Σε δήλωσή του ο Κώστας Βαϊούλης, Επικεφαλής της δημοτικής παράταξης «Λαρισαίων Κοινόν» αναφέρει τα εξής:

Μετά την συζήτηση στο Δημοτικό Συμβούλιο για την αναγκαιότητα λήψης δανείου 4 εκατομμυρίων ευρώ στις 28/5/2020, η Δημοτική αρχή εξέδωσε δελτίο τύπου όπου διατυμπάνιζε την δυνατότητα που έχουν όλες οι δημοτικές παρατάξεις στην απρόσκοπτη και ελεύθερη πρόσβαση σε όλα τα οικονομικά στοιχεία και δεδομένα του Δήμου και μας καταλόγιζε «έλλειψη εμπιστοσύνης προς τους υπηρεσιακούς παράγοντες».

Ακολουθώντας λοιπόν την προτροπή τους κάναμε αίτηση την 1/6/2020 με την οποία ζητούσαμε να μας δοθούν αντίγραφα των συμβάσεων και των αναθέσεων του Δήμου καθώς επίσης και κατάσταση με το σύνολο των μισθοδοτούμενων με οποιαδήποτε σχέση εργασίας και στις 9/6/2020 με νέα αίτησή μας ζητήσαμε αντίγραφα των μελετών ανακατασκευής κεντρικών οδών (π.χ Τρίγωνη Πλατεία).

Αναζητώντας από υπάλληλο σε υπάλληλο την τύχη της αίτησής μας πληροφορηθήκαμε εμβρόντητοι ότι είχε δώσει εντολή ο αρμόδιος αντιδήμαρχος να μην μας δώσει κανένα στοιχείο η υπηρεσία.

Σε τηλεφωνική μας επικοινωνία μας με τον αντιδήμαρχο, μας το επιβεβαίωσε, αλλά μπροστά στην επιμονή μας  αναγκάστηκε να υποχωρήσει και να μας κάνει τη «χάρη» να δώσει εντολή να μας δοθούν τελικά κάποια στοιχεία. Μέχρι τώρα δεν έχουμε ειδοποιηθεί να τα παραλάβουμε…

Στις 16/6 θέσαμε το ζήτημα στο Δ. Συμβούλιο και η απάντηση του δημάρχου, με ένα ύφος ανθρώπου ενοχλημένου που διαταράξαμε την «νιρβάνα» του, ήταν: «σιγά που θα βάλω εγώ 3 υπαλλήλους για 6 μήνες να ψάχνουν τα στοιχεία που ζητάτε. Εξάλλου υπάρχουν όλα στη Διαύγεια. Ψάξτε βρείτε τα»!!!!

Η αντίδραση υποδηλώνει σαφή αλλά ανεξήγητη νευρικότητα και αμηχανία, που μάλλον οφείλεται στο γεγονός ότι δεν αντέχουν την καλόπιστη κριτική για την έλλειψη οποιουδήποτε πραγματικού έργου πνοής και όχι βιτρίνας στην πόλη και την αναποτελεσματικότητα στη διαχείριση κρίσεων (χαρακτηριστικό παράδειγμα η Νέα Σμύρνη) και της καθημερινότητας (καθαριότητα, εγκατάλειψη συνοικιών), δεν απαντά όμως στα εξής ερωτήματα:

Είναι τόσο «νοικοκυρεμένος» ο Δήμος που για μία απλή αίτηση χρειάζονται 6 και πλέον μήνες για να απαντήσει; Είναι αδυναμία ή απροθυμία να έλθουν στην δημοσιότητα στοιχεία που ενδεχομένως δεν πρέπει να γνωρίζουν οι δημότες;. Γνωρίζει η Δημοτική αρχή πόσοι υπάλληλοι και ειδικοί σύμβουλοι μισθοδοτούνται από τα ταμεία του Δήμου;

Γνωρίζει που είναι τοποθετημένοι και εάν η τοποθέτησή τους είναι σύννομη με την πρόσληψή τους; Δεν θέλουμε να πιστέψουμε ότι τέτοια απαράδεκτη, αντιδημοκρατική και απαξιωτική συμπεριφορά οφείλεται σε «πείσμα» λόγω της αρνητικής ψήφου μας στην λήψη δανείου, στο μόνο που μπορούμε να την αποδώσουμε είναι στην αλαζονεία της εξουσίας. Θεωρούν ως άλλοι Λουδοβίκοι ότι «το Κράτος, είμαι εγώ» («L’État, c’est moi»).

Η δεύτερη θητεία Καλογιάννη χαρακτηρίζεται από απροκάλυπτη αλαζονεία. Έχουν εκτιμήσει-κακώς- ότι «δεν έχουν αντίπαλο», άρα μπορούν να ενεργούν χωρίς να λογοδοτούν, έχοντας την ψευδαίσθηση ότι προέκυψαν στην εξουσία αυτοδίκαια και όχι ως εκπρόσωποι ενός ορισμένου σώματος, με το οποίο έχουν την ηθική και πολιτική υποχρέωση να συμπορεύονται.

Μοιάζει σαν να ακολουθούν έναν δικό τους δρόμο. Ταυτόχρονα έχουν χτίσει μέσα τους την αυτοαθώωσή τους: Η συμπεριφορά τους είναι ο τρόπος επιβίωσης και συντήρησής τους σε ένα «ελεγχόμενο» σύστημα και, παράλληλα, η άμυνά τους προς όσους τους ασκούν κριτικό έλεγχο. Η αλαζονική συμπεριφορά ξεδιπλώνεται σε όλες τις λεπτομέρειές της στις μικρές κοινωνίες.

Εκεί, δηλαδή, που τον αλαζόνα τον συναντάς αυτοπροσώπως. Στις μικρές πολιτικές κοινωνίες, ο αλαζόνας διακρίνεται γρήγορα και εύκολα. Ας έχουν υπόψη τους οι δημοτικοί άρχοντες τη φράση “sic transit gloria mundi”, δηλαδή έτσι παρέρχεται η δόξα του κόσμου. Η φράση λέγεται προς τον Πάπα, κατά τη στιγμή της εκλογής του, για να του υπενθυμίζει ότι η ανθρώπινη δόξα είναι εφήμερη.

Η Δημοτική Παράταξη «Λαρισαίων Κοινόν» δεν πτοείται από τέτοιες αυταρχικές συμπεριφορές και αντιλήψεις που θεωρούν ότι οι υπηρεσίες του Δήμου αποτελούν προσωπικό τους λάφυρο και θα συνεχίσει να ασκεί τον έλεγχο που απαιτείται. Ήδη σήμερα υποβάλαμε νέα αίτηση ζητώντας να μας δοθούν όλες οι αποφάσεις του Δημάρχου από το 2015 έως σήμερα.

Το χρονικό διάστημα των 60 ημερών για να απαντήσει η Διοίκηση έχει αρχίσει να μετράει αντίστροφα. Διαθέτουμε την υπομονή να αναμένουμε, έχοντας δώσει παράλληλα εντολή στο νομικό μας τμήμα να προβεί στις δέουσες προπαρασκευαστικές ενέργειες.

Με αυτές τις συνθήκες είναι αυτονόητο ότι δεν μπορούμε να συμμετάσχουμε στην μη θεσμική συνάντηση των επικεφαλής, που μάλλον έχει προγραμματισθεί για να παίξουμε τον ρόλο του κομπάρσου σε επικοινωνιακό show του Δημάρχου, στο οποίο θα προσπαθήσει να διαφημίσει το πόσο ταλαντούχος είναι στο να πείθει υπουργούς να αλλάζουν αποφάσεις.

Η «Λαρισαίων Κοινόν» θεωρεί ότι το φλέγον ζήτημα των παρανόμων μεταναστών στην πόλη μας δεν μπορεί και δεν πρέπει να το χειριστεί μόνος του κανείς. Απαιτείται συγκρότηση επιτροπής τοπικών φορέων (Δήμος, Περιφέρεια, Αστυνομία, Υγειονομικές αρχές, Διοικητής Κουτσόχερου), με συζήτηση στην ολομέλεια του Δημοτικού Συμβουλίου όπου θα υπάρξει γόνιμος και δημοκρατικός διάλογος και θα ακουστούν ΔΗΜΟΣΙΑ οι απόψεις όλων, και θα καταλήξει σε ένα κοινό πλαίσιο διεκδικήσεων και λύσεων  για το μεταναστευτικό. Αυτή την πρόταση την έχουμε καταθέσει κατ’ επανάληψη αλλά δυστυχώς, δεν έχει γίνει δεκτή.

Προτιμήθηκε η μέθοδος των συζητήσεων πίσω από κλειστές πόρτες, η οποία εκ του αποτελέσματος κρίνεται ως απόλυτα ανεπιτυχής. Είναι καταφανώς αντιφατικό και οξύμωρο να «ανησυχούν» για τους παράνομους μετανάστες αυτοί που με την ανοχή τους μετετράπη το Κουτσόχερο από ένας χώρος προσωρινής «φιλοξενίας» έως 400 Σύριων προσφύγων, σε χώρο με πληθυσμό πάνω από 1500 άτομα διαφόρων εθνικοτήτων, χωρίς ο Δήμος να έχει κάποια δυνατότητα ελέγχου.

Μάλιστα δεν επετράπη σε διαπαραταξιακή αντιπροσωπεία του Δήμου να εισέλθει στις εγκαταστάσεις. Τις αρνητικές συνέπειες τις βιώνουν καθημερινά οι κάτοικοι της Μάνδρας και του Κουτσόχερου, αλλά και οι κάτοικοι της Τερψιθέας και της ευρύτερης περιοχής (πρόσφατος εμπρησμός από «φιλοξενούμενο» της δομής σε σιτηρά όπου κινδύνεψαν ακόμη και οι εγκαταστάσεις του Τ.ΕΙ).

Από την άλλη, αφού στεγνώσουν τα «κροκοδείλια δάκρυα τους», ενισχύουν με κάθε τρόπο, χωρίς να αναλογίζονται πιθανές παρενέργειες για την κοινωνική και οικονομική ζωή της πόλης, κάθε «ευρωπαϊκό» πρόγραμμα όπως το Mingle (=ανακατεύω, αναμιγνύω) που σκοπό έχει «να προωθήσει την ένταξη των υπηκόων τρίτων χωρών στη χώρα διαμονής τους ως ενεργών πολιτών, μέσω της ανάπτυξης σχέσεων με την τοπική κοινότητα»(!) Τι είδους ανακάτεμα και ανάπτυξη σχέσεων εννοεί;

Επίσης, ο Δήμος Λαρισαίων συμμετέχει στο πρόγραμμα In2C το οποίο στοχεύει «στη διευκόλυνση και προώθηση της έγκαιρης και αποτελεσματικής ενσωμάτωσης των υπηκόων τρίτων-χωρών στην αγορά εργασίας στον κατασκευαστικό τομέα».

Σε μία πόλη που μαστίζεται από ανεργία και εργασιακή αβεβαιότητα, η επιμόρφωση και ένταξη παράνομων μεταναστών στην αγορά εργασίας αποτελεί προτεραιότητα του Δήμου που θέτει τις ανάγκες των Δημοτών του σε δεύτερη μοίρα; Αν αυτό δεν είναι κακόγουστο αστείο, είναι σίγουρα ευθεία προσβολή για χιλιάδες οικογένειες Δημοτών μας που αγωνίζονται για την επιβίωσή τους.

Ερωτήματα στα οποία οι δημότες δεν έχουν ούτε ενημέρωση πόσω μάλλον μία πειστική απάντηση.

Παρεμπιπτόντως, πληροφορηθήκαμε τυχαία και από «σπόντα»-μέσω δημοσιευμάτων- ότι θα ζητήσει και τις προτάσεις μας για το «Παζάρι» και το «Πάρκο των ευχών». Γεγονός που αποδεικνύει ότι πρόκειται για μία κακοστημένη, «στο πόδι» παράσταση. Χωρίς ενημέρωση, χωρίς στοιχεία και χωρίς προετοιμασία τι προτάσεις μπορούν να κάνουν οι παρατάξεις; Δεν διαθέτουμε βλέπετε όλοι το «ταλέντο» του Δημάρχου στον αυτοσχεδιασμό…

Η κοινωνία μας σήμερα δεν αντέχει άλλους αποκλεισμούς ούτε αυταρχικές συμπεριφορές. Απαιτεί συγκλίσεις, πολυφωνία, συμμετοχικότητα και συλλογικότητα για να υπάρξουν προτάσεις και λύσεις στα μεγάλα προβλήματα. Αυτό πρέπει να το αντιληφθούν όσοι έχουν μάθει να διοικούν χωρίς έλεγχο και αντίλογο.

Ο ηγέτης και οι συνεργάτες του οφείλουν να σέβονται τους πολίτες. Όχι μόνον τους οπαδούς και υποστηρικτές τους, και κατ’ επέκταση ψηφοφόρους τους, αλλά όλους. Πρέπει να σέβονται και τους αντιπάλους. Διότι και αυτοί είναι κομμάτι της κοινωνίας. Και είναι απλώς πολιτικοί αντίπαλοι, όχι εχθροί. Έξω από τον μικρόκοσμό τους, υπάρχει μία κοινωνία που αγωνιά αλλά και απαιτεί από όλους μας ενότητα και κυρίως αποτελεσματικότητα.

«Καλοχαιρέτα τσι πεζούς άμα καβαλικέψεις,
για να σε χαιρετούν κι αυτοί όταν θα ξεπεζέψεις». (Κρητική μαντινάδα)