Το Σάββατο 17 Μαρτίου θα γίνει η συνάντηση των αποφοίτων του 1978 από το Β’ Γυμνάσιο Λάρισας.
Στο σχετικό κείμενο του Θεοφάνη Κουβούκα, γεωπόνου εκπαιδευτικού, που είναι αφιερωμένο στη μνήμη του Φάνη και των υπολοίπων συμμαθητών που έφυγαν νωρίς, αναφέρονται τα εξής:
Φαίνεσαι σε δύο φωτογραφίες –μου είπε ο συμμαθητής- και θα στις δώσω αύριο. Έτσι έγινε. Ανάλογες ήταν φυσικά και οι χειρόγραφες σημειώσεις μου στην πίσω πλευρά τους.
Πέρασαν σαράντα συναπτά έτη από κείνη τη στιγμούλα και το κουδούνι του σχολείου θα ξαναχτυπήσει για μας, -άλλη ώρα, απόφοιτοι γαρ- στις επτά το απόγευμα του ερχόμενου Σαββάτου.
Είχαμε γράψει το τελευταίο μάθημα των εξετάσεων του Ιουνίου και αποχαιρετούσαμε καθηγητές και συμμαθητές, μιας και ο αγώνας των τότε πανελληνίων εξετάσεων, άρχιζε αμέσως μετά, μέχρι το Σεπτέμβριο που συνήθως πραγματοποιούνταν.  Έτυχε σε μας μάλιστα, στο απολυτήριο του σχολείου να υπάρχει για πρώτη φορά  στα χρονικά του η ένδειξη «2ο Λύκειο Λάρισας».
Την προηγούμενη μέρα με το τσιγάρο στο χέρι ο εφημερεύων καθηγητής, μίλησε αρκετά μαζί μας –πολύ πιο μαλακός πράγματι- στο προαύλιο. Κάποιος μάλιστα τον ρώτησε αν μπορούσαμε να ανάψουμε κι εμείς από ένα…. Α! Όχι –απάντησε. Από αύριο που θα είστε ακαδημαϊκοί πολίτες, θα έχετε τις επιλογές σας…
Μεσολάβησαν λοιπόν από τότε μερικές ακόμη –περισσότερες ή λιγότερες ανάλογα για τον καθένα- τέτοιες στιγμούλες και να… είμαστε έτοιμοι να φωνάξουμε ρυθμικά ξανά το «Δύο – Δύο Δεύτερο».
Ίσως από τις λίγες ευκαιρίες που θα έχουμε από δω και πέρα για να βρεθούμε όλοι μαζί  …και οι φευγάτοι!
Καλή αντάμωση.