Η Ένωση Γυναικών Λάρισας (μέλος της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας) προσκαλεί στην θεατρική παράσταση που ετοίμασε η θεατρική ομάδα του συλλόγου ‘’Πολύμνια’’, «Οι επισκέπτες του δεκαπενταύγουστου» της Άννας Ετιαρίδου, σε σκηνοθεσία Βασίλη Καρμίρη, το Σάββατο 23 και την Κυριακή 24 Νοεμβρίου, στο Θέατρο Τεχνών.  Σάββατο 21:30, Κυριακή 19:30

Λίγα λόγια για το έργο…

«Ελλάδα 1957. Δεκαπενταύγουστος. Έξι γυναίκες, εντελώς διαφορετικές μεταξύ τους, δουλεύουν σ' ένα μικρό εργοστάσιο κλωστοϋφαντουργίας και κατοικούν στις ετοιμόρροπες παράγκες που τους παραχωρεί ο ιδιοκτήτης του εργοστασίου.

Τρόμος επικρατεί στην καθημερινότητά τους, καθώς στην παραμικρή αντίδραση απέναντι στο αφεντικό διακυβεύεται η παραμονή τους στο εργοστάσιο και στη στέγη που τους προσφέρει. Διακυβεύεται η επιβίωσή τους.

Ώσπου μια σειρά από αναπάντεχα γεγονότα φέρνει τις έξι εργάτριες σε αδιέξοδο και ο μόνος δρόμος που τους μένει είναι η κατά μέτωπο σύγκρουση με το αφεντικό. Στη διάρκεια ενός έτους, η μία ανατροπή διαδέχεται την άλλη και μέχρι τον επόμενο Δεκαπενταύγουστο, τίποτα δεν είναι το ίδιο...»

ΣΗΜΕΙΩΜΑ ΤΗΣ ΘΕΑΤΡΙΚΗΣ ΟΜΑΔΑΣ

Η πλοκή του έργου διαπερνά την Ιστορία της μεταπολεμικής Ελλάδας όμως οι ήρωες θα μπορούσαν να είναι οι δικοί μας άνθρωποι. Οι έξι εργάτριες αντιπροσωπεύουν την εργατική τάξη συνολικά και το αφεντικό την κάθε λογής εξουσία, η οποία θα χρησιμοποιήσει οποιοδήποτε μέσο για να διατηρήσει τη θέση, την ισχύ και την κυριαρχία της. Άλλοτε με χειραγώγηση, άλλοτε σπέρνοντας τη διχόνοια, άλλοτε με απειλές και άλλοτε με ωμή βία, προσπαθεί να κρατήσει τις εργάτριες υποταγμένες και πειθήνιες.

Τα σύμβολα του έργου παραπέμπουν στο σήμερα. Η φάμπρικα είναι η σύγχρονη κοινωνία, που κρατάει εγκλωβισμένους τους ανθρώπους σε άθλιες εργασιακές συνθήκες καλλιεργώντας τους συνεχώς την ιδέα ότι πρέπει να είναι ευγνώμονες και να μη ζητούν παραπάνω γιατί θα χάσουν κι αυτά που έχουν.

Ταυτόχρονα όμως τους δημιουργεί και την ψευδαίσθηση ότι είναι "ελεύθεροι". Όμως όπως σε όλες τις εκμεταλλευτικές  κοινωνίες αυτή η ελευθερία είναι επίπλαστη και ο άνθρωπος παλεύει καθημερινά σε μια αόρατη φυλακή.

Όμως οι ηρωίδες του έργου μας δείχνουν ότι μπορούμε να σηκώσουμε το ανάστημά μας ενάντια στη δύναμη της εξουσίας, να ξεφύγουμε από αυτό τον κόσμο που «τα πάντα μπορούν να είναι φυλακή» . Γιατί όπως λέει και η Δέσποινα στο τέλος του έργου, το σημαντικό είναι «όπου κι αν πας ότι κι αν κάνεις, να αφήνεις κάτι πίσω σου». Και τότε, ίσως αλλάξει κάποτε αυτός ο κόσμος.

Η είσοδος είναι ελεύθερη

Τηλέφωνο επικοινωνίας 6974305655, mail:egloge75@gmail.com