλληνες πολίτες είναι  άνεργοι και ανασφάλιστοι, ποσοστά που σε ορισμένες κατηγορίες και ηλικίες συνιστούν ανθρωπιστική κρίση.

Επίσης ως επαγγελματίας υγείας νοιώθω βαριά την ευθύνη απέναντι σε εκείνους που αξιολόγησαν το βιογραφικό μου και ανεξάρτητα από πολιτικές αναφορές με επέλεξαν ανάμεσα από εξ ίσου ικανούς συναδέλφους να διοικήσω τα δύο νοσοκομεία.  Πρέπει μέσα από το προσωπικό παράδειγμα και το αποτέλεσμα της διοίκησης με στόχους, μέσα από τα αποτελέσματα και την αποδοτικότητα, μέσα από την αναβάθμιση της ποιότητας υπηρεσιών υγείας, οφείλω να αποδείξω στην πράξη ότι είμαι άξιος εμπιστοσύνης.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι:

O Αγάθων, αρχαίος τραγικός ποιητής που έζησε 450-400 π.Χ. και στο σπίτι του έγινε το περίφημο «Συμπόσιο» του Πλάτωνα, είχε επισημάνει για όσους ασκούν εξουσία και άρχουν:

Τον άρχοντα τριών δει μέμνησθαι: Πρώτον ότι ανθρώπων άρχει, δεύτερον ότι κατά νόμους άρχει, τρίτον ότι ουκ αεί άρχει.

Συνεπώς αυτός που έχει την εξουσία τρία πράγματα δεν πρέπει να ξεχνά: 

Πρώτον, ότι ανθρώπων άρχει. Όλοι όσοι ασκούμε διοίκηση άρχουμε, συνεπώς οι προϊστάμενοι, οι διευθυντές, οι διοικητές, όλοι μας,  δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι έχουμε να κάνουμε με ανθρώπους, οι οποίοι έχουν τις δικές τους ανάγκες, τη δική τους προσωπικότητα, τις δικές τους δυνατότητες και αδυναμίες. Συνεπώς η ανθρωποκεντρική διοίκηση είναι ένα επιτυχημένο μοντέλο διοίκησης.

Δεύτερον, ότι κατά νόμους άρχει. Οι θεσμοθετημένοι Νόμοι είναι ο υπέρτατος κανόνας. Κοινωνίες που βρέθηκαν σε κατάσταση ανομίας διαλύθηκαν ως κοινωνικές οντότητες, εξαφανίστηκαν από το στερέωμα της ιστορίας, τα μέλη τους αφομοιώθηκαν από άλλους λαούς. Συνεπώς οι άρχοντες πρέπει να πορεύονται σύμφωνα με το Νόμο, διότι σε αντίθετη περίπτωση υπάρχει και η Δικαιοσύνη.

Τρίτον ότι ουκ αεί άρχει. Όσοι ασκούν εξουσία, όσοι άρχουν πρέπει να θυμούνται ότι η αρχή έχει τέλος. Η κλεψύδρα του χρόνου αδειάζει σταθερά και αυτό που μένει είναι το έργο, το ήθος, η αύρα που αφήνει στο πέρασμά του.

Συνεπώς ας στοχεύσουμε ψηλά, ας δούμε πέρα από το προφανές.

Από τις διαπιστώσεις και τα ευχολόγια, ας περάσουμε στο έργο και την δημιουργικότητα, διότι από αυτά κρινόμαστε άπαντες.  Είναι, νομίζω, η εποχή όπου ο καθένας οφείλει να μιλήσει τη γλώσσα των έργων και των ημερών του, αναλαμβάνοντας την ευθύνη που του αναλογεί. 

Ο μέγας Νίκος Καζαντζάκης θέλοντας να αναδείξει το μέγεθος της προσωπικής ευθύνης, έγραφε στην Ασκητική: 

"Να αγαπάς την ευθύνη. Να λες: 

Εγώ μονάχος μου έχω χρέος να σώσω τη γης. 

Άμα δε σωθεί εγώ θα φταίω".

Σας ευχαριστώ όλους από καρδιάς για την συμμετοχή σας".