Κείμενο διαμαρτυρίας προς τη διοίκηση του Βρετανικού Μουσείου έστειλαν οι εκπαιδευόμενοι του 2ου Σ.Δ.Ε. Λάρισας, του σχολείου που λειτουργεί στο Κατάστημα Κράτησης της πόλης. Οι εκπαιδευόμενοι, όπως αναφέρουν στην επιστολή τους, βίωσαν πριν λίγες ημέρες μια μοναδική εμπειρία, την διαδικτυακή και διαδραστική ξενάγησή τους στο Μουσείο της Ακρόπολης. Σκοπός της ξενάγησης ήταν «η γνωριμία με έναν χώρο πολιτισμού που δεν έχουν τη δυνατότητα λόγω εγκλεισμού» να επισκεφθούν ή αγνοούν όσοι είναι αλλοδαπής προέλευσης. 
Οι συντάκτες της επιστολής εκφράζουν τον ενθουσιασμό τους από την βιωματική εμπειρία, αλλά και την έκπληξή τους από την απουσία αρχιτεκτονικών τμημάτων ή αγαλμάτων στη συλλογή των εκθεμάτων του Μουσείου. «Όπως πληροφορηθήκαμε, πολλά από αυτά τα γλυπτά απουσιάζουν, γιατί φιλοξενούνται στο δικό σας μουσείο», αναφέρουν. 
Ακολούθως, αναγνωρίζουν ότι είναι ασυνήθιστο «άνθρωποι που θεωρούνται χωρίς επίπεδο και αξία από μεγάλο μέρος της κοινωνίας» να τολμούν να επικοινωνήσουν με έναν λαό που φέρεται να διακατέχεται από «ιδιαίτερη κουλτούρα, παιδεία και υπόσταση». Ωστόσο, αυτό δεν τους εμποδίζει από το να αξιώνουν την επιστροφή των δημιουργημάτων που «δανείστηκαν» οι αποδέκτες της επιστολής. Επιμένουν δε στον όρο «δανεισμός», γιατί - όπως υποστηρίζουν - «δεν είναι δυνατόν να γίνει λόγος για κλοπή, εφόσον δεν μπορεί κανείς να ιδιοποιηθεί ή μεταπωλήσει ένα δημιούργημα του ελληνικού πνεύματος. Είναι κομμάτια – τμήματα βγαλμένα από τη μήτρα που εξήγαγε τον πολιτισμό, τις τέχνες και τις επιστήμες. Άλλωστε, δεν κλέβεται το φως!», δηλώνουν χαρακτηριστικά.   

Στη συνέχεια τονίζουν οι εκπαιδευόμενοι ότι επειδή θεωρούν τα δημιουργήματα «ζωντανούς οργανισμούς και όχι άψυχα κατασκευάσματα», θεωρούν ότι «είναι άδικο αυτά να εκτίθενται «ορφανά» ή μη «αρτιμελή» ή να απουσιάζουν πλήρως από τον φυσικό χώρο τους». Ιδιαίτερη αναφορά κάνουν στην κόρη «Καρυάτιδα» που απουσιάζει από τις «αδελφές» της, γεγονός που δεν συνιστά μια απλή απουσία. «Είναι αναπόσπαστο τμήμα κιόνων ιερού της Ακρόπολης των Αθηνών, δημιουργημένου με σοφία, μαθηματική σκέψη και προοπτική στο χώρο και στο χρόνο, όπως και ο Παρθενώνας», επισημαίνουν στην επιστολή τους.
Καταλήγοντας, καλούν τους διευθύνοντες του μουσείου, στο οποίο εκτίθενται τα γλυπτά του Παρθενώνα, «να συμβάλλουμε από κοινού, στα χνάρια των προγόνων μας, στην ανέλιξη του πολιτισμού της παγκόσμιας κοινότητας και την ενιαία προσφορά του ως παγκόσμιου αγαθού. Ο εξαιρετικός χώρος που δημιουργήθηκε δίπλα στο λόφο της Ακρόπολης αφαιρεί το πιο ουσιαστικό επιχείρημα περί μη επιστροφής των δανεισμένων εκθεμάτων σας».
Κλείνοντας την επιστολή τους επέλεξαν αντί επιλόγου ένα απόσπασμα από τον όρκο των Ελλήνων στις Πλαταιές που δημιούργησε ο νομοθέτης Λυκούργος:
«Δεν θα εκλάβω ως πολυτιμότερη τη ζωή από την ελευθερία …Και από τους ναούς που πυρπολήθηκαν και κατεδαφίστηκαν από τους βαρβάρους κανέναν και καθόλου να μην ανοικοδομήσω. Αλλά, θα τ’ αφήσω να μένουν στους μεταγενέστερους μνημεία της βαρβαρικής ασέβειας.». 
Η επιστολή υπογράφεται από Έλληνες και αλλοδαπούς κρατούμενους, εκπαιδευόμενους του 2ου ΣΔΕ Λάρισας.