«Το σύνολο των αγροτών παραβιάζει συστηματικά τους κανονισμούς και τις νομοθεσίες για τα φυτοφάρμακα, ψεκάζοντας τα φυτά του με απαγορευμένα σκευάσματα και σε ώρες που δεν επιτρέπεται, με αποτέλεσμα η μέλισσα, ο μεγαλύτερος επικονιαστής της φύσης, να πεθαίνει. Δεν καταλαβαίνουν ότι είναι εις βάρος τους, καθώς χωρίς αυτές, η ποιότητα αλλά και η ποσότητα της παραγωγής τους μειώνεται».
Με αυτά τα λόγια, ο πρόεδρος του Μελισσοκομικού Συλλόγου Λάρισας, Κώστας Καλαπούτης, περνά στην αντεπίθεση, σχολιάζοντας πρόσφατη ανακοίνωση της Περιφέρειας Θεσσαλίας, με βάση την οποία «οι μελισσοκόμοι πρέπει να απομακρύνουν τα μελίσσια τους από την περιοχή του ψεκασμού και για τον σκοπό αυτό θα πρέπει απαραιτήτως να αναγράφουν στις κυψέλες τον κωδικό τους, το τηλέφωνο και τη διεύθυνσή τους, ώστε να είναι δυνατή η έγκαιρη ειδοποίησή τους».
Αφανίζεται από τα φυτοφάρμακα ο καλύτερος επικονιαστής
Σύμφωνα με τον κ. Καλαπούτη, «πόσοι αγρότες σήμερα στην Ελλάδα, για παράδειγμα, γνωρίζουν τι περιέχει το προϊόν με το οποίο ραντίζουν; Ποια είναι η φύση του προβλήματος που αντιμετωπίζουν, ώστε να υπάρχει η ανάγκη να ραντίσουν με το συγκεκριμένο προϊόν; Έτσι, τι να πεις και ποιον να ευαισθητοποιήσεις για το περιβάλλον… Δεν τρέφουμε αυταπάτες και γι’ αυτό δεν θα αναφερθούμε στη ζημιά που κάνουν τα χημικά φυτοφάρμακα στο περιβάλλον. Στο εξωτερικό, ο μελισσοκόμος είναι περιζήτητος και σε κάποιες περιοχές τον πληρώνουν για να μεταφέρει τα μελίσσια του. Εδώ, οι περισσότεροι μελισσοκόμοι φοβούνται να πάνε στις καλλιέργειες, γιατί μπορεί να πάθουν μεγάλη ζημιά. Και μια χώρα με τις καιρικές συνθήκες και τον φυσικό πλούτο της Ελλάδας, δεν έχει θέση στην παγκόσμια αγορά μελιού, παρότι εδώ παράγονται σπάνιες και μοναδικές ποικιλίες».
Και το δριμύ κατηγορώ του μελισσοκόμου καταλήγει: «Δεν είναι όμως μόνο οι αγρότες. Αυτό το πράγμα είναι στη συνείδηση πολύ κόσμου. Ψεκάζουν με απίστευτη ευκολία με ζιζανιοκτόνα, καταστρέφοντας αγριολούλουδα απ’ τα οποία τρέφεται η μέλισσα. Ψεκάζουν με οτιδήποτε, αδιαφορώντας για τις συνέπειες, ακόμα και τον ίδιο τους τον λαχανόκηπο…».

ypaithros.gr