Την άμεση ενεργοποίηση των αρμοδίων υπηρεσιών για την έγκαιρη αντιμετώπιση του εντόμου που απειλεί την καστανοκαλλιέργεια ζητά ο βουλευτής Λαρίσης της Νέας Δημοκρατίας κ. Μάξιμος Χαρακόπουλος από τους υπουργούς Περιβάλλοντος κ. Γιώργο Σταθάκη και Αγροτικής Ανάπτυξης κ. Σταύρο Αραχωβίτη.
Ο Θεσσαλός πολιτικός στην ερώτησή του σημειώνει ότι «η καστανοκαλλιέργεια τα τελευταία χρόνια γνωρίζει ιδιαίτερη ανάπτυξη. Το γεγονός αυτό έχει θετική επίδραση στο εισόδημα των αγροτών και των κατοίκων ορεινών και ημιορεινών περιοχών, συμβάλλει στη διατήρηση του πληθυσμού σε αυτές τις περιοχές και συνιστά μια επιπλέον μέριμνα για την προστασία των πολύτιμων δασικών εκτάσεων.
Ωστόσο, η απειλή από το έντομο της σφήκας της καστανιάς έχει δημιουργήσει ανησυχία στον παραγωγικό κόσμο, καθώς δεν υπάρχει ανάλογη μεγάλη εμπειρία και οι επιπτώσεις από την προσβολή μπορεί να είναι καταστρεπτικές. Έτσι, εκτός από σημαντικότατη μείωση στην παραγωγή, μπορεί να επιφέρει και κλυδωνισμούς στην αξιοπρόσεκτη προσπάθεια που γίνεται, τουλάχιστον στο νομό Λάρισας, για την οργάνωση και εμπορία της παραγωγής από συνεταιριστικά σχήματα.
Η βιολογική καταπολέμηση του εντόμου με ένα άλλο παρασιτοειδές έντομο αποτελεί τον ενδεδειγμένο τρόπο αντιμετώπισης, σύμφωνα με τις αρμόδιες γεωπονικές επιστημονικές υπηρεσίες. Όμως, καθώς διαπιστώνεται ότι η προσβολή των καστανεώνων από το έντομο επεκτείνεται γεωγραφικά κάθε έτος, η ανησυχία των καστανοκαλλιεργητών είναι εύλογη. Μετά και τις αναφορές για προσβολή στην ευρύτερη περιοχή του Πυργετού, αναδεικνύονται ζητήματα για την έγκαιρη και αποτελεσματική αντιμετώπιση πριν παρατηρηθεί περαιτέρω εξάπλωση».
Κατόπιν τούτων ο Μάξιμος Χαρακόπουλος ρωτά τους αρμόδιους υπουργούς:
1. Σε ποιες ενέργειες έχετε προβεί για την έγκαιρη αντιμετώπιση του εντόμου που απειλεί την καστανοκαλλιέργεια;
2. Σύμφωνα με πληροφορίες, εκφράζονται φόβοι ότι οι εξαπολύσεις του παρασιτοειδούς εντόμου για τον έλεγχο του πληθυσμού της σφήκας ενδεχομένως να μην είναι επαρκείς στην περίπτωση που αυξηθούν οι αναφορές για προσβολή. Αν οι συνθήκες το επιβάλουν και δεδομένου ότι τα χρονικά περιθώρια για την αντιμετώπιση είναι στενά, υπάρχει η απαραίτητη μέριμνα;