Ερώτηση προς τον Υπουργό Υγείας κ. Ανδρέα Ξανθό, κατέθεσε ο Τομεάρχης Υγείας της ΝΔ, βουλευτής Ν. Λάρισας, κ. Χρήστος Κέλλας, με θέμα “Την φαρμακευτική αγωγή ανασφαλίστων πολιτών μέσω φαρμακείων”. Την ερώτηση συνυπογράφουν, ο πρώην Υπουργός Εργασίας, κ. Γιάννης Βρούτσης, ο Συντονιστής Κοινωνικών Υποθέσεων, κ. Νίκος Παναγιωτόπουλος και ο Τομεάρχης Εργασίας, κ. Βασίλης Οικονόμου.
«Η “Πρώτη Φορά Αριστερά” Κυβέρνηση, οδηγεί την Ψυχιατρική Υγεία σε κώμα. Στιγματίζει την πλέον ευάλωτη και αδύναμη κατηγορία ασθενών και επιβαρύνει τον ήδη “πετσοκομμένο” προϋπολογισμό των Νοσοκομείων. Η ψυχική υγεία έχει γίνει “πειραματόζωο” στα χέρια των Κυβερνώντων», σημείωσε ο Λαρισαίος πολιτικός.
Αναλυτικά η ερώτηση των βουλευτών:
Με την εγκύκλιο Α3γ/Γ.Π.οικ.53790 το Υπουργείο Υγείας καθορίζει τους όρους με τους οποίους οι ανασφάλιστοι πολίτες θα έχουν πρόσβαση στη φαρμακευτική τους αγωγή μέσω φαρμακείων, ενώ η συμμετοχή τους θα καθορίζεται από εισοδηματικά κριτήρια μάλλον ασαφή και προβληματικά στην πρακτική εφαρμογή τους, καθώς μπορεί να προκύψουν συνδυασμοί κριτηρίων με άδικο αποτέλεσμα.
Η μεγάλη δυσάρεστη έκπληξη όμως, αφορά τα Νευρολογικά και Ψυχιατρικά φάρμακα, τα οποία εξαιρούνται και θα χορηγούνται μόνο από τα νοσοκομεία.
Ως δικαιολογία η εγκύκλιος αναφέρει «Η εξαίρεση αυτή επιβάλλεται για τη διασφάλιση της απρόσκοπτης συνέχειας της φαρμακευτικής αγωγής που λάμβαναν από τις εν λόγω δημόσιες δομές υγείας». Με την ίδια εγκύκλιο, τα φάρμακα υψηλού κόστους χορηγούνται από τα φαρμακεία.
Εδώ λοιπόν δεν υπάρχει καμία αμφιβολία, πως δεν τηρούνται ούτε τα προσχήματα. Δεν είναι το κόστος, είναι σαφώς η διάγνωση εκείνη που διαφοροποιεί την αντιμετώπιση. Τι σημαίνει «διασφάλιση της απρόσκοπτης συνέχειας» και αυτό γιατί είναι σημαντικό για τους νευροψυχιατρικούς ασθενείς και όχι για τους καρδιολογικούς ή για τους καρκινοπαθείς;
Κατά τις τελευταίες δεκαετίες έχει δοθεί μεγάλη μάχη, έχουν καταβληθεί μεγάλες προσπάθειες και έχουν διατεθεί τεράστια ποσά για την ψυχιατρική μεταρρύθμιση, την αποασυλοποίηση και την καταπολέμηση του κοινωνικού στίγματος που συνοδεύει την ψυχική νόσο. Νομίσαμε ότι αφήσαμε την “εποχή της Λέρου” πίσω μας, τουλάχιστον ηθικά και από άποψη σχεδιασμών, ωστόσο η συγκεκριμένη ρύθμιση έρχεται να ακυρώσει τόσο ηθικά, όσο και πρακτικά, μεγάλο μέρος των προσπαθειών αυτών με τον πιο επίσημο και θεσμοθετημένο τρόπο.
Επειδή με αυτό τον διαχωρισμό γεννούνται εύλογα ερωτήματα για το συνολικό τελικό αποτέλεσμα της ρύθμισης αυτής και ειδικότερα ερωτήματα όσον αφορούν τον κίνδυνο αποδιοργάνωσης  της φαρμακοθεραπείας όλων των ασθενών,
Επειδή με αυτόν τον διαχωρισμό, φαίνεται ότι μια από τις πιο ευάλωτες και αδύναμες κατηγορίες πολιτών υπόκειται σε δυσμενή μεταχείριση και γίνεται αντικείμενο διάκρισης, χωρίς κανενός είδους πρακτικό λόγο οικονομικής ή έστω διοικητικής φύσεως, αφού τα φάρμακα υψηλού κόστους θα χορηγούνται από τα φαρμακεία για όλες τις άλλες διαγνωστικές κατηγορίες ασθενών, 
Επειδή με αυτόν τον διαχωρισμό, ο στιγματισμός των νευροψυχιατρικών ασθενών είναι πιο ισχυρός από ποτέ και μάλιστα με επίσημη απόφαση του Υπουργείου Υγείας που καθήκον του, τόσο ηθικό, όσο και προκύπτον από τις συμβάσεις που έχουν υπογραφεί, είναι η άρση του στίγματος και η Ψυχιατρική μεταρρύθμιση,
Επειδή με τη ρύθμιση αυτή παραβιάζονται τα ατομικά και κοινωνικά δικαιώματα μιας ομάδας Ελλήνων πολιτών, οι οποίοι γίνονται δέκτες πρακτικών και πολιτικής ρατσιστικού τύπου χωρίς προηγούμενο κατά τις τελευταίες δεκαετίες και σε ευθεία αντίθεση, όχι απλά με τα Ευρωπαϊκά κεκτημένα, αλλά επίσης και με την παγκόσμια ηθική τάξη,
Επειδή δεν φαίνεται από πουθενά να προβλέπονται έξτρα οικονομικά κονδύλια για την κάλυψη των εξόδων που προκύπτουν από την επιλογή αυτή. Τα φάρμακα μιας ολόκληρης κατηγορίας ασθενών θα βαρύνουν τους ήδη στενούς προϋπολογισμούς των νοσοκομείων,
Ερωτάσθε Κύριε Υπουργέ
1.    Με την χορήγηση της φαρμακευτικής αγωγής από Φαρμακεία, τίθεται θέμα αποδιοργάνωσης της φαρμακοθεραπείας των ασθενών συνολικά, ώστε βρίσκεστε στην ανάγκη να κάνετε μια “ειδική ρύθμιση” για μια “ειδική κατηγορία” ασθενών; Πως θα εξασφαλίσετε ότι με την αλλαγή αυτή, δεν θα αποδιοργανωθεί η φαρμακοθεραπεία των ασθενών, συνολικά;
2.    Καθώς η διάκριση των ασθενών σε “νευροψυχιατρικούς” και “άλλους” πέραν πάσης αμφιβολίας οδηγεί σε ενίσχυση του στίγματος. Σε τι ενέργειες θα προβείτε ώστε να αποτρέψετε την ενίσχυση του κοινωνικού στιγματισμού των νευροψυχιατρικών ασθενών;
3.    Τι από τα δύο συμβαίνει; Είναι επικίνδυνη γενικά η ρύθμιση και προσπαθείτε να προστατεύσετε μια κατηγορία ασθενών ή οι νευροψυχιατρικοί ασθενείς αποτελούν μια ομάδα πολιτών με μειωμένα δικαιώματα;
4.    Τι μέτρα θα λάβετε ώστε τα νοσοκομεία να μπορούν να ανταποκριθούν στο κόστος;