«Η ογκολογία είναι σημαντική, αφορά ασθενείς χρόνιους, ταλαιπωρημένους με σοβαρά προβλήματα. Είναι βαρβαρότητα να μην εξασφαλίζεται η πλήρης, άρτια και ποιοτική αντιμετώπιση στην καθημερινότητά αυτών των ανθρώπων, η οποία έχει πολλές δυσκολίες.
Ο πολιτισμός επιβάλλει κρατικό σύστημα υγείας που θα τους εξασφαλίζει τα πάντα και ψυχική υποστήριξη και όλες τις υποειδικότητες που θα μπορούσαν να βελτιώσουν τη ζωή τους».
Με αυτή τη φράση κατέληξε την τοποθέτησή του στο «Θεσσαλικό Περισκόπιο» ο αντιπρόεδρος της Ένωσης Ιατρών Νοσοκομείων και Κέντρων Υγείας Λάρισας (ΕΙΝΚΥΛ), Θανάσης Αθανασιάδης.
Ο αντιπρόεδρος μίλησε για τις επιπτώσεις της πανδημίας και κυρίως της κατάστασης στην οποία βρίσκεται το σύστημα υγείας στους ογκολογικούς ασθενείς, σε ανθρώπους δηλαδή που παλεύουν για τη ζωή τους και που υφίστανται τις ελλείψεις και την υποστελέχωση των δομών υγείας, όχι μόνο στη Θεσσαλία αλλά και πανελλαδικά.
Σημείωσε δε ότι στην Ογκολογική Κλινική του Γενικού Νοσοκομείου Λάρισας υπηρετούν δύο ογκολόγοι γιατροί και μία ογκολόγος – παθολόγος, μετακινούμενη τρεις φορές την εβδομάδα από το Γενικό Νοσοκομείο Τρικάλων.
Σημειωτέον δε ότι η Ογκολογική Κλινική του Γενικού Νοσοκομείου εξυπηρετεί, μαζί με την ογκολογική του Πανεπιστημιακού της Λάρισας, ασθενείς από όλη σχεδόν τη Θεσσαλία (στα νοσοκομεία Τρικάλων και Καρδίτσας δεν υπάρχουν ογκολογικές κλινικές), όπως επίσης ασθενείς από τη Λαμία, τη Λεπτοκαρυά, τα Γρεβενά, κ.λπ. Αντίστοιχη υποστελέχωση, σύμφωνα με τον κ. Αθανασιάδη παρατηρείται και στο νοσηλευτικό προσωπικό της κλινικής.
Μία νοσηλεύτρια, για αρκετές μέρες διαχειρίζεται όλες τις χημειοθεραπείες, ενώ υπάρχει και μετακινούμενη από άλλα τμήματα για να καλύψει ανάγκες.
«Οι επιπτώσεις της υποστελέχωσης τμημάτων και κλινικών – σημείωσε ο ίδιος – είναι ορατές πολύ περισσότερο στα ογκολογικά τμήματα και κλινικές, που έχουν να διαχειριστούν και να δώσουν θεραπείες και υποστήριξη σε χρόνιους ασθενείς, έχουν να διαχειριστούν σοβαρό νόσημα, που θίγει την καθημερινότητά τους, την επάρκειά τους, την αξιοπρέπειά τους. Είναι δυσανάλογο το κόστος και η επιβάρυνση. Χρειάζονται ειδική μεταχείριση, προστασία».
Αναφέρθηκε αναλυτικά στις συνθήκες της ογκολογικής κλινικής του ΓΝΛ καθώς και στο θέμα του οργανογράμματος του νοσοκομείου, από το οποίο με μνημονιακό νόμο του 2012 αφαιρέθηκαν οι κενές οργανικές θέσεις, με αποτέλεσμα από 160 να μειωθούν σε 123 και να είναι ακόμη και σήμερα στον ίδιο αριθμό.