Η Θράκα μόλις κυκλοφόρησε δύο νέα βιβλία από διακεκριμένους, βραβευμένους συγγραφείς.

Το πρώτο βιβλίο είναι η μελέτη «Τα συντρίμμια και η αναστήλωσή τους. Η αλληλέγγυα ποιητική της Λύντιας Στεφάνου» του Αλέξη Σ. Ζήρα, και το άλλο η νέα ποιητική συλλογή «Αγόραζα πάντα διάφανες ομπρέλες» του Χρήστου Αρμάντο Γκέζου.

“Τα συντρίμμια και η αναστήλωσή τους είναι ένα εκτενές δοκίμιο, ή, αλλιώς, μια κριτική μονογραφία, εστιασμένη στις αναζητήσεις και στην τέχνη της ποιήτριας, δοκιμιογράφου και μεταφράστριας Λύντιας Στεφάνου (1927-2013). Ο τίτλος απηχεί, όμως, και την αγωνία της πολιτισμικής και πολιτικής ανάταξης που είχε κυριεύσει πολλούς συνομήλικους με εκείνην, συγγραφείς και λογίους, στα χρόνια που ακολούθησαν το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου πολέμου.

Ανάμεσά τους, η Στεφάνου ήταν η αξιολογότερη (μαζί με την Νόρα Αναγνωστάκη και την Ελένη Βακαλό) ΄ ίσως μάλιστα, από μια ορισμένη άποψη, ήταν η πιο ολοκληρωμένη γυναικεία παρουσία στη λογοτεχνία μας η οποία είχε αρχίσει να γράφεται τότε. Εκτός από τη πρώιμη ικανότητά της να επιλέγει και να επικοινωνεί με τους σημαντικότερους σταθμούς της μοντέρνας μεταπολεμικής τέχνης- μετέφρασε Τ.Σ.`Ελιοτ και Ντύλαν Τόμας- υπήρξε στις δεκαετίες που  ακολούθησαν θαρραλέα, ευαίσθητη, διαυγής ως προς την έκφρασή της και με οξύτατο νου.

Απέφυγε όμως σταθερά την αυτοπροβολή της και, πάντως, θέλησε με τα ποιητικά και τα κριτικά της κείμενα να θυμίσει ότι η τέχνη εκτός των άλλων μπορεί να κάνει ουσιαστικότερο το ηθικό νόημα της ζωής. Και επίσης να προβάλλει την αίσθηση της αλληλεγγυότητας στον κλονισμένο από τις εμπειρίες των ολοκληρωτισμών και τις μνήμες των στρατοπέδων ηττημένο άνθρωπο του 20ού αιώνα” (Α. Σ. Ζ.).

Ο Aλέξανδρος Σ. Ζήρας (Αθήνα,1945) είναι κριτικός και γραμματολόγος. Eργάστηκε επί δωδεκαετία (1981-1993) στην Ελληνική Ραδιοφωνία ως σύμβουλος προγραμμάτων λόγου. Συντάκτης/αρθρογράφος εφημερίδων: Θεσσαλονίκη, Η Καθημερινή, Ελευθεροτυπία, Η Αυγή της Κυριακής, και στην  επιθεώρηση βιβλίου διαβάζω.

Επίσης, συντάκτης: του Βιογραφικού Λεξικού της Εκδοτικής Αθηνών και της Εγκυκλοπαιδείας  Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικa, ενώ στο διάστημα 1992-1996 ήταν υπεύθυνος σύνταξης του Λεξικού Νεοελληνικής Λογοτεχνίας των Εκδόσεων Πατάκη. Συμμετείχε στις επιτροπές σύνταξης των λογοτεχνικών περιοδικών: Τομές, Σχεδία, Γράμματα και Τέχνες, Σημείο, Κ, Καρυοθραύστις. Ιδρυτικό μέλος της Εταιρείας Συγγραφέων, κατ΄ επανάληψη μέλος δ.σ. της και στο διάστημα 2009-2013 πρόεδρός της.  

Από το 1984 μέλος επιτροπών απονομής Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας και στην τετραετία 2013-2017 πρόεδρος. Παραλλήλως, δυο φορές μέλος επιτροπών απονομής των Κρατικών Βραβείων Λογοτεχνίας Κύπρου και επίτιμο μέλος (2011) της `Ενωσης Λογοτεχνών Κύπρου. Τιμήθηκε: για την κριτική του σύνθεση Ένας Γραικός στα Ξένα. Αναγνώσεις άλλων λογοτεχνιών με το Κρατικό Βραβείο Δοκιμίου-Μελέτης (2004) και το Βραβείο Πέτρου Χάρη της Ακαδημίας Αθηνών (2004), και για τις `Οψεις της Κυπριακής Πεζογραφίας, 1900-2000  με το Βραβείο του Pen Club Eλλάδος (2012) και το Κρατικό βραβείο Υπουργείου Παιδείας και Πολιτισμού της Κυπριακής Δημοκρατίας (2011).

Το 2020 τιμήθηκε με το Μεγάλο Βραβείο Jean Moreas του Γραφείου Ποιήσεως Πατρών, για τη συνολική προσφορά του στα ελληνικά γράμματα. Πιο πρόσφατα βιβλία του: Η Ορεσίβια Ποιητική Μνήμη του Τάσου Πορφύρη. Ο Μεταπόλεμος και οι Ποιητές της Ορεινής  Ενδοχώρας.  `Υψιλον 2016,  94 σ.,  Θεωρία Μορφών.  Οι Ουτοπίες και η `Εννοια του Περιπλανώμενου στο Δυτικό Μυθιστόρημα  του Μεσοπολέμου. Γ΄ `Εκδοση, Αναθεωρημένη. Γαβριηλίδης Αθήνα 2019, 248 σ. , Το Βλέμμα της στον Καθρέφτη. `Ενα Νεανικό Διήγημα. Αναμνηστική [εκτός εμπορίου]  `Εκδοση, Χριστούγεννα 2019. Γαβριηλίδης, Αθήνα 2019, 8 σ., Τα συντρίμια και η αναστύλωσή τους. Η αλληλέγγυα ποιητική της Λύντιας Στεφάνου. Λάρισα. Εκδόσεις Θράκα 2022.

Ο Χρήστος Αρμάντο Γκέζος, 10 χρόνια μετά την ποιητική του συλλογή “Ανεκπλήρωτοι φόβοι” που του χάρισε το Κρατικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα και έπειτα από μια πολύ επιτυχημένη παρουσία στον χώρο της πεζογραφίας (υποψήφιος για το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος με το “Χάθηκε βελόνι”), επανέρχεται στην ποίηση με μια συλλογή φλέγουσας ορμής και υπαρξιακής επαγρύπνησης.

Ποιήματα που αντικρίζουν κατάματα το πολύμορφο θαύμα της ανθρώπινης εμπειρίας, στοχεύοντας στην αυξημένη συνειδητότητα και τη συμφιλιωμένη με τον πόνο, θαρραλέα πορεία προς το μέλλον. O Γκέζος, με πυκνή ευθύβολη γλώσσα και συνομιλώντας με την εγχώρια και ξένη ποιητική παράδοση, μας προσφέρει μια συλλογή που δονείται από αναβαπτισμένη πίστη στη ζωή.

Ο Χρήστος Αρμάντο Γκέζος γεννήθηκε στη Χιμάρα της Αλβανίας το 1988 και μεγάλωσε στη Σκάλα Λακωνίας. Είναι απόφοιτος της Σχολής Αγρονόμων Tοπογράφων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου. Για το πρώτο του βιβλίο, την ποιητική συλλογή “Ανεκπλήρωτοι Φόβοι” (Πολύτροπον, 2012), έλαβε το Κρατικό Βραβείο Πρωτοεμφανιζόμενου Συγγραφέα 2013. Ακολούθησαν: το μυθιστόρημα “Η λάσπη” (Μελάνι, 2014, υποψήφιο για το Athens Prize for Literature), η συλλογή διηγημάτων “Τραμπάλα” (Μελάνι, 2016) και το μυθιστόρημα “Χάθηκε Βελόνι” (Μεταίχμιο, 2021, υποψήφιο για το Βραβείο Μυθιστορήματος του Αναγνώστη και το Κρατικό Βραβείο Μυθιστορήματος).

Η “Λάσπη” έχει κυκλοφορήσει στην Αλβανία και από το 2023 και στη Γαλλία. Η “Τραμπάλα” μεταφράστηκε σε 7 γλώσσες (Αγγλικά, Τουρκικά, Σερβικά, Ρωσικά, Ρουμανικά, Βουλγαρικά, Αλβανικά) από την Ελληνική Επιτροπή Σπουδών Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Το διήγημά του “Καρδιές για φάγωμα” έχει γυριστεί σε ταινία μικρού μήκους από την Ειρήνη Κούτουλα. Έχει εκπροσωπήσει την Ελλάδα στο European Youth Event 2018 στο Στρασβούργο και στη Διεθνή Έκθεση Βιβλίου του Κιέβου το 2016. Ζει στην Αθήνα.