Αν η πρώτη τοιχογραφία του Ιταλού μουσικοσυνθέτη Ένιο Μορικόνε σε πολυώροφη οικοδομή στην οδό Μανωλάκη προκάλεσε έκπληξη, η δεύτερη, σε ακάλυπτη όψη κτιρίου στην Μεγάλου Αλεξάνδρου, προκαλεί απορία για τη σχέση του επιφανούς Ιταλού με τη Λάρισα ή την ευρύτερη Θεσσαλία, η οποία είναι βεβαίως ανύπαρκτη.

Ασφαλώς και υποκλινόμαστε στην προσφορά του σπουδαίου δημιουργού, ούτε η ένστασή μας βεβαίως έχει να κάνει με τους street art καλλιτέχνες που υπογράφουν την ωραία δουλειά που έγινε προς τιμήν του. Απλώς πιστεύουμε ότι ο Μορικόνε τιμάται με λάθος τρόπο, σε λάθος τόπο.

Οι δύο τοιχογραφίες προκαλούν αμηχανία και δημιουργούν σύγχυση, όχι μόνο στους επισκέπτες της πόλης αλλά και στους ντόπιους που αναρωτιούνται τι μπορεί να συνδέει τον Μορικόνε με τη Λάρισα την ύπαρξη της οποίας πιθανότατα ο διάσημος Ιταλός αγνοούσε.

Η τιμή στη μνήμη και το έργο του Ένιο Μορικόνε με τοιχογραφίες του είδους θα ταίριαζαν προφανώς στη Ρώμη όπου έζησε, ή στον τόπο καταγωγής του, το Αρπίνο στην επαρχία του Φροζινόνε. 

Ούτε μπορεί να αποτελεί κριτήριο για δημόσια προβολή σε τοπικά κτίρια ο αριθμός των εγχώριων φίλων μιας οικουμενικής προσωπικότητας.

Ξέρετε πόσους φίλους έχει ο Μαραντόνα στη Λάρισα; Ουκ έστιν αριθμός. Με τη λογική αυτή θα έπρεπε κάθε ακάλυπτος χώρος στην πόλη να φέρει τη μορφή του.

Η Λάρισα, και εν προκειμένω ο Δήμος, οφείλει να δώσει πεδίο προβολής στους δικούς της ανθρώπους, των γραμμάτων και των τεχνών που την τίμησαν με το έργο τους, αλλά και στους ευεργέτες της που την στήριξαν με την περιουσία τους.

Το είδαμε στα Τρίκαλα όπου δύο νέοι καλλιτέχνες κατασκεύασαν - με ψηφίδες παρακαλώ - την προσωπογραφία του Τσιτσάνη σε έναν από τους εξωτερικούς τοίχους του ομώνυμου μουσείου. Πραγματικό έργο τέχνης.

Ας σκεφτούμε μόνο ποια συναισθήματα θα δημιουργούσε η θέαση μιας τοιχογραφίας του Καραγάτση στη Λάρισα και ποια θα ήταν η συμβολή της στις νεότερες γενιές.

Το να επιδιδόμαστε σε μια αλόγιστη προβολή του Ένιο Μορικόνε στους τοίχους της θεσσαλικής πρωτεύουσας, μοιάζει περισσότερο με υποτέλεια τύπου ψωροκώσταινας παρά με ένα είδος υποτιθέμενου πολιτιστικού διεθνισμού.

Κώστας Τόλης kosmoslarissa.gr