Το μεσημέρι του Σαββάτου έφυγε από τη ζωή, στα 98 του χρόνια ένας από τους τελευταίους Αντιστασιακούς της περιοχής μας, ο Ομολιώτης  Αντώνης Εμμανουήλ.

Συμμετείχε τον Δεκέμβριο του 1941 στην εξέγερση των κατοίκων του Ομολίου όπου αντιστάθηκαν στην παράδοση της σοδειάς στους Ιταλούς κατακτητές. Τον Οκτώβριο του 1943 συμμετείχε ως ΕΠΟΝίτης στον αφοπλισμό των Ιταλών στα προχώματα και στην παράδοση του οπλισμού τους στον ΕΛΑΣ. Τον ίδιο μήνα εντάχθηκε στο 54ο Σύνταγμα του ΕΛΑΣ στην Κερασιά Πηλίου. Ακολούθως αποσπάστηκε στο 1ο 52 Σύνταγμα του ΕΛΑΣ στο βουνό Βίβρη της Λαμίας. Εκεί συμμετείχε σε μάχες κατά των Γερμανών και στην σημαντική νικηφόρα μάχη της Ξυνιάδας του Δομοκού την Άνοιξη του 1944. 

Τον Οκτώβρη του 1944 εισήλθε με τον ΕΛΑΣ ως απελευθερωτή στην Λαμία. Στα Δεκεμβριανά συμμετείχε σε μάχες κατά των εγγλέζικων τανκς στην Δραπετσώνα. Μετά την συμφωνία της Βάρκιζας επέστρεψε στο χωριό του και αφού αντιμετώπισε την λευκή τρομοκρατία εντάχθηκε σε ομάδα πολιτικής αυτοάμυνας και τον Σεπτέμβριο του 1946 στον Δημοκρατικό Στρατό, παράρτημα Συκουρίου και ακολούθως στο βουνό Κόζιακα, όπου τον Μάιο του 1947 συνελήφθη. 

Ακολουθεί η φυλάκισή του στα Γιάννενα, Ακροναυπλία, Πάτρα, Κεφαλονιά, και εξορία σε Γιούρα και Μακρόνησο. Επιστρέφει τον Γενάρη του 1954 στο χωριό του, εργάζεται ως αγρότης και δημιουργεί οικογένεια μετά από 13 χρόνια συμμετοχής του στον αγώνα για Εθνική Ανεξαρτησία, Δημοκρατία και Ειρήνη. Εντάχθηκε τότε στην ΕΔΑ και στους Λαμπράκηδες και υποστήριζε πάντα την επούλωση των πληγών του εμφυλίου και την Εθνική συμφιλίωση, καθώς και την Ενότητα δράσης της πολύμορφης Αριστεράς και των Προοδευτικών δυνάμεων.